Cilin do më tepër, mamin apo babin?

Letërsi
13

Unë nuk besoj në lirinë e vullnetit. Njeriu mund të bëjë çfarë të dojë, por nuk mund të dojë atë që do - Arthur Schopenhauer

Vullneti i lirë ose libero arbitrio nuk ekziston për të asnjë filozof, asnjë prej tyre nuk pranon vullnetin e lirë, që do të thotë nuk pranon përgjegjësinë e personit për të zgjedhur dhe vendosur, duke filluar nga Schopenhaueri vetë që frekuentonte shtëpitë publike sepse bënte çfarë të donte meqë nuk mund të donte atë që donte, ose nuk mund të mos donte atë që donte (noçkën me nje fjalë).

14

Nëse, sipas Karl Kraus, aeroportetet janë shenja e ardhjes së Fundit të Botës, agjensitë turistike janë Fundi i Botës dora vetë.

15

Sapo dilet në pension, fillojnë problemet shëndetsore, trupi dhe karakteri squllet, tensioni dhe kolesteroli shkon la e më la, pleqëria përshpejton galop sepse pensionisti nuk i vlen më kujt, është një person pa rëndësi sociale, humbet edhe atë pak qëllim në jetë që të jep puna si raport dhe ambicje shoqërore, humbet këmbënguljen që duhet për tu ngritur herët e për të shkuar në punë. E njëjta gjë ndodh me Perëndimin, prej kohësh të shndërruar në xhaxhi pensionist, e që kohët e fundit po jep shenja të demencës senile.

16

Dje isha në festë pagëzimi foshnje ndërkohë që prindërit e saj nuk kishin bërë martesë në kishë. Nuk ka shenjë më të përsosur që Perëndimi ka ngordh me gjithësej, mënjëanë rëndësia e ritualit religjoz, edhe logjika është bërë baraz me zero, sepse nuk ka pikë kuptimi të pagëzosh lindjen pa bekuar martesën, ka mbetur të festohet fulnerali i vdekjes dhe atëherë do dalë sheshit që rituali religjoz ndiqet vetëm prej frikës, bëhet “ta kemi në xhep se nuk i dihet, ndoshta ka Zot”.
Në tavolinën e drekës të ofruar për rastin, ishin ulur pranë e pranë kushurij të parë që kishin vite pa u parë, sepse në vendet e zhvilluara oksidentale kushurijtë takohen vetëm në raste lindjesh, martesash dhe vdekjesh, e megjithatë ndihej urrejtja termobërthamore rëndom ndërmjet familjarësh. Në fund të drekës kur mbaruan përshëndoshjet, një të pranishmi që i kishte ardhë në majë të hundës nuk u përmbajt të thotë me tallje: “Mirupafshim në vdekjen e ardhshme!”.

17

Sa më tepër kalon koha e sa më tepër hulumtoj sjelljen e njerzëve, aq më tepër më duket që ndjenja themeltare e shoqërisë është vetvrasja.

18

Rëndom thuhet se tirania i detyronte njerzit të heshtnin. Në fakt ndodhte përkundrazi, tirania i detyronte të llapnin papushim gomarllëqe kriminale që nuk kishin të sosur e që akoma nuk kanë të sosur për inerci. Psh. të thuash pa sosur: “tirania i detyronte njerzit të heshtnin” është një llapaqenllik kriminal midis shumë të tjera disidentllëqeve demokratike që nuk kanë të sosur.

(nga Ditar i një fuksi)

19

Nuk ka moskuptim, horror vacui (natyra tmerrohet nga boshllëku), ka vetëm keqkuptim, dhe rallë herë mirkuptim, sepse njeriu tmerrohet nga e mira.

20

-Nuk e kuptoj gjithë këtë luftë dhe shamata, me çin e ka?
-Të bësh luftë do të thotë se nuk di me çin e ke, dmth e ke kopil.

(nga Ditar i një fuksi)

21

Nuk jam e zonja të pres. Pritja pa ditur ishte paftësia më e madhe e jetës sime. Në qendrimin pritës, kam pasur hapësirën për të ndërtuar skela të mëdha të kuptimit, dhe dhjetë minuta më pas për t’i bërë të shëmben, nga vetë dora ime. Pastaj të rifilloj përsëri nga një pikë çfardo, të korrigjoj synimin me disa centimetra për ta bërë konstruktin e imagjinuar më të fortë. Duke e parë përsëri të rrëzohet. […] Nuk di të pres dhe nuk dua, në qendrimin pritës përbindëshat marrin formë dhe rriten, hanë orët që të rriten dhe të më hanë - Valeria Parrella, Hapësira e bardhë

Saktë e njëjta gjë ndodh me njerëzimin duke pritur që të vijë Apokalipsi.

22

Është turp të jesh njeri,dhe është akoma më turp të bësh sikur të mos e vesh re me hipokrizi një gjë kaq tepër evidente. Por turpi më i madh dhe poshtërsia më e madhe është e intelektualit të shquar postmodern që, në rastin më të mirë, mjaftohet me vetëm venien re me keqardhje e duke mos lënë mundësi shpëtimi të konsiderur si tipar prototip i diktaturës moderne dhe obskurantizmit mesjetar. Ndërsa në rastin më të keq intelektuali i shquar zhyt feçkën me kënaqësi në llumin e turpit të së qenurit njeri.

23

-Po flet dëngla, dashuria për të të bëri të kuptosh se çfarë tradhtari je, sepse për njeriun e rënë dashuria ideale është baraz me tradhtinë e vërtetë. Kalohet nga një grua tek tjetra, nga një dashnore tek tjetra dhe ndjenja e dashurisë është po e njëjta, sepse dashuria e rënë është tradhtia si gjendje shpirtërore e përhershme. Asnjëri nuk do tjetrin, madje nuk do as vetveten, njeriu do vetëm dashurinë, dmth njeriu do vetëm tradhëtinë.

(nga Ditar i një fuksi)

24

Sipas pragmatistit amerikan Emerson, të gjithë metafizikët gjerman (dmth evropianë) vijnë rrotull si kali në lëmë rreth “pyetjes së Hamletit”. Nëse për Hegelin, “philosophieren ist spinozieren”, për Emersonin filozofimi i mendimtarëve gjermanë do të ishte “hamletieren”. Prej atëherë ka rrjedhur shumë ujë poshtë urës së Lanës, “hamletieren” degradoi në “leopardieren” me filozofët ekzistencialistë, dhe së fundi me postmodernët stil Hajdeger e Lacan në “futjapordhieren”.

25

Dikur të gjitha rrugët të çonin në Romë, ndërsa në bashkëkohësinë postmoderne të çojnë tek labirinti, hyn dhe s’del dot sepse ke hyrë andaj nga ke dalë.

26

Hymë në një fabrikë çimento, megjithse të gjitha toroxhilet e mekanizmave vërtiteshin, xhan xhin vërdallë, vetëm kamionistë si kuklla mbi kamiona që ngarkoheshin në silosë të telekomanduar. Dukej toka si planet i huaj i banuar nga automatë dhe robotë, heshtje absolute njerzore, klasa puntore nuk ekziston më, Revolucionin do ta bëjnë robotët.

(nga Ditar i një fuksi)

27

Aforizma është një përbindësh gjuhësor me dy krerë, dy gjysëm të vërteta që krijojnë dy gënjeshtra në drithëritje të vazhdueshme dialektike.

28

Haraçi për të qenë dikushi në shoqëri është të bësh antikomunistin në vëndet ishkomuniste, nën shembullin e marifetçijve antinazifashistë në vendet ishnazifashiste.

29

-Një këshillë që e zbatoj edhe vetë: nëse takon një person tepër të lidhur me mamanë që mban për koqe maskarai babanë, ruaju! Eshtë artisti i modh, çfar nuk pritet prej tij. Nëse je vetë personi në fjalë, atëherë ruaju vetvrasjes.

(nga Ditar i një fuksi)

30

E vërteta politike e të majtës dhe të djathtës.
Dy gjysëm e vërteta për hesap të tyre nuk bëjnë një të vërtetë dhe as një rrenë të plotë, por bëjnë një rrenë e gjysëm. Prandaj historia sa vjen e mufatet vetiu, vetëzgjerohet si kozmosi.

31

Come l’indovino fa indovinelli che neanche lui sa indovinare, come profeta fa profezie profetizzate nel passato.

32

Eshtë i lumtur, mbret qoftë apo fshatar, kush rron në paqë në shtëpinë e tij - Gëte

Frojdi e plotësoi thënien e Gëtes duke thënë: “Uni nuk është zot në shtëpi të vet.