Julieta te Almodovar e kam pare ate vit kur doli. Nuk jam e sigurte c’te mendoj per te. Megjithate ‘Tie me up, tie me down’, nje i hershem i Almodovar, instiktivisht jam ne gjendje pohoj qe eshte absolutisht i bukurj, dhe me rregull treshi nese Julieta do kish qene po aq i bukur nuk ngurroja ta pohoja vete. Por sic duket jo.
rrofsh rrofsh, haber i gezuar kjo recence e shkelqyer 
shuume tituj te panjohur nga lista Autobiografike
Me habi lexova disa syresh si psh. 8 e 1\2 etj. qe s’mendoja hynin ne ate kategori
Une ende jo (Julieten) por kam lexu (degju…) fjale te mira, sepse film i ‘rrudhur’, jo i hallakarur (si disa filma te fundit te tij). Do behem mbare ndonje ditë e do e shoh
(Atame ka dekada qe e kam parë… : pothuaj nuk me kujtohet)
Thanks Stalker, e kam thene ndoshta dhe here tjeter dhe e perseris qe pmt Almodovar ka nje ndjeshmeri qe nuk e le te gaboje dhe qe e ben te qendrueshem per nga cilesia.
Thanks dhe per listen mjaft interesante te filmave autobiografike.
intrigues, me sa lejon traileri
Po Edipo Re, sipas teje, a eshte film autobiografik? (meqe e di qe e ke pare)
jo nuk e pohoj dot. E them keshtu sepse gjithe duke ditur qe filmi autobiografik s’dmth kopja e biografise se autorit, prapeseprape duhet te perfaqesoje jeten e tij. Dhe une s’e njoh jeten e pasolinit. Por jo, nuk duhet te jete.
eshte ne fakt ! e ke dhe tek pjesa e pare (babai qe thote):
dhe sigurisht ne fund (ne te njejtin vendndodhje si dhe ne fillim) :
ma va ?! 
ok 
interesant sesi ky film eshte nje kthim ne epoken e filmit pa ze, e gjitha si nevoje e brendshme e asgje tjeter… Por s’eshte vetem ky aspekt… psh mbyllja e ciklit me rikthimin ne vendin e nisjes: e gjitha vjen papritur, dhe duke e permbledhur filmin e rimendon idene ose me mire idete e deritanishme mbi te.
Sa me shume xhironte filmi aq me shume me ikte truri nga habia thuajse ne cdo hap, cdo skene
ti e kishe pare me pare?
sigurisht, ndaj dhe po flas.
Prologu dhe epilogu jane xhiruar literalisht atje ku ka lindur Pasolini (ne Bologne).
Jo rastesisht pyeta.
Filmi ne fakt,edhe nese nuk mund te kosiderohet puro autobiografik, kollajshmerisht mund te konsiderohet si autobiografi e ‘fshehur’ (e ‘tretur’, dissolved) ne nje film te nje zhanri x apo y (ne rastin konkret: drame epike antikiteti).
E la prima cosa che mi ruberai sara lei, la donna che io amo… Anzi gia mi rubi il suo amore…
fjale profetike qe zhytur ne film nuk mendova do aplikoheshin ne shkallen me te fundit te tyre, thjesht do i referoheshin nivelit te dashurise ‘staple’ te femijes per nenen. Por pasolini e ka pas me ter mend. Si duket duke qene e pranueshme ideja e xhelozise se djalit per babane sepse nje ide familjare dmth e njohur, konstatoj te kete qene e papranueshme (e panjohur) e anasjellta…
po sigurisht !!!
Ka dhe filma te tjere qe mund te konsiderohen si “autobiografi e fshehur (dissolved) brenda nje filmi te zhanrit x apo y” : “Tropical malady” mendoj se eshte i tille (jo rastesisht edhe filmi me i mire, ever, i regjizorit). Ose “Le Mépris” (Contempt) i Godard: eshte evident fakti qe regjizori eshte nën lekurën e Michel Piccolit.
Megjithate, une nuk u aventurova per ti futur ne liste edhe filma te tille, meqe ata fundja jane cripto-autibiografike
po fundja meqe ke thene vazhdimisht se ne filmat e mire autori ka shume nga vetvetja, (ose me sakt eshte thene e anasjellta: qe nje autor te realizoje nje film te mire ai duhet te punoje me dicka qe e njeh mire e qe zakonisht eshte vetja e tij) i bie qe cdo film i mire te jete autobiografik (i fshehur 
)
ne liste do shtoja Grace of Monaco, apo s’eshte i nivelit top15… ?
epilogu i Edipit, nga mbyljet me te bukura
jo vetem si film por dhe si narrative
fyelli i vazhdueshem… dhe Angelo sidomos, ky ishte surprize e papare…
Por rimenduar kot e vecoj se ai film eshte i teri nje xhevahir