Kinematografi dhe TV - 2018

nje film kult i rai tv, per pak nostalgji
odissea 1968

Lajme nga De Palma:

click :

34444440_1944870892201726_5037690454284435456_n

Nuk di si mund te ndiqen njerez te tille ose te konsiderohen seriozisht ato qe thone, pa supozuar qe njerzimi ka arrit nje grade idjotsie dhe mungese sensibiliteti pa shembull ne histori:

Unë nuk jam baba i mirë. Është diçka qesharake në mbrojtjen e dinjitetit tim, proces të cilit i rezistoj automatikisht. Djali im adoleshent identifikohet me këtë gërryerje të autoritetit tim. Kur ishte 14 vjeçar, u nervozova shumë me të dhe e përdora shprehjen vulgare në sllovenisht: “Ta q… qeni nanën”. Ai u përgjigj: “Kjo ka ndodhur para 15 vjetëve. Kësisoj kam lindur unë” - Slavoj Zizek.

zizek i perket nje formimi kulturor balkanik, nuk eshte me prejardhje aristokrate. Sigurisht shakate dhe menyra zizekiane e te treguarit menyre ironike jane ndikuar nga shaka te tilla qe sherbejne per largimin e distancave mes bashkebisedeuesve, ose mes tij dhe publikut.
Banaliteti sot ka kapluar politikanet e liderat duke u futur ne norme,e jo me ate.

jam kureshtar te shof se si do ta trajtoje rregjizorialisht de palma kete histori. Interesante per tu pare. De Palma ka nje eksperience te meparshme me nje film qe trajton industrine diskografike

1 Like

Ja ta zeme se formimi kulturor ballkanik nuk qeka me prejardhje aristokrate, edhe psh Ivo Andriç qeka konceptuar nga qen si Zhizhek, por kete anektode personale nese e tregon ne publik edhe nje alabak i hiqet viza, jo nje qe premton te zgjidhe problemet e botes.

Nuk eshte pune banaliteti, dhe as tregimi ironik per te hequr distancen nga publiku (gje qe e vlersoj shume si perpjekje), kjo eshte te zhgrryhesh ne llum me qellim si te derrave.

Rekomandim: Atlanta ne FX sezoni 1 dhe 2

Ne amazon


“The myth of american sleepover”, 2011 - David Robert Mitchell

KASTRIOT GJINI - DOKUMENTAR

image

duhet ta shihja ne shpi se nuk ben nga celulari.
Me beri pershtypje shume ky dokumentar qe s’ma mbushi mendjen nga fillimi i tij. Me kujtoi doc-un per Amy Winehouse.
Jo pse kane subjekt dy te ikur nga jeta para kohe. Edhe ate. Por me shume struktura e dokumentareve si mozaike elementesh te ndryshem, dhe sesi shkojne pertej subjektit kryesor. Per t’u habitur sepse produkt shqiptar por ia ka mberritur qellimit ne kompleks te flasesh.
Shume detaje si gure mozaiku jo vetem per njeriun Kastriot Gjini si kompoztor - nje nga talentet e tij te shumta, por dhe per muziken e lehte te kohes, per menyren e kompozimit te tij, bashkekohesit e tij, realizmin socialist ne pergjithesi, politiken, etj.
Me pelqeu mjaft, rrofsh per prurjen.

une nuk e kam pare ende, per te njejtat arsye si te tuat (dje). Por adhuroj “Shtegetimi”, njeren prej kengeve te tij

1 Like

e shkelqyer, nga me te njohurat e tij. Ne dokumantar ka surpriza mbi kompozimet e "Otit’.
Do e rishoh se ndjeher nevoja per te kuptuar me mire c’eshte ky film.

Sa per kenget e tjera pastaj (“Fqinja”, “Kabina numër 3” etj) nuk me interesojne, sepse qofte muzikalisht, qofte per nga teksti, jane mediokre (per te mos thene, te keqia).

Kastriot Gjini duhet te kete qene nga ata artiste qe futen tek kategoria “For better or for worse”

nje tjeter perle e tij (krijuar per festivalin e 15, me siguri me i miri ne gjithe historine e festivaleve) : nje nga kenget më ‘folk’ (siç quhen sot) ne historine e muzikes shqiptare !

1 Like

Por edhe në muziken klasike ka patur maja te tilla, pothuaj ende te patejkalueshme sot e mot : ja njera :

ps: vallja e trete eshte hatà fare-fare ! :open_mouth:

Fqinja dhe Kabina 3 , i vleresojne nen te njejtin prizem si Festivali 11, as une s’kam preference a vleresim te vecante per to, madje as e dija autorin para ketij dokumentari.
Shtegetimi eshte tjeter gje…
Esht dokumentar ku mund te flasesh shume, jo gjithnje per mire megjithate por ne jemi ngushte per kohe qe te flasim me gjate