Ke fol ne menyre te papergjegjshme nga shume pikpamje, dhe kjo menyre te foluri eshte tipike per gjykime ne boten e artit (dhe jo vetem), ku gjykimet kane degjeneruar ne shkallen me te ulet prej aksiomes demokratike te pelqimit subjektiv. Çdonjeri flet pa karar njesoj sikur flet per pelqimin e marmalates se gjyshes vet. Ne fakt gjykimi artistik (perfshire edhe marmalaten e gjyshes), perveç subjektivitetit, ka objektivitet dhe kritere te sakta.
Per kete eshte shume tregues krahasimi yt skandaloz midis Banksy dhe KarDeshit, mjafton fakti qe un as nuk e di kush eshte kjo Kardeshi, nuk e kam parasysh kush eshte as si fytyre e personazh, per here te pare e kam njof ne Peshk ku e kam degju te permendet per sumen e saj t’modhe.
Perçmimi jot subjektiv eshte nje konstante historike ne vlersimin e mjeshterve qe pikturojne per sensacion, sakte e njejta perbuzje dhe te njejtat fjale jane hedhur kunder psh mjeshterve rilindas italiane, qe sot adhurohen si gjeni absolute. Vetem se per kete duhen lexuar gazetat e kohes, gje qe e bejne pak vete. Pavarsisht se sot eshte harruar, ne kohe te komunizmit akuza me banale, me frekuente dhe me e rrezikeshme kunder Kadarese ishte se per te bere sensacion “ai kopjon te huajt”.
Banksi nuk eshte i motivuar kurrsesi nga sensacioni, sensacioni e ndjek si rezultat i arritjeve gjeniale te tij. Banski eshte gjeni, siç e kam thene ne shkrim, jo vetem per idete, por edhe per mjeshterine e tij. Pa fjale qe eshte mjeshter, rezultat maksimal me pak goditje:
Kete veper e ka bere ne nje vend komplet antisensacional, e ka bere si me thene tek betoni ku rrjedh uji i mutit te Lanes ne Tirane.
S’do mend qe vepra e fundit eshte mbeshtetet ne nje sensacion, por gjetja qe shkakton kete sensacion eshte gjeniale, eshte per tu pas zili, dhe te siguroj qe shumekush e ka zili, panvarsisht nga lloqet kunder, bile pikerisht per kete arsye lloqet kunder. Aq me teper qe sot te gjithe kerkojne sensacionin pa pas aftesi tjeter perveç aftesive te kardash sum sa t’dush t’modhe.
Per ta shprehur ndryshe admirimin per Banksyn, megjithse nuk aprovoj komplet aciditetin e tij kunder kapitalizimit dhe klerikalizmit, çfar nuk paguaj te beja pjese ne rrethin e tij, te isha ul ne tavoline me te ne kuzhine, e duke qesh dhe gajas pa fund duke pare ne TV lajmin sensacional te performances se tij te fundit. Banksy e ka arrit idealin me te madh ekzistues: ilaritetin e gjeniut.
Te siguroj qe kjo eshte nje sensacion sensacional