Well seen !
Edhe per mua, ne shikim te dyte, ka plot gjera te tjera per te thene.
later…
Well seen !
Edhe per mua, ne shikim te dyte, ka plot gjera te tjera per te thene.
later…
Sa mire qe e pe per here te 2te
Workshopet dokumentare dhe personazhet dytesore sikur i japin hapesire dhe kohe zhvillillimeve te vajzave qe te “gatuhen”.
Kam pare nje film te mrekullueshem, kesaj rradhe ardhur nga nahija jote (ose me sakte, nga kinemaja indipendente njujorkeze) : Person to Person !
do perpiqem te shkruaj dicka kete fundjave
S’kam besim tek tonet por meqe te ka pelqyer…
ja t’i jap nje sy. duhet te gjendet kollaj ne net.
E pashe dhe ishte vertet
Te presim blogun
Person to person ka te perbashket me Happy Hour koralitetin e cila deshmohet dhe nga posteri. Gjithashtu, si dhe Happy Hour per mendimin tim asnje nga karakteret nuk eshte heroi unik i filmit pavaresisht destinacionit te fundit ku ndalon rrefimi. Kamera, e jashtezakonshme sa i takon momenteve dytesore, nje himn per qytetin, nje himn per bicikleten (ndonjheere themi qyteti eshte personazh me vete ne film - nese nuk egzagjeroj ky duket nje tjeter shembull i kesaj ) soundtrack nga 70s, 80s = komponent vital. Filmi me gjithe pjeset e tij, sjell nje qetesi te brendshme tek e sheh, pavaresisht narratives policore a konflikteve te larmishme qe mund te permbaje. Mund te them deri edhe emocion pozitiv