Eurovizion - 2018

"Dërgoj një përqafim të madh për të gjithë vëllezërit dhe motrat shqiptarë, dhe shpresoj se ata janë shumë krenarë për atë që janë: të talentuar, të lumtur dhe plot me vlera të mira”

Po tani c’te them. Degjoje disa here kengen e Rones dhe do kuptosh histerizmin e ulerimes dhe vargun pa lidhje me ate ulerime “se kete gje me se miri di ta bej tani”, vere veten ne ate pozite te cmendur dhe reflekto rreth trajektores se asaj melodie. A nuk eshte cmenduri? Do thuash ti prape, po c’te keqe ka se eshte cmenduri se eshte art i bukur per shijen e holle. E keqja eshte se s’ka asgje te vertete aty, pavaresisht se pretendon te thote shume. Kenga e Gentit nuk eshte se ka shume pretendime ne ate cfare shpreh, ndaj dhe na ben te buzeqeshim me miresi kur e degjojme.

Hic nuk t’fal per shprehjen :stuck_out_tongue_winking_eye:Eshte kenge pa barriera ajo, jo cdo gje qe i reziston kohes vlen, varet sa rendesi i japin :wink: ne c’gjendje psikoemocionale duhet te jete dikush qe krijon nje kenge te tille? Ve re se shumica e pelqyesve te asaj kenge jane meshkuj, jo se ne femrat s’jemi te zonja te vleresojme, por meshkujt impresionohen me shume nga vorbullat mendore te pranishme tek ajo kenge, sepse e tille eshte si krijim, mendore, pa shume shpirt.

1 Like

Ouu…te tilla histori dasmore nuk para ndodhin as ne Shqiperi ku bullizmi eshte hobby i shumices se njerezve. Nese ajo don te dobsohet, ta beje per shendetin e saj mbi te gjitha, dhe per te ndihmuar vokalin. Nese s’don, te vazhdoje te beje funny songs me pula :joy: funny ishte se tani e pashe por jo per cmim te pare, sepse eshte kenge pa heroine.

jam dakord qe ekzekutimi vokal ka probleme dhe se eshte jashte mundesive vokale te Nishliut. kompozimi nga ana tjeter ben diferencen.

Une them orkestracioni e ben diferencen. Anyway, it’s nice te diskutohet per muzike shqiptare. :slightly_smiling_face:

1 Like

orkestrimi i suus eshte me i pershtatshem se sa ai i mall, kjo e fundit orkestralisht nuk e di ca eshte, nje balade 80’s classic rock, 90’s pop rock, apo boyband pop (specifikisht One Direction).

Te me falesh qe nderhyj dhe po aq të më falesh qe do jap nje mendim personal (ja lejoj vetes meqe ketu anonime jemi të gjithe) por në opinionet e tua, ti të jep pershtypjen se (do e them frengjisht, sepse keshtu e mendoj ekzaktesisht), tu ne connais que ta propre émotion. Qe do perkthehej pak a shume “ti u beson vetem emocioneve të tua”. Sigurisht, nuk dua të them kurrsesi se njeriu nuk duhet tu besoje emocioneve të veta, por ka gjithmone nje ‘pjese’ dyshimi, nje pjese tjeter qe shkon gjithmone paralelisht me besimin tek emocionet personale dhe qe i ve ato pothuaj në menyre inkoshiente në dyshim. Biles me shume me besimin tek emocionet, ka të beje me nje far akomodimi me vetveten, me natyren emocionale të gjithsecilit (për ta karakterizuar: nje jetim do duhej të prekej vetem nga histori (narracion) muzikor, letrar, filmik, vizual etj etj qe ka të beje me vetminë é femijerise. E perseris, po e them në menyre të thjeshtezuar).

Gjithmone nese me lejon. Përndryshe, kerkoj falje paraprakisht.

1 Like

Biles tek fjalia në frengjisht, theksi eshte tek fjala propre émotion. Pra emocionet e tua të njemendtëta. Sigurisht, ato perbejne pjesen me të madhe të emocioneve, por nuk janë të vetmet. Ka dhe dicka qe lidhet “me të tjeret”, në sensin e vendosjes se vetes në vend të te tjereve (se jo të gjithe janë jetimë - për ta tekstualizuar me shembullin e melartem; pra jetimi, duhet të dale cik nga historia e tij personale, për te perqafuar emocionalisht gjithe boten, dhe jo vetem narracionet qe i evokojne historine e tij personale)

Cik e veshtire me é shpjegu tamam…

1 Like

Stalker, faleminderit qe shkrove gjate. Ne fakt une e ve shume ne dyshim veten ndryshe nga c’jap pershtypjen, i bej zborin dyshimit se kjo eshte menyra e vetme qe te zhytem ne thellesi te gjerave, shtrese pas shtrese. Kushedi sa here e kam degjuar ate kenge ne perpjekje per te marre vesh si kane dale nga nentoka ata tinguj pa dashur ta paragjykoj e as te prekem. Mund edhe te te ngaterrojne komentet e mia te shpeshta te meparshme ku predikoj Te miren. Emocionet jane universale nuk jane te njerit e te tjetrit ndryshe s’do kishim histerike qe bertasin ne psikiatri. Puna eshte te kuptosh nese dikush ka krize funksionale, dhe kjo nuk eshte e lehte te kuptohet. Ndaj nje rruge qe propozoj une eshte kendoje vete ate kenge (jo domosdoshmerisht me ze) 1 here 2 here 5 here dhe pyete trurin tend ca ndjen e si e percepton cdo varg. Mbas heres se 5ste nuk do prekesh si heren e pare, por do fillosh te dialogosh me kengen, po fitove do thuash me vete " e pur Aquamarine i njek vetem koken e vet just like me tashti".

Aqua, ajo kenge nuk percjell asnje lloj emocioni, mallit si feeling as qe behet fjale, me te shku mendja ne nje moment / ndjesije te ngjashme kur dikush te mungon. Nuk I pershtatet shpirtit tend te vuajtur prij malli te ta ngroh sado pak muzika. Sta kap veshi po fare mi, fare. Biles ta shton merzitjen e t’ngre nervat, ne vend qe te bej komfort me gjendjen tende emocionale. Buzeqesh thua ti. Pu pu pu, sic duket kembanat e mallit bikan ndryshe per ty, :smile: P.s. si perfundim kush fitoi?? Se kam qene ne vacation e skam pas kohe me check, lol

1 Like

me mire mos ta dish kush fitoi

Shpetum edhe kesaj radhe, na rane veshet rehat. Tani kemi Godard, çar ka thone Godard per myslimant. Ka thone Godard se myslimante kane shpik shkrimin.

Hajde koqe hajde, dhe nje festival i tere me gjith gazetare e media i shkon ngambrapa ketij profeti te pjerdh nga trute qe nuk di asgje nga historia e shkrimit.

Po eshte rock mi moza, rocku i ka keto keqkuptime qe shkruan ti. Dhe e kendon nje mashkull, jo nje femer qe te beje ashtu sic thua ti. Ta trajtosh mallin ne ate menyre pa u permbytur ne deshperim, eshte si nje lloj procesi alkimik (e kthen plumbin ne ar) qe i ben ndjenjes vuajtesi, ndaj une e vleresoj ne kete aspekt. Sa per aspektet e tjera une nuk jam fanse e rockut dhe nuk kam ndonje deshire te mbaj kenge te tilla ne telefonin tim, kjo s’me pengon ta vleresoj si kenge per ate cka shpreh. Nejse ti dhe stalker kujtoni se nuk empatizohem me ndjenjat e kengetareve, po dale se ka radhe puna, nuk shihet direkt ana sociale e kenges se i bie te mos ia kesh vene veshin fare, ose te kesh degjuar vetem tekstin, keshtu qe edhe ty si stalker te rekomandoj degjim 2x5 here seciles kenge ne mengjes dhe mbremje pas buke, t’ju futet njehere kenga brenda si muzike e te reflektoni mbi formen, permbajtjen e procesin e te menduarit nepermjet muzikes, pastaj te empatizoheni me vuajtesin jetim, ate qe ka mall, apo ate qe thote u prish bota, nuk ka me dashuri. Asnje s’preokupohet shume per te gjykuar mesazhin e prurjes artistike.

aqua, qe ta kuptoje Stalker kete, duhet me ja perkthy me Teorine e Imazhit. Ndryshe nuk keni per tu marre vesh kurre.

@korriku, a e ke pa kete film te Godard qe quhet L’Argent de proches?

Dans sa jeunesse un cinéaste suisse a eu les mains baladeuses. Non pas qu’il les laissait traîner le long des courbes de la gent féminine, il se plaisait simplement à les plonger dans les poches des autres, ou plutôt dans leur porte-monnaie. Le coupable, Jean-Luc Godard himself. Interrogé par un hebdomadaire allemand à la veille de recevoir à Berlin un prix récompensant l’ensemble de son oeuvre - ce sera samedi à l’occasion des prix du cinéma européen - l’un des bigs gourous de la Nouvelle Vague a laissé entendre que, plus jeune, il chapardait. Et pas que des piécettes. Du lourd, des billets. En assez grand nombre pour aider, par exemple, son copain Jacques Rivette à financer son premier film. Ce fou qui n’avait rien d’un Pierrot, ce magicien des images et du son qui se fendit de quelques titres qui resteront gravés au fronton du cinéma a avoué que « c’était nécessaire » ou, en tout cas, que cela lui semblait l’être. « J’ai même volé de l’argent à ma famille », a-t-il déclaré sans que ses lunettes ne tremblent de honte. « J’ai fauché pour voir des films et faire des films. » C’est François Truffaut qui doit se bidonner au Paradis des cinéastes à l’idée que comme lui, Jean-Luc a fait Les 400 Coups. Mais ne le savait-il pas déjà ? En tout cas plus besoin d’engager un Détective, il y a prescription. Et puis la voilà qu’elle est bonne l’anecdote pour la métamorphoser en film. Il pourrait s’intituler L’Argent de proches.

Lol muzika e mire deperton te ty me degjim te pare, a goood song! Listen to this. Maybe u will understand what I am talking about, let me know ca efekti pate, te pershndes me ket rast, 1here vetem degjoje, lol. https://youtu.be/kPBzTxZQG5Q

S’fituam gje as kesaj radhe e? Ky sikur e tundi sallen thane mediat, beri Evropen te flase shqip. Evropa kurve e tregoi veten perseri, me te futme edhe ketu, ngaqe jemi shqiptare. S’na do Evropa mo xhan, s’e di pse i vardisemi kaq shume si me e pas me premio.

hem… le te themi qe eshte subjektive gjeja.