Nëse ke njohur dal vivo autorin e famshëm, kur dëgjon analizat e kritikës për të dhe adhurimin e opinionit publik, atëherë kupton se parimi bazë demokratik postmodern: tjetër autori e tjetër vepra, duhet formuluar pak më ndryshe për të dëshmuar të vërtetën: tjetër autori e tjetër kritika dhe opinioni publik në përgjithsi; veprën e bën gjithnjë një tjetër.
Dhe jo vetëm kaq, kupton një gjë akoma më të rëndësishme, që njerzimi jeton në rrenë.
(nga Ditari i një fuksi)
Ne të gjithë kemi nevojë për dikë që të na shikojë. Në varësi të llojit të shikimit nën të cilin duam të jetojmë, mund të ndahemi në katër kategori. E para dëshiron shikimin e një numri të pafund sysh anonimë […]. E dyta përbëhet nga ata që kanë nevojë për shikimin e shumë syve të së njohurve për të jetuar […]. Pastaj është kategoria e tretë, ata që kanë nevojë të jeë para syve të së dashurit […] Dhe së fundi është një kategori e katërt, më e rralla, ajo e atyre që jetojnë nën vështrimin imagjinar të njerëzve që mungojnë. Ata janë ëndërrimtarët - Milan Kundera, Lehtësia e padurueshme e qenies
Dëshmitari i Pakëndshëm d’antan nuk figuron as në listë, s’do mend dëshmitarët e përballueshëm të qenies eleminohen.
Femra moderne është dyfish e rrezikshme sepse, jo vetëm tundon në pozitë pasive si dikur, por bën edhe agresiven duke u hedhur në sulm e para; mashkulli tani duket si qofte pa funksion, përveç atij riprodhues si në kolonitë e bletëve, madje edhe atë rrezikon ta humbë prej zhvillimit galopant të shkencës së manipulimeve gjenetike.
(nga Ditar i një fuksi)
Pyetja që në të vërtetë Sfinksi i bëri Edipit është:
-Kush është më i mirë: penisi apo vagina?
Edipi nuk u përgjigj sepse nuk e gjente dot, por veproi pavetëdijë dhe u krijua “Kompleksi i Edipit”. Përgjigjen e gjeti linguisti që nuk i prish qefin asnjonit, mirë me t’gjith:
-Penisi është më i miri, vagina është më e mira.
Ndërsa oportunisti u përgjigj:
-Penisi nga pikpamja e vaginës, vagina nga pikpamja e penisit.
Mashkulloristi u përgjigj:
-Penisi, sepse është më i lirë, nuk ka shumë detyrime për pasojat.
Kurvjari u përgjegj:
-Vagina, sepse është më e shtërnguar.
-Më pëlqen kjo shtëpi, ka gjithë këtë kopsht.
-Ty të pëlqen si arkitekturë, apo sepse ka gjithë këtë kopësht?
-Kopështi krijon një hapsirë rrethuese që bën të mundur pamjen në perspektive nga ku mundet të vlersohet estetika e arkitekturës. Në qoftëse shtëpijat ndërtohen rras e plas pranë njëra tjetrës si rëndom në ndërtimin abuziv për të kursyer tokë, syri nuk gjykon dot estetikisht në mes konfuzionit rras e plas, prandaj kur shihet një kokë gjilpëre, ose distancohet gjilpëra, ose picrrohen sytë, gjë që siguron perspektivën e duhur për vështrim. Eshtë e njëjta gjë kur gjykohet një person, për ta kuptuar si duhet është e domosdoshme një hapsirë e lirë rreth tij që bën të mundur perspektivën; nuk vlersohet dot një person rras e plas në mes të turmës. E njëjta gjë për një ide.
(nga Ditar i një fuksi)
Jung thotë se problemet e marrëdhënieve midis personash shkaktohen nga fenomeni i projeksionit, i cili teknikisht do të thotë se problemet tona shpirtërore të pazgjidhura sepse nuk kanë marrë trajtimin e duhur, shihen tek tjetri për shkak se është më për kollaj dhe më pak e dhimbshme. Për pasoë secili lufton duke u parë i reflektuar tek tjetri, sheh tek tjetri difektet e tij të cilat duhej me durim dhe dashuri t’i shëronte brenda vetes. Me fjalë të tjera esencialisht kjo do të thotë se për sa kohë ka vuajtje, njerëzit do të jenë gjithmonë të zhytur në gjendje handikapatizmi dhe injorance për shkak të vuajtjes së tyre, e cila shpyrfytyron figurën e tjetrit, vetvetes dhe deri vizionin e tërë botës.
(nga Ditar i një fuksi)
-Si shpjegohet që vajza ka ndrruar mendim, para një jave kishte ide politike krejt të kundërta me sot, çe gjeti?!
-Me siguri do ketë ndërruar dashnor!
(nga Ditar i një fuksi)
Evropa nuk ka qenë më ngushtë se kësaj here me krizën aktuale energjitike, e cila pak e ndan nga kriza shpirtërore, termoenergjia është shpirti i materies inorganike. Vjen gjithnjë momenti që paguhet perversioni i mardhënieve sipas interesit herë me njërin e herë me tjetrin, pa din e pa iman.
Ore, a mërziten kafshët?
a bëhen kafshët dërr deshe t’theshe 
mund te doja te thoja edhe: a mund te behen kafshet derr femne?
ndësa një diitë, pash nji dërr kali sa nji gamor
dhe siper i kish hyp nje derr femne
Djallëzia më e madhe e Djallit është të na bindë që nuk ekziston - ka thënë Bodler, pa i rënë në të se Djalli ka një tjetër djallëzi akoma më të madhe: thirrje dhe praktikë për Dashuri Universale pa Parime, dmth vetparaqitja e Djallit sikur të ishte Zoti vetë.
Michael Hussair [California, 1964]
She’s My Cherry Pie
vaj mbi kanavacë (2012)
Një puthje në buzë është sensuale mishtore, një puthje në ballë është shpirtërore mendore.
ky eshte shkaku qe epoka qe perjetojme eshte epoka me diabolike ne histori, eshte arritur maja e satanizmit, Shejtoni nuk ben dot me teper e as nuk mund te beje dot me teper.
Një shembull që ekziston ekonomia e energjive shpirtërore është fakti, i ndeshur vazhdimisht me të lexuar dhe në praktikë, që artisti është i pa takatshëm për vepra konkrete jasht veprës artistike. Në këtë rast vlen shprehja nuk i duhet as dreqit, në rastin më të mirë, se në rastin më të keq mund të jetë dreqi vetë.
Kur do të vdesim, ndryshe nga besimi zyrtar që e konsideron Zotin në rangun e Prokurorit të Shtetit, askush nuk do të na kërkojë llogari përveç ndërgjegjes sonë të pavdekshme dhe të përjetshme, e cila kërkon llogari njësoj edhe në të gjallë; besimtarët ngatërrojnë Zotin me ndërgjegjen e tyre, e cila është, si të thuash, Zoti nr. 2. Vdekja është vetëm një ngjarje, traumatike për mosbesimtarin, që bën më se evidente faktin se ka jetë edhe përtej kalbëzimit të trupit.
