Endacak,
ka sira muhabeti, nese “ca i meshojne kontestit social, ca i meshojne pasioneve ne jeten personale, ca i meshojne karakterit te tij”, perse ca te tjere te mos meshojne te trejave bashke, e ca te tjere te bejne me teper, te tregojne se kujt duhet t’i meshohet me teper, cila eshte me esencjale?
Ne rastin e Majakovskit eshte shume e lehte te mblidhen bashke “ca”-te sepse ai eshte figure perfaqsuese e Revolucionit, pra ne figuren e tij pritet kontesti social me karakterin e tij, dhe te dyja me pasionet ne jeten personale. Nuk besoj se eshte kaq e paditur se kontesti social i revolucionit ishte anarkia radikale, kjo ishte mode e kohes, siç ishte mode pasioni i jetes personale, dmth qe Revolucioni ishte edhe Revolucion Seksual (jeta e artisteve, dhe jo vetem, u be shume me e harbuar seksualisht). Besoj se eshte e qarte se vetem karaktere tip Majakovskij benin figure ne ate kohe mjaft karakteristike, me karakteristike kryesore “ankthin ekzistencjal ne vetvete”. E qarte nuk eshte çfar po ja mundoj te bej te qarte: arsyeja e ketij ankthi ekzistencjal me permasa kozmike, ishte se per here te pare ne historine e njerzimit mohohet Zoti, i cili deri atehere kish qene tabani i kultures se njerzimit. Pra njeriu per here te pare e pa veten pezull ne hapsire te vetmuar pa pika referimi, pasoje banale e kesaj ishte qeni Lajka dhe me pas Juri Gagarin. Ankthin kozmik te Revolucionit e ke tek Aleksander Bllok, burre shum me i mire se Majakovskij, por jo me i moth!
“Ankthi ekzistencjal ne vetvete” polli artin ekzistencjal ne vetvete, “formalizmi” dhe te gjitha teorite moderne pa perjashtim ne çdo fushe e kane koken tek Revolucioni Rus, ne Evrope dhe Amerike u rafinuan, u bene me te dukeshme edhe si thelb. Dmth çfare ishte deri diku e dukeshme tek Majakovski i vetvrare (dhe shume pak e dukeshme tek Pushkini - iniciusi i letrave ruse -, i cili u vetvra sepse donte te vdiste per histori pidhi si Majakovskij), u be komplet e dukeshme tek Xhejms Dini. Fenomeni i vetvrasje ka ndjek rrugtimin e Diellit ne kupen qiellore. Ne Amerike u be mode, gjysma e shkrimtarve amerikane dhe artisteve te Hollivudit jane te vetvrare. Vetem mbas vitit 90-te, fundit evident te Revolucionit, u shua si fenomen. Me fjale te tjera tani nuk e rru me asnjoni, perveç xixes dhe meje qe bojm i dor muhabet!
Por te gjitha keto jane pa vlere nese nuk kupton thelbin e fenomenit te vetvrasjes, i cili eshte akti me rebel dhe me anarkist ekzistues, bile anarkizmi rebel eshte vete fenomeni i vetvrasjes. O i vetvrare!, e labeve eshte shprehja me gjigande ekzistuese. Asnje krijese ekzistuese nuk vetvritet, vetvrasja eshte puro fenomen njerzor, vetem njeriu e ka kete aftesi.
Kujdes me shprehjet, “rrebel me kauz” eshte contradictio in adjecto, me e qarte kjo del per termin anarkist.