tani, ne freskine e panjolle te mengjezit, me duket se e kuptova pa gugllu se çfar deshe me thon.
ne parim kjo eshte e vertete, por ne realitetin e epokes ngambrapa nuk eshte me keshtu, ose me sakte i behet yzmet qe te mos jete keshtu me çdo kusht. Arti modern (brenda edhe filmi) ka vene ne dyshim kete trinitet te nderlidhur (subjekt, phantasy, ngjarje), nuk ka subjekt, me efekt domino nuk ka fantazi (film), nuk ka ngjarje si qellim final, te zhduket Ngjarja. Motivacioni: aman na lini rehat ne qelbsinllekun tone!
Kte ve re, megjithse ne menyre konfuze kamuniste dhe ne fushe te politikes demokratike, edhe shkrimi i temes se alban-oidit, ku kam komentuar vetem une, albanoidi komenton vetem per phantasy me “idet” e tjere:
Pamundësia e ngjarjeve përballë gjendjes së pashpresë - #3 nga InkuizitoriMoth
Nga pikpamja providenciale - per te cilen tani nuk pjerdh njeri si obskurantiste fetare, megjithse eshte e vetmja qe gozhdon problemet - te mos kete ngjarje do te thote te mos kete Ardhje te Dyte. E per kete qellim jane mobilitzuar te gjitha forcat pa qene nevoja per Teori Komploti me Sorros e çfare tjeter e ketij lloji vari hejbet, te cilat nuk eshte se nuk ekzistojne, por ne pilaf jane edhe gjasme kundeshtaret e tyre, kush prej budallallekut, kush prej snobizmit e kush prej interesit. Por edhe hero dhe i zgjute me qene, s’ke nga lu, me shejtonte ne te njejten barke je, je ene ti shejton.
Meqe jemi ne temen e filmit, nje prej shejtonve me te hidhur, ki parasysh qe ishte edhe i krishtere (aq sa mund te jesh ne kete kohe), ishte Felini qe e kishte kuptuar mire kete. Filmi i tij i fundit “Intervista” donte te lajmeronte Fundin e Filmit, dmth fundin e Ngjarjes per nje regjizor. Nuk besoj se e ke pare.
Ja nje sekuence e modhe nga ky film i modh, qe ilustron muhabetin njekohesisht me epoken ngambrapa, duke fut ne muhabet literalisht edhe culon ngambrapa, va fa in culo.
