dhe un u pergjegja dhe po te pergjigjem prape njesoj:
Para se te shtrohet gjetja e alternatives duhet ndergjegjsuar qe gjerat e krijuara jane dhurata hyjnore, dhe jo thjeshte sende per tu perdorur per interes personal.
Por fatkeqsisht ka më keq se kaq, ka edhe vetëm interesa materiale e zero shpirtërore, madje akoma më keq, ka edhe interesa zero kudoqoftë, si shpirtërore, ashtu dhe materiale, zero totale. Pikërisht për këtë po flisnim para pjergullës tek kangjellat, që njerzimi e ka humbur ndjenjën e dhuratës, me fjalë të tjera njeriu ka desakralizuar gjithësinë, mohon sakralitetin e gjërave të krijuara. Nëse prej Prometeut e tëhu (ose sipas variantit hebre: prej ngrënies së Frutit të Ndaluar e tëhu) gjithësia nuk përjetohet më si një dhuratë hyjnore, por vetëm si një send i përdorur për qëllime vetjake , në epokën post-moderne gjëndja është shumë më keq se kaq: gjithësia vështrohet me indiferencë totale. Madje nuk vështrohet fare; e si mund të shpjegohet ndryshe peizazhi me zerdeli të rëna në tokë të papërfillura nga njeri, as nga i zoti i kopshtit?