Duel filozofësh

Shtypi
1

Blerim Latifi, nder filozofet me te njohur ne Kosove, i “detyruar” te shkruaje nga pozita e oborrtarit te pushtetit (me gjase te shpenzuar dhe ne ikje), dhe
Elvis Hoxha, filozof nga Shqiperia, keshilltar dhe ideolog prane Vetevendosjes (ne rritje dhe ne ardhje).

Shkeputje nga seria e fundit:

76 vite më parë, me urdhër të Kominternit ( Internacionalja Komuniste me qendër në Moskë), komunistët jugosllavë dërguan në Shqipëri dy komunistë kosovarë Milladin Popoviqin dhe Dushan Mugoshën. Misioni i tyre ishte i qartë: komunistët e Shqipërisë, të shpërndarë në kush e di sa grupe, t’i bëjnë bashkë në një parti komuniste dhe shqiptarët si tërësi t’i përçanin në shumë grupacione. Siç thuhet në fund të filmave aksion të Hollivood-it: the mission accomplished! Se çfarë erdhi më pas këtë e dimë të gjithë: komunistët fituan luftën e pashpallur civile me nacionalistët e Mitat Frashërit dhe legalistët e Zogut, më pas vendosën diktaturën staliniste, ndërsa Kosova e shkretë u rikthye nën pushtetin e Serbisë së Rankoviqit, ministër i brendshëm i Titos dhe shefi gjakatar i UDB-së. Ky rikthim u përligj me vendimin kriminal të Konferencës së Prizrenit të vitit 1945 , përmes të cilit komunistët e Kosovës, pa e pyetur popullin e Kosovës, në emër të tij, vendosën ribashkimin e Kosovës me Serbinë, ribashkim prej të cilit ende sot kemi probleme shumë të mëdha.

76 vite më pas, Shqipëria jonë e dashur, po na e kthen borxhin historik: ajo si ekuivalent të Milladin Popoviqit dhe Dushan Mugoshës na dërgon Elvis Hoxhën dhe Boiken Abazin. Misioni përsëri është internacional: të bashkohen komunistët e Kosovës rreth Enverit të ri, ndërsa ne të tjerët që mendojmë ndryshe duhet të pajtohemi të ndajmë fatin e ballistëve, kolaboracionistëve, reaksionarëve, e kush e di se të kujt tjetër.“

Ne vazhdim, debati sipas kronologjise:

[1] http://www.gazetaexpress.com/oped/shkruan-blerim-lleter-studenteve-te-mi-majtiste-412828/
[2] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/mendimi-express-i-blerim-latifit-414769/
[3] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/elvisi-dhe-populli-414776/
[4] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/blerime-te-zbrazur-415467/
[5] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/shkruan-blerim-latifi-si-u-be-avokati-i-millosheviqit-frymezues-i-militantizmit-te-vetevendosjes-415556/
[6] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/blerim-me-ty-nuk-lulezon-leximi-415749/
[7] http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/elvis-don-kishoti-415952/
[8] https://www.facebook.com/ElvisHoxha2015/posts/472846703074056?refid=52&ft=qid.6452293451023956329%3Amf_story_key.7347258740723414572%3Atop_level_post_id.10212618275163469&tn=R-R
[9]
http://m.gazetaexpress.com/mobile/oped/rikthimi-i-milladin-popoviqit-417031/

2

Territori i Republikës së Kosovës është Shqipëri.

3

Kjo nuk qendron. Nuk i dergoi Shqiperia zyrtarisht keta dy zoterinjte qe permenden. Edhe ne menyre metaforike eshte e shemtuar te krahasosh Popovic/Mugoshe me keta te dy qe kane shkuar si individe dhe i jane bashkuar nje levizje qe ekzistonte perpara se ata te shkonin atje.

1 Like
4

Albin Kurti, sot:

Institucionalizimi i krizës partiake

Nuk përdoren fjalë që të ndërtohen fjali që të shprehet kuptim. Më parë, thuhen fjali që të përdoren fjalë, që të përdoret një fjalë, për të shprehur dominim. Qëllimi i fjalive është frekuenca e përdorimit të fjalës ‘krizë’, që nuk konstaton gjendjen (e dëgjuesit) sa projekton dëshirë (të folësit).

Etimologjia e fjalës ‘krizë’ nga latinishtja e ka kuptimin e pikës së kthesës në një sëmundje. Po pra, duke na thënë që jemi në krizë, duan të na hospitalizojnë, të na shndërrojnë në pacientë, pacientë që presin, pacientë që duhet të kenë durim, në përputhje me etimologjinë e fjalës pacient: të vuash, të presësh të pësosh vuajtjen me durim, nga latinishtja.

Jemi në krizë? Njëmend? Çfarë krize? Kush po thotë? Për kënd po thonë? 11 qershori e ka zbritur PDK-në në pikën e saj më të ultë historikisht. 23 deputetë. Vetëm 23 deputetë. Ajo në opozitë kishte më shumë deputetë sesa tash që synon sërish qeverisjen me kaq pak deputetë. Udhëheqja e PDK-së ka gabuar. Një mëngjes të mugët pas një ndeje të harrueshme është zgjuar si djathtiste me parullën ‘Familja, Prona, Shteti’. Ka braktisur qytetarin e shoqërinë, individin e publiken, kombin dhe republikën. Jo vetëm që ka gabuar. Ajo nuk ka mundur të gabojë më shumë se kaq.

Kriza e kësaj partie, kriza e një partie, po synon të institucionalizohet, të bëhet krizë institucionale. Krizën e PDK-së si parti po orvaten da transformojë në krizë të institucioneve të shtetit. Duke zvarritur e duke mohuar, duke bojkotuar e duke bllokuar, duke mbajtur anë presidenti e duke lobuar me kriminelë, duke joshur e duke kërcënuar, të afërm të deputetëve e me të afërm gazetarë të tyre mbi vetë deputetët. Këto janë shkelje të ligjit e kushtetutës, janë vepra penale. Sikur të kishim shtet demokratik.

Ata që i kanë kapur institucionet duan që kriza e tyre t’i kaplojë institucionet. Që populli të vuajë e të presë, si pacient e në spital, të pasivizohet e të rikthehet në spektator, që shikon e dëgjon mjekun, tërë sy e vesh e… pa zemër. Kjo kundërthënie është e vjetër sa vetë politika: në njërën anë shteti i kapur sepse kapësit e shtetit, në anën tjetër, lëvizja progresive sepse demokracia qytetare.

Duke u vënë kurthe të tjerëve, PDK-ja ka pësuar vetë: nga fitorja në fitore, deri në humbjen përfundimtare. Prej tri kurtheve që u përgatisin të tjerëve, krerët e PDK-së tashmë bien vetë brenda në katër sosh. Kurthimi bëhet kurth për kurthuesin. Paul Valery thoshte: “Ruhu prej aftësisë më të madhe që ke, se ajo ta sjell fundin”.

Qytetarët duan një shtet për të qenë, një shtet të mirëqenies. Republika jonë e përbashkët nuk do të ndalet prej një partie në krizë e prej krizës së asaj partie. Dhe, nuk ndalet dyfishimi i 11 qershorit. Shënojeni 22 tetorin në kalendar. Kriza është e tyre. E ardhmja është e jona. Sepse me zemër.

5

Duel per hir te duelir.
Ky bleruni mu duk me teper cingije pushteti