Urrejtja ndaj dhe e komshiut është deri në fund kriminale; është po e njëjta urrejtje që vepron ndër familjarë, por mungon komponentja e dashurisë familjare dhe vllazërore që mban ekulibrin ekzistencial si dikotomi skizofrenike dashuri-urrejtje.
I njëjti mekanizëm vepron ndër fqinjësitë kombëtare, urrehet pakufi komshijtë me të cilin ndan kufinjtë, dhe miqësitë dhe aleancat i gjen përtej komshijve, mundësisht në kufijtë detarë, sepse ujët e kripur lan dhe kuron mëritë.
Të jesh politikisht djathtas ose majtas duke kërkuar lirinë mbi të gjitha, do të thotë të jesh në askurrkund të zbrazëtisë totale, të jesh më në veri se Poli Veriut, e prej andej të rrokullisesh më në jug se Poli Jugut.
Diçka e rëndë ka ndodh në kozmos që shpjegon ndryshimin antropologjik përfundimtar të njeriut bashkëkohor, me siguri edhe efekt i epidemisë dhe luftës në Ukrainë; ka do kohë që tërë ditën e lume nuk takoj më njerëz, por vetëm kaco e figa të motivuar nga seksi dhe me probleme që janë në thelb seksuale.
Dhe thonë pastaj që nuk ka Zot; Zoti nuk do të jetë, nuk e do veten, kur sheh bijtë e vet që e mohojnë dhe e turpërojnë. Këtë e kuptojnë në lëkurë të tyre prindët që kanë pjellën e tyre harramë.
Diskutimi në të shumtën e rasteve është një boks i shëmtuar ndërmjet rivalëve që shkëmbejnë pa kritere pozicionet dhe bindjet e tyre më qëllimin e vetëm që t’i thyejnë turinjtë rivalit, dhe rallë herë është shëtitje peripatetike për të arritur bashkë diku. Njohja e artit të bisedimit presupozon njohjen e artit të ecjes në natyrë.
Ferri i salloneve mondanë d’élite ka formën e parajsës.
Konfliktit brënda vetes eksportohet në çfardo lloj diskutimi, edhe në debatet rreth tryezës së redaksisë, ku shpesh ndodh që intelektualët e mdhenj të kapen me shpulla me njëri tjetrin. Në esencë e njëjta gjë ndodh në diskutimet midis kombeve t’mdhenj; diskutimet rreth tavolinave diplomatike përfundojnë duke hedhur hallin e vetvetes kombëtare në formë raketash nëpër fusha dhe luadhe ku blegërijnë delet, mërzen cjapi me zile, atje i kam ment e mija.
Turisti dhe fan-si, përkatësisht kurioziteti dhe tifozllëku në vetvete, janë dy format më të ulta të degradimit njezor, më përtej nuk shkohet dot.
Flokët e saj, një shpërthim ujvare dhe shkurrnaje shëndeti shkëlqimtar, ishin gjithçka, dukej sikur trupi, madje tërë personi edhe shpirti i saj, ekzistonin në funksion të flokëve; me një fjalë: ajo ishte flokët e saj.
E vetmja vlerë që kanë mediat postruth është se demonstrojnë konkretisht se dialektika pas Hegelit nuk vlen për asgjë, veçse si zbavitje për të kaluar kohën e lirë, kur i merr me mendje të lehtë, dhe për të bërë me dhimbje koke, kur i merr seriozisht. Tani e kuptoj se pse Hegeli e kuptoi i pari që njeriu modern e ka zëvendësuar lutjen e mëngjesit me leximin e gazetave duke gjerbur kafenë e mëngjezit.
Dallimi midis konfliktit (latinisht confligo=me luftue) dhe luftës është se kjo e fundit është më interesante, e sheh në TV dhe në kinema, kurse konfliktin e ke me vete dhe mbi vete ngado që shkon, njësoj si rrobat e pista që qelben erë.
Shtrimi si duhet i pyetjes referuar problemit eshte vete zgjidhja e problemit.
Kur babai ose mamaja mungojnë natyrshëm kërkohen jashtë shtëpisë. Artisti modern është produkti më banal i situatës familjare moderne: i një babai mungues (jo i pranishëm fizikisht ose shpirtërisht) dhe i një mami të obsesionuar nga vetmia; prandaj artisti modern kërkon dhe gjen shumë baballarë dhe shumë mamallare jashtë shtëpie duke shumëfishuar skizofrenikisht personalitetin deri në shkatërrim, e shpesh herë me fund vetëvrasjen.
Këshillë një të sapo patentuari:
Ki gjithnjë pararysh pa menduar fare që e djathta është e jotja, s’ke punë fare në të majtë çfardo të ndodhë; e djathta është jeta, ndërsa e majta vdekja, mos mendo tjetër; të mendosh në këtë rast, do të thotë të fillosh të vdesësh.
Kur shoqëria do të pranojë të vërtetën që ndërkohë që burri ja fut gruas nga poshtë, gruaja ja fut nga sipër (dmth idetë janë spermatozoidët e gruas) duke formuar 69-shin ekzistencial, atëherë shoqëria nuk do jetë më mashkulloriste.
Njëri nuk është në lartësinë e duhur për të dhënë, tjetri nuk është në përunjësinë e duhur për të marrë, prandaj situatë e ngordhur zero as jep as merr.
1234567890
Tore, me vjen mire qe ke filluar te reflektosh per ate qe te thashe se duhet te mesosh me perunjesi nga komentet e mia. Se jane te drejtperdrejta e jo si keto komentet e tua qe te sjellin ndermend gjimnazistet e viteve 80 qe kopjonin batuta librash nga E kuqja dhe e Zeza e Stendalit dhe Lulet e Molles qe t’ua shkruanin dashnoreve te konvikti I vajzave. E shikoj qe nuk te paska ecur shume me femrat derisa te ka ngelur libri I hapur tek batutat e tipit: DASHURIA ESHTE SI LULJA. PO E UJITE RRITET, PO SE UJITE DHITET.
Jep nje pergjije me mend he…hahaha