Megjithëse shkruan poezi e prozë shqipe të nivelit sipëror prej më se një dekade, për Shkëlqim Çelën vetëm këto vitet e fundit është filluar të flitet. Libri i tij më i ri, Barërat e së keqes , që sapo ka dalë nga shtypi te Botime Çabej, është vëllimi i shtatë në prozë i autorit dhe vjen si përmbledhje prozash të shkurtra, të cilat nxjerrin bukur në pah trajtat e stilit të njërit prej autorëve më të spikatur e më interesantë të letrave shqipe në ditët tona. Poet, romancier e tregimtar, Shkëlqim Çela ka botuar deri më tash përmbledhjet në prozë Mëmëdhembje , Kulmak , Ishulli Ruzvelt – ky i fundit edhe fitues i çmimit të dytë të Ministrisë së Kulturës më 2014, Tuneli i dhëndurëve , Embriologji – fitues i “Çmimit Kadare 2016”, romanin Një zgjues për ty si edhe përmbledhjen poetike në anglisht Dogleg
me dy n ana?? si ai ushtari i saliut enno:rofl:
me garanci nga jehovajtë do ketë ikur dhe kjo si ca të tjera,kur thotë kauri:rofl:
Dialogjet me pelqyen.te shkruara thjeshte ne Stilin e pjerit sjellin atmosferen e kohes .
Vallahile, qyshkur osht bo Pjeri referenc’ stili m’letërsi, prite kur ti bij damblloja ene Cimit!
Perkundrazi ne vend te dambllase do te jete pleasantly surprised 
Ja nje arsye per te kqyr peshkun, peisazhet et al, here pas here. Do ta kem nje kopje ne dore para dreke.
Maj men qe ket atmosferen e 90-s e ka pas pershkrujt ne nje koment te peshku. Vite te perjetume ranshem, - me ik, mbathja, nga syte kamt, - kjo qe.
Nderkohe ata qe iken e fshihnin me kujdes zngenjimin e madh qe kishin psu kur vinin ktu. Nje shoku im s’duroi dot ndersa po banim xhiron idiote qe vazhdon akoma edhe sot ne ket qytetin tim, e meqe eshte aq i vogel, i ngjan xhiros se burgosurve; - eh lume shpirti juj, - m’pat than duke shfry, - xhiro ju, termal - taposhte (rruga ku bahet xhiro vjen shume e pjerret), neve po na qihet nane me kallam anej.
Pjeter, pse sha nga nona ne Peshk?
Ti ke bo palle anej,nuk te kap rrezja e te shames.
po o çimo e kap, apo se kap?
O cimo, te kam tham qe nuk e conte veten ne sherre banale, i fuste nje “t’majte e jotja” dhe terhiqej ne pun t’vet.
Per librin, noshta asht fushata e “Cabejt” po kam nigju (lexu) fjale te mira nga drejtime te nryshme.
Do ta lexoj. 
lexoje, lexoje, po nuk varet nga leximi te kap apo s’te kap. Varet po shkrujte.
Po shkrujte, nuk te kap, po nuk shkrujte, te kap qe ç’ke me te, edhe sikur te terhiqesh ne punen tate.
Pershkrimi nje realitet me vertetsi nuk asht e shame, po ti me se zban do me u kap. Kapu, kapu. 
Gje a gjeze:
Eshte ç’na eshte,
ç’eshte ay qe kudo qe vete
e merr zhgenjimin me vete?
Ti si katunar Resheni, lexon akoma Arçiball Kroninin qe akoma beson te se realiteti mund te pershkruhet me vertetsi. Nuk je qytetar modern, bile ngambrapamodern, nuk je emigrant i zhgenjyer qe lexon Xhojsin qe beson te kunderten.
(ta kane perkthy edhe ne shqip Xhojsin, dhe nje Peshk i partise tate edvinkristaqrama)
Ajo kafja ku qita at resmen ka nje biblioteke me libra re vjeter. Pronari ja ka ble djalit te nje arsimtari libra-dashes prej Mamurrsi qe nuk jetonte ma, 500 tituj njemilion lek te vjetra. Mas marova “citadelen” mora “antidyring-un” po aha, snuk. Kshuqe une aq e kam hapin.
Tash po shof finalen e Ch L. Njatjeta.
njateta edhe ty,
Citadella ja vlen akoma te lexohet (besoj, sepse kur ma tregove ti foton me kapi nje nostalgji emigranti te zhgenjyer 
). Kurse Antidyringu eshte nje mufke komplet edhe per kohen kur eshte shkruar. Raporti i Engelsit me Marksin ka qene si i mjeshtrit me çirakun.
Na i qisni ene nji her’ resmen e asaj librarie- biblioteke t’moçme, qi ta nxjerrim mallin për s’mbari, bre Pjeter!