Kur nuk je në vendin tënd që të shkon për shtat, vetë vuan, por edhe të tjerët i bën të vuajnë.
Ekzistojnë kontekste ku dashuria për tjetrin nuk është pëdëllimi dhe falja, sipas rëndom Tekstit, por e kundërta: dhënia e një flakurime turinjve tjetrit që t’i bëjnë sytë xixa.
Për abdsurd demokracia demaskon kultin e individit dhe mbivlerson dhe hyjnëzon individin.
-Të them një sekret, por mos ja trego njeriu.
-E mora vesh, “mos ja trego njeriu” do të thotë “shko e tregoja të gjithëve”, sepse e rëndë është pesha e sekretit, po aq sa e mëkatit. Kështu që mos u bëj merak, nuk do rri pa e treguar vërdallë, por nuk besoj të jetë nevoja sepse një sekret të treguar e dinë të gjithë, potencialisht dhe praktikisht.
(nga Ditar i një fuksi)
Kur njeriu gënjen, spijunon ose bën çfardo të keqe tjetër i shtërnguar nga rrethanat, me fjalë të tjera nga halli, justifikohet logjikisht duke u gjendur arsyeja. Por ndodh që njeriu, edhe se është për bukuri e me të gjitha të mirat, të keqen e bën pa asnjë arsye dhe pa qenë nevoja, për thjeshtë luks, me fjalë të tjera nga malli, pra akuzohet duke u gjendur arsyeja e mosarsyes. Ky rast i fundit demaskon shpjegimin e parë duke maskuar arsyen e vërtetë që njeriu ndjehet keq brënda vetes edhe në situatën më të mirë, dmth që e keqja e ka një arsye ekzistence të pavarur nga rrethanat.
(nga Ditar i një fuksi )
Xake, desha te te ve ne dukje ne mënyre miqësore se ke harruar nje R tek titulli i shkrimit qe tani lexohet Percatje ne vend te Percartje, gabim i vogel ky qe sidoqoftë nuk ia ul vlerën aforizmave qe rreshtohen me poshte.
Me shpresën qe gjithçka te rregullohet sa me mire e me shpejt per te mirën e lexuesit qe kërkon drite.
Tung.
Motivacioni më i thellë i çdo diskutimi, sidomos atij politik, është: Jom ene una ktuna!. Problemi është se edhe bashkëbiseduesi pretendon njësoj që është edhe ai ktuna duke qenë atjena.
Gjuha nuk është në gjëndje të shprehë si duhet një mendim pozitiv pa lënë mundësi keqkuptimi; çdo e thënë, sado e përsosur, lë një peng papërmbushje, prandaj kërkimi i ethshëm i gjuhës parababelike.
Vendësi sapo i bie në të nga theksi qe je i huaj ekstrakomunitar, fillon e nuk kupton çfar flet, megjithse i drejtohesh në gjuhë korrekte, e nga ana tjetër, i ndikuar nga moskuptimi i tij, fillon e bëlbëzon vërtet fraza në gjuhë jo korrekte. Kur mu ankua një italian se vëndasit sapo i bien në të nga theksi që është nga provincë tjetër, fillojnë e nuk kuptojnë edhe frazat më të thjeshta, janë injorantë, katunarë provincialë, nuk njohin gjuhën zyrtare, njohin vetëm dialektin etj, atëherë doli më e qartë se ky është reagim i çdo lloj komunikimi me tjetrin, i cili është i huaj jo vetëm se nuk njeh mirë gjuhën tënë aq të ëmbël e aq të dlirë, por sepse tjetri është i huaj me përkufizim, dhe me ta ndjerë këtë, “uni” i mbyll qepenat sepse ka frikë nga tjetri edhe sikur të jetë vëllau i tij.
Tjetri flet gjithnjë në gjuhë të huaj.
Amerikanet(nje pjese e tyre ) veprojne ne te njejten menyre ndaj te huajve.
Gjuha standard, në mos për tjetër vlen si edukim moral altruizmi, për të treguar që origjinalisht potencialisht njerzit nuk janë të huaj për njëri tjetrin.
1 Like
Lumsi ti që di gjuhë të huaj!
Shpjegimi literal që i jipet mitit të Kullës Babelit, më tepër i takon të ardhmes së afërt se të kaluarës së largët.
1234567890
Interpretimi dhe relativizmi i ideve sipas dëshirës dhe shijës së çdonjerit ka shvleftësuar idetë dhe njerzit që i mishërojnë, sepse në fund të fundit, pa jerarki vlerash, dogmash dhe aksiomash, një ide vlen tjetrën, një person vlen tjetrin, me përjashtim të idesë se një sistem vlen tjetrin. Në këtë rast të fundit, sistemi demokratik, mbështetur në dogmën e interpretimit të lirë dhe relativizmin e ideve, është superior ndaj çdo sistemi tjetër.
Gjithçka reduktohet në lodra fjalësh.
Gjuha postsbabelike nuk mund të përshkruajë dot lumturinë sepse lindi në mënyrë të natyrshme nga ngjarja e palumtur e shembjes së konstruksionit të arrogancës dhe sfids që synonte të rrokte Qiellin. Prej këtej origjina e termit “rrokaqiell”, kuptimplotë në termin italian (bërë pjesë e fondit ndërkombëtar) grattacielo=qiellkruajtëse, kruhet me Qiellin.
Fjalët janë copa tullash postbabelike që prodhojnë lumturi kur i hidhen kokës të tjerëve.
Në epokën ngambrapa distanca më e shkurtër midis dy pikave nuk është drejtëza, por shkarravina ose një pikë e tretë.
Përkufizimi i kitschit:
Distanca më e shkurtër midis dy pikave nuk është drejtëza, por shkarravina ose një pikë e tretë.
Një ushtar i Gardës me kokë katrore (kuadrot e Gardës zgjidheshin me qëllim malsorë nga fshatra të izoluar që të mos të merrnin vesh nga bota, dmth të ishin të besuar për Partinë), që bënte roje në Bllokun e Udhëheqsave, qeshi me të madhe kur një marksist-leninist amerikolatin e përshëndeti me grusht duke i folur në spanjisht. Për herë të parë ushtari i gardës dëgjonte më të gjallë tingëllima pa pikë kuptimi për të, ka mundë që konsideronte shqipen si të vetme gjuhë në botë. Duhet të jesh injorant të kuptosh se shembja e Kullës Babelit është fenomen komik, ndërsa për të kuptuar që është fenomen tragjik, duhet të jesh linguist i zoti.
(nga Ditar i një fuksi)
Sindroma longCovid, vazhdimi i sintomave të sëmundjes me muaj dhe deri vite edhe mbasi tamponi rezulton negativ, ose akoma më keq, rasti kur i sëmuri lëngon pasojat e Covid në mënyrë latente pa pasur asnjë sintomë Covid, është dyfish vuajtje, sepse personi nuk gjen paqe jo vetëm nga vuajtja kronike, por sepse nuk mund të kuptojë kurrë se gjëndja longCovid, është shkaktuar nga Covid, apo ndonjë sëmundje tjetër e rëndë, ose pleqëria galopante etj. Dmth vuajtjes fizike i shtohet edhe vuajtja shpirtërore që njeriu nuk di kurrë nga i vjen e keqja, gjë që është rëndom situata e historisë njerzore, ilustruar nga Covid, që i qofshim falë se na e ka bërë të qartë nëpërmjet longCovid.
Nga Rënia e tëhu, historia e njerzimit është një longCovid.
(nga Ditar i një fuksi)