Cilën vetmi? pjesa e parë (vjershë për Verin)

Ka diçka tejet diabolike ne diskutimin virtual te cilen nuk arrij ta kap, ndoshta pse diskutoj edhe vete.
Nuk arrij te kuptoj perse virtualiteti nxjerr ne pah cfare eshte me e poshter, me perverse dhe me keqdashese ne shpirtin njerzor qe nuk e ndesh ne jeten reale? Zakonisht fenomeni shpjegohet me anonimatin, gje e vertete por deri diku, sepse ve re qe e njejta kolere perverse prek edhe ata qe diskutojne me emer dhe mbiemer. Me sa duket pergjegjsia, perveç se virtut shpirteror, ka peshe edhe fizike, trupore, konkrete. Thënë alabakshe: diskuton ndryshe nëse ekziston rreziku të hash ndonjë lapër turinjve.