Sipas gazetave ngjarja ka ndodhur nisur nga një zënkë lidhur me mosshërbimin e kafesë së mëngjesit, ndërsa dy fëmijët e gruas 41 vjeçare ende flinin. Nuk dihet se ç’fjalë ka shkëmbyer gruaja nga Kurbini me vjehrrin, por në një pikë ky është ngritur dhe e ka goditur me levë në kokë, pastaj ka dalë nga shtëpia. Bashkëshorti i gruas ishte në punë dhe kanë qënë fqinjët që e kanë gjetur Verën të pajetë në shtëpinë e saj. Gruaja është përshkruar si një njeri i qetë që punonte si sanitare dhe rriste fëmijët e mitur.
Nuk dëshiroj të jap detaje të tjera për ngjarjen për hatër të viktimës dhe familjes së saj që vuan një tragjedi të padrejtë, por emrin desha t’ia përmend për ta respektuar e për të thenë se Vera dhe gratë e tjera si Vera nuk duhet të mbeten statistika. Mesa duket, të gjitha përpjekjet e sofistikuara, fjalimet, konferencat, nuk mjaftojnë. Kemi një problem me dhunë ekstreme brenda familjes. Ngjare të cilat na trondisin mendjen e na thyejnë zemrën. Shumë konflikte familjare, ca të fryra nga alkooli, ca nga streset, papunësia, xhelozia dhe varfëria përfundojnë me vrasje.
Ka në ndonjë rast, si për çudi, ngjarje kurioze të llojit “gruaja rreh burrin”, por në mënyrë dërrmuese, në këto konflikte vdesin gratë. Dhe ndërsa ka shumë agjentë shtetërorë dhe civilë që i qasen çështjes, dhe punë janë bërë, duket se diçka nuk ka funksionuar për të arritur të ndërtojë tek shoqëria masën e duhur kritike për ta sulmuar këtë çështje siç e meriton. Ka patur fushata sporadike sensibilizimi, por në mjetet e informimit dhe mediat ka shumë herë më shumë lajme (që për të tjerë shërbejnë si shembuj) mbi ushtrimin e dhunës ndaj gruas dhe familjarëve, e fare pak ose aspak në lidhje me mënyrat sesi ky fenomen mund të luftohet apo shmanget.
Informacioni jepet i pafiltruar, si një manual se si të vrasësh një grua në kushtet e shtëpisë, ndërkohë që publikut lexues do tu shërbente shumë reflektimi mbi çështjen, shembujt pozitivë mbi luftën ndaj këtij fenomeni në botë dhe analiza të mirëfillta. Natyrisht, ky nuk është një problem shqiptar, dhe dhunë në familje ka në çdo vend, klasë shoqërore apo kulturë, por mund të jetë që mes shtytësve të shumtë që e çojnë njeriun drejt një akti të tillë, një apo dy, të jenë të lidhur, kulturalisht, e përmes rrethanave të përditshme, me realitetin e sotëm shqiptar. Ndoshta aty diçka mund të bënim, por nuk do isha për një tjetër konferencë në ndonjë nga hotelet e Tiranës.
