Interesant si kendveshtrim.Gjithsesi mendoj se impotenca ne shprehi ka me shume gjasa te ndodhe ne rastin e mungeses se kujteses ose thene ndryshe harreses duke e marre te mireqene ekzistencen e logjikes.
nuk behet fjale per impotence ne shprehi, behet fjale per gje tjeter:
Jo vetëm që ishte e vështirë për të që të kuptonte se si simboli i përgjithshëm “qen” mund të përfshinte një shumëllojshmëri kaq të gjërë individësh të ndryshëm si madhësi dhe si formë, por e shqetësonte edhe fakti që qeni i orës në tre e katërmbëdhjetë minuta (parë në profil) kishte të njëjtin emër të qenit të orës tre e pesëmbëdhjetë (parë përballë).
Nepermjet gjuhes, duke i dhene emer gjerava, njeriu kontrollon boten, pra i jep kuptim botes, ose ne daç sipas linguistikes ngambrapamoderne Derrida & kompania bella, kuptimi i botes (ose moskuptimi i botes per agnostiket ngambrapa) i neneshtrohet gjuhes. Sipas Funes, perkundrazi eshte gjuha qe nuk ka pike kuptimi. Ne kete kuptim flas per impotence te gjuhes.
Pra Funes eshte tip shume i hidhet ne fakt, sepse jo vetem qe eshte kunderfigure e Platonit (si pamundesi e ideve platonike, e ekzistences se ideve ne vetvete) - sipas Niçes (me profesion filolog) dhe sipas dekonstrucionisteve ngambrapamoderne (zakonisht linguiste), Platonit dhe metafizikes duhet kundervene e deri zhdukur prej faqes se dheut -, por Funes eshte njekohesisht edhe pararendes i ngrapamoderneve (edhe kundeshtar i tyre).
Duke qene gjendje limit, figura e tij farfurin dyfelorisht, nuk disiplinohet dot si kuptim. Akoma nuk e kam te qarte, shpresoj ta kem gjate shkrimit te pjeses se dyte, por me duket se Funes eshte vete Borges, Edhe ne kete kuptim vepra i ka dale binaresh. Ai vete kishte nje memorie te papare, shiko nje koment te Hurbit per kete dhunti funeseske:
Po, qe Borges kishte nje tru te veçante, kjo po. Kujtesa e tij mund te kape kapacitetin e nja tre-kater elefanteve. Lexonte tmerresisht, dhe kapte po aq. Kur u verbua fare, diku andej nga vitet 50-60, merrte dhe nje çunak te vogel per t’i bere lexim. Cunaku quhej Alberto Manguel, sot jeton ne Paris. Ky tipi eshte i semure fare : eshte nje biblioteke e gjalle. Duke lexuar per Borgesin, eshte bere me keq se Borgesi. Ka shkruar nje ese teper te bukur “Nje histori e leximit”, ku ç’nuk ka futur brenda : vete eseja eshte nje biblioteke. Cudi.
http://arkivi2.peshkupauje.com/2009/12/borges-i-kishte-internet.html
Shto faktin qe Borges me zanat ishte bibloteKar.
Ore shiko se mos me thua qe Borges ka shkruar libra dhe Funes nuk mund te shkruante., ta kam fjalen qe Borges ka prirje te forta funeseiste, prandaj e kruan me te tille personazh.
1 Like
Deleted. Not appropriated…
Eshte gje e madhe t’i japesh kuptim një fjale - tha Liza mendueshëm.
Kur unë nxis qe te beje kaq shumë punë një fjale - tha Humpty Dumpty – pastaj jam une qe paguaj gjithnjë jasht orarit.
Por … një emër a duhet të thotë diçka? - pyeti Liza me dyshim.
Kur unë përdor një fjalë - tha Humpty Dumpty me përçmim – ajo thotë vetem çfare unë dua që të thotë.
Problemi është - shtoi Liza - nëse behet e mundur që fjalët tè kenë kuptime të ndryshme.
Problemi është - përfundoi Humpty Dumpty - kush është qe komandon.
Lewiss Carroll, Liza ne Boten e çudirave
Nese nuk ekziston asnje kuptim - tha mbreti - kursejme nje thes me halle, sepse nuk kemi nevoje qe te gjejme nje.
Lewiss Carroll, Liza ne Boten e çudirave
Por atehere - tha Liza - nese bota nuk ka absolutisht asnje kuptim, çfare na pengon te shpikim nje?
Nuk jane keta qe quhen “idiot savante”? Interesante eshte ta gjesh Funesin te aplikuar, ne disa raste me mburrje, nga njerez qe mund te te mbysin ne data por nuk bejne lidhjet.
Por ne fakt Google, eshte si Funesi, por tani mund te beje edhe lidhjet. Une po shkruaj dicka per kete. 
Artificial Intelligence, imagjino t’i dish te gjitha, dhe pastaj te mund te besh edhe lidhjet mes miliarda miliarda kerkimesh qe njerezit bejne ne google
mu me behet qefi qe ke patur intuiten qe Funes eshte metafore e webit, e qe po shkruan nxitur nga çfar kam shkruar. Per hajer qofte! Edhe per faktin se edhe vete harxhoj konsiderushem kohe ne internet, dmth nga kjo pikpamje vuaj vete nga sindroma funes.
ne menyre te ngjashme me Blendin, artikulli yt me kujtoi Google dhe te gjitha menyrat e vezhgimit dhe monitorimit qe ndodhin tone si menyre organizimi e shoqerise. nga ketu, del qe Funes si vezhgues duke mos patur aftesine e perpunimit te info qe thith, mbetet i parrezikshem.
Ne çfare kuptimi i rrezikshem e ke fjalen?
ne kuptimin e mbikeqyresit te te tjereve.
as me ka shkuar ndermend nje pozite e tille per funes, sepse ai eshte vetem nje i mjere.
Ky lloj mjerimi nuk eshte vetem i nje personazhi fiksion, ekzistojne ca raste reale dhe studjues te degjuar qe jane marre me to, por nuk informova qe te mos zgjatej shume shkrimi.
Përshëndetje Inkuiz…
Më në fund po vij tek shkrimi yt…
-
pasi arrita që pashë se si një Macron (ambicioz, parvenu, karrierrist dhe potencialisht i rrezikshëm - qu’il ne plaîse à Stalker - kalimthi lexova dikë nga krahu socialist i mirëfilltë që betohej se ai ishte produkt i një komploti tê dyfishtë të bankave dhe medias, pa harruar ish Presidentin Hollande si nun i fshehtë) u bë President i Republikës franceze;
-
pasi arrita të heq qafe një vemje nga ato që gëlojnë në PPU…
përfundimisht: Metafizikë e Metafizikës. Waoh…
nuk e di miku im nëse je i ndërgjegjshëm se ku ke rënë brenda!
OK, Funes Kujtesëshumi. Kujtesa klinike!
Po pres vazhdimin për të parë trajektoren.
Dikur thuhej “me krahë të lehta”, sot “me koqe t’mdhoja”.
Sigurisht qe jam i ndergjegjshem ku kemi rene brenda, une vazhdimisht kam fol per termin bashkohor “ngambrapa”. E pra mund ta perdorja edhe ne kete rast, por kisha hall se e merrshe ti per ters, sepse ti je i fundmi i mohikaneve te metafizikes, shpreson akoma tek metafizika ne epoken e ngambrapametafizikes.
Metafizike e Metafizikes eshte Ngambrapametafizika, bindja epokale qe temat e medha te metafizikes klasike: pyetja, hulumtimi dhe dhenia pergjigja mbi kuptimin e jetes, jo vetem qe nuk jane te mundura te behen (edhe teknikisht per shkak te limitit te gjuhes Witgenshtejn ngambrapa e pordhi kali), por nuk jane as legjitime te behen. Pak mungon qe te jene te ndaluara te behen.
Mjaft interesante te dyja shkrimet. Truri i njeriut, procesori qe lidhet me koshiencen kolektive si kompiuteri me internetin. Nuk e di ne e ke pare filmin/a lexuar librin Youth without youth, do kisha deshire te lexoja nje interpretim per Doppelgangerin aty.
jo nuk e njoh, eshte hera e pare qe degjoj. Ne kulturen bashkohore kam laguna vende vende, mbingopje, por edhe nje strategji mbrojtjeje si Sherlok Holmes.
E kam hasur rastesisht dhe me ka terhequr mjaft si subjekt: personazhi kryesor, Domenik, i deprimuar pa mase nga nje jete e cuar kot ne drejtim te kerkimeve ne linguistike dhe pa nxjerre ne drite cfare pretendonte, gje qe e kish konsumuar dhe s’kish krijuar as familje, vendos te vrase veten me helm. Diten qe shkon te marre helmin e godet rrufeja dhe gati shkrumbohet. Ne spital fillojne dhe i shfaqen fenomene te cuditshme, rigjenerime spontane te te gjitha indeve gjersa behet 30 vjet me i ri. Aty fillon t’i shfaqet vetja e dyte qe i jep fuqi te pazakonta dhe i flet dhe e shoqeron ne cdo cast te jetes. Dominik vazhdon me perpjekjet per te gjetur rrenjet e gjuheve, takon gjate kesaj jete te re, te dashuren qe s’u martua dot kurre, qe kish vdekur dhe ishte rimisheruar, gjersa doppelgangeri gjate ketij rrugetimi, i tregon se cfare i kish mbetur peng nga jeta e parealizuar ishte nje rruge pa krye, distorting dhe iluzionante.