Dihet qe ka kaluar epoka e romantizmit qekurse ka ardhur epoka ngambrapa me dy fela si mekanizma bielle-manivele: fuksionale dhe jo funksionale. Edhe seksi eshte me dy fela: funksional (sherben per vazhdimsine e lloit) dhe jo funksional (per te bo qef). Deshmi eshte fenomeni funksional Trump, me te cilin po rropaten ta sqarojne edhe intelektualet e shquar shqiptare jo-fuksionale ngambrapa.
Çfare doja te thoshja me shkrimin e postit me siper eshte se opinioni jone i gabuar qe perkedhel artistet korespondon ne kete rast me te verteten: pozita e artit dhe ekonomise (ose me llafka te tjera: artistit dhe afaristit) eshte superior ndaj pozitave dhe figurave te tjera. Ne kontestin e muhabet tone kjo do te thote qe çmenduria e artistit dhe afaristit (ose vuajtja dhe sakrifica e artistit dhe afaristit) eshte me e madhe se te tjereve. Libri i Jim Holtit nuk e kam lexuar, e degjoj prej teje per here te pare. Por per kete teme librat, ato qe kam lexuar une, çfar nuk thone se kush eshte me superior, por asnjeri nuk perdor kritere objektive qe nuk lidhen drejtperdrejt me çmendurine. Siç e kam thene ne komentin me siper, perseris: ne fillim percaktohet cila pozite eshte superiore, pastaj rrjedh natyrshem si pasoje logjike se cila eshte çmenduria me e madhe. Nese nuk vepron keshtu Jim Holti, o kushdoqofte tjeter mijra Jim Holta qofshin, akademike dhe çmime Nobel, atehere te tere holtat e kesaj sere rezultojne llafazane kokebosh qe vetem bejne zhurme kot per te marre rrogen.
Shiko pjesen e trete te shkrimit, se ka nje “çfare doja te thoshja” akoma me te rendesishme se nga vjen krijimi. Ky eshte edhe test per ty sa vertet kupton, se per redaktore e leçitur te tha piten, je ase fare.