![288240307_423419349795278_6294664728561692916_n|220x320]
edhe papa Françesku po mban kafken me dore, osht tu menu: perse valle Krishtin ta kete derguar Zoti per te vdekur ne kryq, dhe si eshte e mundur qe Krishti ishte vete Zoti qe dergon vetveten ne kryq?
Perse mendohen keto male?
por mo i modh nga t’gjith osht Cioran, tu kerku foto mendimtaresh qe mbajne kafken e tyre ne dore, gjeta nje foto te tij qe m’ka bo shum me qesh.
Nuk ia vlen të vrasësh veten, pasi vetja vritet gjithnjë tepër vonë - Emil Cioran
Sigurisht qe Cioran u vetëvra, vonë, por u vetëvra. 
nuk di dhe as kam dëshirë të di se që të jesh artist, intelektual i modh, duhet të jesh dhe njeri i dhjerë
njeri i dhjere nuk eshte vetem ai qe del ne resme n’hale, gje qe del dukshem si fenomen ne nje epoke te dhjere qe se ka per gje fenomenin, bile edhe mburret dhe imponon nje menyre jetese mondane te tille, pa pjerdh fare se kush ka deshire te di e nuk di, apo ben sikur nuk di. Aq mire ne keto tre raste per te dhjeret ne fuqi te nje epoke te dhjere, nuk i trazon kush.
Kjo nuk eshte gje e re.Lyndon johnson komunikonte me keshilltaret ndersa ishte ne hale , 
Karakteristika kryesore dhe, thënë me ironi, vlera e vetme e progresit në epokën postmoderne është se me të thënë, krijuar apo bërë një intelektual i modh, shqetsimi i vetëm i kolegëve të tij është që ta tejkalojnë menjëherë në mënyrë rrufeshme pa u tharë boja mirë. Psh sapo Samuel Beketi deklaron: “Komikja është tragjike”, hop hidhet Ionesko që ja kalon duke deklaruar: “Komikja është më dëshpëruese se tragjikja”, kështu progresi rezulton një rend o Marathonomak faqendritur me shpirt ndër dhëmbë duke bërtitur kush t’ja kalojë njëri tjetrit si kalamajtë e vegjël. Ose shëmbull tjetër: bën Piro Manzoni ready-made Merda d’artista, kavanoz i mush tumllas me mut artisti ekspozuar në muze, hop Wim Delvoye bën Cloaca, agregat makinë që prodhon mut njeriu nga ushqime të freskëta njerzore para syve të spektatorëve dashamirës të artit.
O burra artistë t’mdhenj vraponi ta hani mutin në publik si performance në mesh të sheshit, keshtu bëheni të famshëm para se ta bëjë ndokush tjetër para jush, me vrap drejt shkatërrimit!
E qeshura e tij me të madhe ishte kaq me të madhe, sa nga goja e hapur kanatash i shiheshin bajamet, dhe po të zgjasje pak kokën mund të shihje pusin e humnerës së ezofagut me në fund llamburitjen e vrimës anale si hënë e plotë në një errësirë të thellë.
Parajsat artificiale janë të njëjta me ferret natyrore, siç është intelektuali artificial njësoj me budallën natyror.
Kur s’ka stimë ndërmjet tënë, detyrimisht diskursi është pa kuptim midis tënë.
Vetmia është braktisje e pësuar dhe e shpërfytyruar artistikisht si vetmi e kërkuar, është pafuqi e shtirur me kast si fuqi, është pavlerë e ekspozuar në vitrinë si vlerë.
Kufoma është muti i fundit i të ndjerit - Raymond Queneau
Deklarata e mësipërme për një jobesimtar është muti i parafundit para se të bëjë mutin e fundit.
La storia, a sua volta, è sempre contemporanea, nel senso che essa è legata al presente, nella persona e nell’ambiente dello storico, che muove sempre nell’opera sua da proprî interessi attuali - Benedetto Croce
Kryqi me këtë shprehje më se të vërtetë, në kuptimin që përshkruan saktë çfar ndodh në të vërtetë me kulturën zyrtare në çdo kohë historike, është profeti ideolog i lëvizjes kaliforniane për rrëzimin e skulpturave. Këtë lloj të vërtete do ta demaskojë vetem e vërteta e ardhjes së Fundit të Historisë dhe ardhja reale e Fundit të Historisë ku do të shpjegohet finaliteti i personave që kanë bërë historinë dhe skulpturave të tyre dora dorës të rrëzuara. Lëvizja për Rrëzimin e Statujave, pak rëndësi ka negative apo pozitive, është një shenjë që jemi bash në këtë kohë, historia po troket në derë, ani pse me trokëllimëm e boleve të Marlonit.
Njeriu jeton në të ardhmen e lavdishme (zakonisht bolet e djathtë konservatorë) ose në të ardhmen e ndritur (zakonisht bolet e majtë progresistë), ose në të dyja bashkë aspiratat dhe pozitat (të baraztundurit) për t’i shpëtuar mjerimit të tanishmes banale dhe vrasjes të ndërgjegjes për krimin e asgjësimit të Përjetshmit, dhe për pasojë edhe të përjetsisë të rikuperuar nëpërmjet falsitetit të kaluarës që nuk kalon kurrë dhe të ardhmes që nuk ardhet kurrë. Për të qenë në përjetsi jemi gjithnjë, vetëm se ndryshon shenja, jemi përjetsisht në përjetsi të Ferrit të së tanishmes duke fantazuar dhe endërruar Parajsën e të kaluarës dhe të së ardhmes.
Ata që nuk e njohin historinë janë të dënuar ta përsërisin atë - Edmund Burke
E vetmja gjë që mësojmë nga historia është se nuk mësojmë kurrgjë nga historia - Hegel
Ai i modhi ka than nji gjo t’modhe e ky qetri më i modh se ky i modhi qetër ka than një gjë akoma më t’modhe se e të modhit tjetër, e ndërkohë historia, megjithse e ndalur në Stacionin Terminal Postmodern, vazhdon kaosin kriminal të nxitur nga marrëzitë e gigantëve të adhuruar nga xhuxhmaxhuxhët.