http://filmjournal.thedigitalfix.com/autori/2017/01/24/arrival/
Eshte gje aq e rralle qe nje prodhim i formatuar hollywoodian te dale sadopak nga shinat e kodeve dhe kanoneve (ose edhe më troç: nga rregullat e Kanunit te Hollywoodit) saqe kemi tendencen te therrasim “fitore!” kur ndodh kjo gje. Nje rast i tille eshte filmi ”Arrival” (130 meleon $ buxheti!) i cili, per te qene te sinqerte, del jo pak nga ’shinat’. Dhe aq me mire per spektatorin.
Une po pres te dale ky http://www.imdb.com/title/tt3273248/
Eshte historia e Witold Pileckit, hero sot ne Poloni. U fut vullnetar ne Auschwitz 
Doli gjalle, u perpoq te lajmeronte te tjeret qe gjermanet s’e kishin aq me te mire punen, e vrane pas luftes komunistet.
Arrival duket si film qe do ja vleje e para.
Protozoaret si simbolike, eshte kaq e sakte sa dhe e papare, term i harruar. 
Pas sferes, forma eliptike (ose ovalja) eshte forma trupore me probable per nje objekt organik jo-bimor te thjeshte.
Filmi ish i shkelqyer. Vete tema e komunikimit eshte intime, dhe si i tille ky subjekt ka ndihmuar ne komunikueshmerine e filmit vete, mendoj.
Komukikimi eshte teme e preferuar e T. Malick: edhe kur ai debaton tema te tjera kete e ben permes trajtimit te komunikueshmerise.
Por eshte i sakte vezhgimi mbi spektakolaren, qe me kete film eshte mundur si tundim, s’ka triumfuar.
Alienet e Arrival ngjajne ca per nga naiviteti dhe raporti miqesor qe krijojne, me alienet babaxhane te Noah te Aronowski-t (dhe pse keta s’jane faktikisht aliene).
Me pelqeu shume Arrival kur e pashe para 2 muajsh, e u habita qe Stalker nuk ishte shkruar ndonje gje akoma. Cudi qe Adams nuk mori ndonje nominim.
Megjithate me shume me pelqeu La La Land. Nuk i kam qejf musicals, por ky ishte ndryshe, jo musical ne sensin tipik, shume me pak kendim e kercim, shume me teper narrative. Fatmiresisht mungonte ajo ndjesia e mbi-aktrimit qe karakterizon musicals, sikur je ne teater. Ishte i lehte, njerezor, romantik, perfekt!
E pashe Arrival nga fundi dhjetorit kur isha ne Nantes. se ketej doli pak me vone. me pelqeu shume. E fus ne nje kategori me Interstellar (nje nga sci-fi me te preferuar)
si fna i sci-fi prisja me shume
presim dyshin tani
Ça dmth fna ?
kur je dislesik si puna ime, shkruan germat gabim
*fan
Silence - Scorsese, pervecse ma shpifi por dhe i gjate s’kish te mbaruar
Korrikse Ejvallah per prurjen. Me Kesmet kum per ta pa ket film ne aksham.
Ne ket rast kur ke autorin pjesemarres ne blog, une them drejtohu atij drejtperdrejt.
rrofsh.
Për ça flet? As për kaq nuk jam bo mukajet me u informu
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Silence_(2016_film)
Dashurine per Kristianizmin, sakrificat misionare te krishtera ne Japonine e Shek 17.
Ka plot efekte tip Jesusi i Mel Gibson. Nuk shoh dot te bukuren. Por Skorsese eshte mjeshter, aty s’mund te them gje. ‘Silence’, qendron per heshtjen qe merret vazhdimist si pergjigje, ne lutjet e dy misionareve vetemohues.
erdhen, marshalla diklesiksat, marshalla!
Ne fakt nuk te jepte pershtypjen e nje filmi holliwodian megalloman, cka mund te paragjykohet ne keto lloj peurjesh, perkundrazi ne film i meshohet komunikimit dhe nderthurjes se tij me temen e familjes, qe ku dolem perseri.
Nuk e di, ne te njejten kohe ka dale the passanger, po fantashkence, qe mund te jete mjaft me hollywood, por qe ka nje tematike te ngjadhme me solaris.
Lala land nuk me terhoqi shume, ndonese perpiet ti bej homazh filmave musical te epokes klasike.
Aq sa munti justifikoje 1 miljon ai kingu i Partise, munti justifikoje 130 miljon ky filëm 
Aq siperfaqsor ishte skishte as thellesi per 3D.
Heptapodet?
Dobet po hajt moo, nuk hante shume kohe.
Sicario ishte good, interstellar good. Ky smnjiti. Sori 
Lalala-ja eshte filmi i rradhes te cilit i ka rene llotaria per tju qepur per ta shqepur me Oscar pas nje muaji 
(kam nje parandjenje qe duhet te kete diçka interesante ne ate film, por pa lidhje me qepje/shqepjen)
perveç komunikimit, eshte dhe tema e Kohes.
Nuk di a e kuptove ne fund te filmit që… NUK MUND TA THEM PER ARSYE spoiler
Doli bllof dhe Lalalaja
