Budallai Tarantino hedh një gur në lumë, 100 të mençur përpiqen ta nxjerrin

po ashtu shfaqet vertete si torollacke mendjelehte, e dashuruar pas vetes kur shef veten ne kinema: tarantinade, te dale ku te dale.
Nga ana tjeter duket sikur don te beje fajtore kulturen e dhunes qe ka hedhur rrenje nepermjet b-movies te kultura amerikane per masakren qe realisht i behet sharon tate. Besoj ky ka qene celsi i skenarit; roli i medias dhe kinemase ne plazmimin e nje shoqerie, njesoj si me rolin qe kane pop starer e medias televizive sot ne ndergjegjen e te rinjve dhe menyren si i shohin gjerat.
Ironikisht Hipit ne film edhe pse ideologjikisht kunder banorve te hollivudit, ishin ndjekesit me te medhenje te nje seriali te dhunshem hollivudian ikone.

Eshte dhe problemi i stilizimit : duke qene se forma kryesore e représentation Tarantinian eshte ‘second dégrée’ por, duke qene se nganjehere gjerat jane serioze (Sharon Tate ka qene njeri prej verteti, ka pas te afermit e saj, te dashurit e saj, në rastin konkret Polanski, qe per me teper eshte gjalle!), keto dy gjera bejne nganjehere qark te shkurter. Pra, stilizimi (second dégrée) dhe realiteti jo gjithmone shkojne bashke, pra mund te bashkejetojne, pra mund te kaperdihen nga spektatori. Une mendoj se Polanskit si ka ardh hiç, po hiç ama mire, kur ka pare gruan e tij (fundi tragjik i te ciles nuk ehste «nje llaf goje ») te representuar ashtu. Mua per vete (dhe une nuk kam arsye personale, por vetem etiko-morale) nuk me la hiç shije te mire…

ka pas mjaft perplasje me tarantinon ne fakt me sa kam lexuar per sa i perket reprezentimit si nga te afermit e sharon tate dhe jackie chan

Ketu ke te drejte. Por kjo nuk zgjidhet me stilizim, pra me second degree. Aq me pak me nje mbyllje PO ASHTU VIOLENTE, dhe po aq e stilizuar si dhune !!

Aaaa ! Nuk e dija kete !! Nga ty po e mesoj

Tani po i konstatoj reagimet.
Psh, nga regjizori i te mrekulleshmit «Sorry to bother you» :

Ka 101% te drejte !

1 Like

Kjo e fundit, ne gusht te 1969-s, në muajin e nente te shtatezanise, u gjend e vrare nga disa anetare te sektit te kriminelit kalifornian Charles Manson

Polansky-n sikur e kane perndjekur fantazmat e Rosemary’s baby, qe krijoi 1 vit me heret 1968

Rolin e te ciles ai donte t’ja jepte gruas se tij, Sharon Tate, por producentet nuk pranuan…

(muziken e atij filmi, si shume rralle, jam i zoti ta riprodhoj me ze ose fershellime në cdo moment qe mund te ma kerkojne)
:stuck_out_tongue_winking_eye:

1 Like

mos gaboj e ke lisuar ne 10 soundtrack-et e preferuara

por vertet shume ‘creepy’ kjo ngjarje aq me shume me cfare sapo shtove…
Njelloj Rosmary’s baby eshte horror shume ‘creepy’ (po aq sa i bukur)

Ne fakt, historia e reagimeve te te afermve qenka e vjeter, pra qe diten qe filmi u shfaq ne festivalin filmit ne Kane, në maj.
E shoqja e Polanskit (aktore vete, dhe sh e mire ne fakt), ka réaguar ne Instagram qe ate dite, duke u shprehur se Tarantino ka bere nje film qe neperkemb jeten e te shoqit te saj.
E sakte. Ka patur sy per’ ta pare menjehere qe nuk eshte ‘pune homazhi’ (sic pretendon regjizori), por denigrim, tallje menderje. Qofte dhe pa vetedije (per me teper qe ka sh mundesi qe te jete keshtu)

nuk eshte hera e pare qe ndodh ne art kjo pe te Sharonit, kjo eshte nje gje mjaft frekuente per raste te njohura si Sharoni, por edhe te panjohura, sepse nuk tregohen te gjitha andrallat personale. Arti ka aftesi profetike, kush kruhet me te, pa i dijte mire gjerat, e ha keq. Frymzimet e mdhoja artistike paguhen te gjitha nje me nje.

Uuuuu po, e kam pas bere ketu (ke Peshku vjeter). Nuk besoj se gjehet më… (do isha kurioz ta rishihja)
:grinning:

1 Like

keshtu vazhdoni kruhuni me artin si Polansk koqja, e mijra koqe te tjere te ketij lloji.

Ka nja dy-tre tregime Edgar Poe koqja lidhur me sa me lart. E megjithse e dinte kete, prap e ka honger ne jete ashtu si kishte treguar profecine ne tregimet e tij.

Budallai i modh hidhet artistikisht ne lume, e 100 koqe te vegjel e ndjekin pas me breke e kanatjere.

pare/lexuar ketu:

1 Like

Heu ! Po ti rrofsh !! Sa pune te mire paska bere kompjuteristi - do thosh Pierr
:grinning:

1 Like

rosemary’s baby soundtrack, ka pas bere pershtypje edhe mua

1 Like

Alors que les critiques se révèlent très positives, Emmanuelle Seigner n’a, elle, pas hésité à critiquer le dernier film du réalisateur américain sur Instagram.

!!

1 Like

Di se per çfare flet ajo, ndaj ka reaguar qe ne krye te heres.
Di (se ç’flet) sepse:

  • eshte aktore qe ka luajtur per herë te pare ne nje film te nje regjizori qe quhej Godard
  • e ka te interesuarin (Polanskin) bashkeshort

:wink:

1 Like