i nderton listat me lehtesine me te madhe si te ishin hicgje.
Dhe me kollajllekun qe i prodhon sikur nuk bejne pershtypje, u bene listat ‘a dime a dozen’ kete vere
ose me duken mua ashtu per shkak te lodhjes se ne terezi s’jemi gjithnje
them do intrigohesha me shume po te ishin vetem lista titujsh pa ato ilustrimet
sidomos me kete te fundit liste 50eshe te ze ankthi
tek kjo pra lista 50eshe Kuala Lumpur e I don’t want to sleep alone me pelqen shume e do e kisha me lart.
Ne listen e filmave me dedektive, 1shi dhe 2shi per mua luftojne me grushta per vendin e 1re. Te faleminderit dhe ndjese per nderprerjen e ndjekjes. Nga ana tjeter gjithe keto lista paskan efekt psikologjik si me siper, kush e dinte.
Fargo eshte i shkelqyer fare-fare falë ironisë (e kam pare disa here kshu qe e mbaj mend mire)
Qe ne fillim ai fillon me nje tabele rrenacake, goxha ironike per te qene e vertete:
nderkohe qe me kujtohet shume mire qe credits ne fund te filmit thone mire e bukur se historia eshte puro fiksion (jo rastesisht filmi ka fituar Oscar per skenar origjinal në 1997).
Pra ka nje deshire te vullnetshme nga ana e regjizoreve-vëllezer per ti ‘perkundur’ spektatoret me idene se filmi eshte nje ngjarje e vertete (apo s’vdes spektatori amerikan per ‘tru story’ 
) , e per ta zgjuar me pas, gjithmone spektatorin, permes skenave te nje dhune te paparë, te shkaktuara nga akte krejt banale dhe te rastesishme: bora skuqet literalisht nga gjaku, dritat e kuqe te kerreve verbojne literalisht ekranin etj etj:
Sa per listen e filmave frymezuar nga nje qytet (ose, 'filma-ku-qyteti-eshte-personazh-më-vete’), ajo eshte me teper se subjektive, sepse per te njejtin qytet, mund te kete dhjetra filma. per me teper qe, disa te tille si Lisbona apo Roma apo New Yorku jane hatashmerisht kinozhenikë (siç ka njerez fotozhenikë, ka dhe qytete kinozhenikë) dhe eshte pothuaj e pamundur te zgjedhesh vdetem nje (per shembull, per Romën hezitova midis Fellinit dhe “Caro Diario” te Morettit (ne te cilin, po ashtu, Roma eshte literalisht personazh qendror!!). Ose Lisbona (fare mire per te mund te vija “Perpara rini” (Juventude em marcha") te Pedro Costas (per periferine ultra kinozhenike te atij qyteti).
E keshtu me rradhe…
2 Likes
vazhdim:
top 50 : NJE QYTET, NJE FILM :
TOKIO : “Street of shame” (regjia: Kenji Mizoguchi, Japoni 1956)
ÇIKAGO : “The Dark Knight” (regjia Christopher Nolan, USA 2008)**
ASTANA : “Chouga” (regjia: darezhan Omirbayev, Kazakistan 2008)
SINGAPORI : “Be with me” (regjia Eric Khoo, Singapor 2005)
NANTE : “Lola” (regjia: Jacques Demy, France 1961)
HO CHI MIN VILLE (Qyteti Ho Shi Min) : “Big father, small father and other stories” (Phan Đăng Di, Vietnam 2016)
PNOM PENH : “Diamond Island” (Regjia; Davy Chou, Kamboxhia 2018)
MEMPHIS : Mystery train (regjia: Jim Jarmusch, USA 1989)
TIRANA : “Tirana viti zero” (regjia: Fatmir Koçi, Shqiperi 2002)
ALGJER : “Më mirë Romën se sa ty” (regjia Tariq Teguia, Algjeri 2008)
BERLIN : “Possession” (regjia: Andrei Zulawski, Gjermani 1981)
vijon
si s’e kam pare Perpara rini, me eshte dukur i veshtire se tenrova ne fillim fare. Ilustrimi sjelle nga ty - nje foto e papare…
Nuk ndjek dot ne listen e gjate por mund te ndaloj aty ketu ku ndalon dhe syri.
tek Dedektivet, Memories of a murder eshte sh i bukur dhe u kuptua puna e Fargos vendi 2te
vazhdim:
top 50 NJE QYTET, NJE FILM :
NAPOLI : Viaggio in Italia (regjia: Roberto Rossellini ,Itali 1954)
SHANGAI : “I wish, I knew” (regjia Jia Znag-ke, Kinë 2011)
PATERSON : “Paterson” (regjia: Jim Jarmusch, USA 2017)
CHENGDU : “24 City” (regjia: Jia Zhnag-ke, Kine 2008)
ROTERDAM : Spetters (Paul Verhoeven, Hollande 1979)
KALKUTA : “Mahanagar” (The big city) - regjia: Satyajit Ray, Indi 1963
HONG KONG : “Chungking Express” (regjia; Wong Karwai, Kinë 1994)
FENGJIE : “Still life” (regjia: Jia Zhang-ke, Kinë 2006)
RIO DE ZHANEIRO : L’Homme de Rio [The Man from Rio] - regjia Philippe de Broca, Brazil 1964)
MANILA : Insiang (regjia: Lino Brocka, Filipine 1976)
MIAMI : “Miami Vice” (regjia: Michael Mann , USA 2006)
-RECIFE : O Som ao Redor [Neighboring sounds] -regjia: Kleber Mendonça Filho (Brazil, 2012)
SAN FRANCISCO : “Dirty Harry” (regjia: Don Siegel, USA 1971)
TAIPEI : “Taipei Story” - regjia: Edward Yang (Tajvan, 1985)
TEHERAN : “Ten” (regjia: Abbas Kiarostami (Iran, 2002)
TORINO : “Profondo rosso” - regjia: Dario Argento Itali, 1975
VENECIA : “Summertime” - regjia: David Lean (Itali 1955)
VJENA : “The Third Man” (regjia: Carol Reed, Austri 1949)
u bene shume, une nuk mund t’i shoh te gjithe keto, bile as mund t’i lexoj titujt, u lodha rruges.
megjithate jam kurioz per Mosken dhe Pjeterburgun (kujdes se mos vesh ndonje film qe i pelqen edhe Putinit qe eshte kryetari i shtetit me kinofil qe ekziston)
Prej ketij filmi kam njof Pavian, e kushedi sa here kam bere plan ta vizitoj kur kam kalu afer ne autostrade, por kur vjen momenti nuk behem mukajet, ndoshta se e di qe do te gjej nje gje tjeter, ose me keq, qytet medioker, si gjithe te tjeret.
grand muzik
tu bo sullaco ne jutub, ndesha ne keto komente:
Marcello Carboni
Un film veramente irrispettoso nei confronti dell’originale di Godard
Ken Dux Unlimited
anche Godard non è mai stato molto rispettoso nei confronti di amici, colleghi e dei fan dei suoi stessi film. GODARD è un F-A-S-C-I-S-T-A.
dmth sado te jesh ekstremisht nje gje, me siguri do te dale ndonjeri qe eshte me ekstrem se ty, e natyrshem do te akuzoje se je ne ekstremin e kundert.
Pra perkatesia politike (dhe jo vetem) eshte nje iluzion, realiteti eshte njeriu eshte vetem si qen bir qeni ne bote (nese i perket nje grupimi, por edhe nese nuk i perket, gjithçka varet se çfare ndjen).
Me siguri qe kete fraze me siper do ta kete thene Godard si i modh qe osht.
Godard me siguri osht i modh, por akoma nuk e kemi gjet: osht fashist i modh apo komunist i modh?
meqe e pashe, konfirmoj cfare thua per aktoret. i japin vlere filmit. gjithashtu Brad Pitt ne loje te mire.
nuk e bera do lidhjen sidoqofte per neperkembjen e jetes se roman polaski e sharon tate
film i gjate shume per ate qe thote.