… grazie all’asino ho capito il mondo.
Manjola, pashe ne email qe me kishe derguar edhe ti nje kartoline. Do me falesh. Te kujtova Sanco Pance po ti na qenke Dylqinje.
e gjithe ekzistenca sublime e popullit shqiptar ndodhet ne kete shprehje:
Ç’ke që m’sha nga nona mër te qifsha nonën!
kurse bijte me te mire te popullit shqiptar, alias intelektualet e shquar qe shkruajne ne dhjetra site te blogsferes shqiptare per qytetin e lashte te Durrahut dhe letersine kontemporane, e sofistikojne akoma me teper kete shprehje:
Ti para se te me shash mu t’qifsha nonen, te shaj une paraprakisht te qifsha nonen, ne menyre qe ti te mos vrase ndergjegja qe me ke share i pari t’qifsha nonen, e keshte marr un persiper mekatet e tua mer te qifsha nonen se po me detyron te behem maskara mer te qifsha nonen se ndoshta nona jote nuk do me u qi dhe une jam i detyruar me e qi se jam burr me lesh n’turr qe kur e jep fjalen e qi nonen se s’ben, edhe sikur te jete e shemtut, edhe sikur te kete vdek, shkoj ne boten tjeter dhe e qi mu aty ku eshte mer te qifsha nonen.
Manjola, nga gjithe keto fotografi erotike qe shoh te postuara prej teje kohet e fundit ne kete blog, mu krijua ideja qe ti duhet te jesh e punesuar si biblotekare. Bile biblotekare e vjeter dhe me pervoje.
Te faleminderit per zemren e vogel qe me kishe derguar. E che Dio ce la mandi buona… e magari … senza mutande! sic i thone italianet.