akoma s’kam bere ndonnje thellim ne kete drejtim. Perciptaz me siguri qe nuk ekzistion memedhe ne italisht, pa te njejten siguri me duket qe situata eshte e njejte ne frengjisht dhe anglisht.
Ti ke ndonje informacion ne kete drejtim? Qofte edhe ne gjuhe te tjera.
Jane te ftuar edhe peshq te tjere per informacion ose tjeter.
Aqua, ne vjershen qe solle Burri dhe Gruja duken ne pamje te pare si figura komplementare, por le te nenkuptohet permes rreshtave qe femra eshte superiore ndaj mashkullit, adhurimi i gruas ose i bukurise eshte gje qe duket sheshit ne tere vepren e Hygoit, pra qe Hugoi eshte nje vazhdues i trubadureve provensale (dhe bir i shekullit te ri ne jeten e perditeshme ku ishte nje maniak seksi, nuk kursente asnje lloj femre, ç’te ishte, nga lypsare rrugesh dhe prostituta e deri kontesha sallonesh, te gjitha te paguara me pare ne dore, dy deri tre ne dite, deri kur vdiq 80 vjeç, la nam, turperonte kalamjte e tij duke ja lyp ke t’i dilte para, edhe plak i semure me nje kembe ne varr). Deri ketu jemi ne rregull me zbulimin e Rougemount dhe deri diku me konfliktin mimetik me Chat. qe donte te ishte grua.
Kurse trekendeshi i konfliktit mimetik te Girard eshte prezent tek romani Notredame e Parisit ku Ezmeralda ishte e deshiruar njekohesisht nga tre meshkuj: Quazimodo shemtaraqi, oficeri i pashem Febo dhe Inquizitori Frollo (dmth une 
). S’po analizoj me tej se nuk jam shum ne qef.
Por pata nje intuite analogjie te Notredame me Doktor Zhivago, ne te dy romanet jane tre karaktere mashkullore tipike qe deshirojne te njejten femer.
madrepatria quhet shtetkombi evropian i homove hermafrodite qe kane origjinen nga mutlandi udbash.
More n’■■■■ t’s’ames me gjithe udbash. Klloshar muti. Kur s’je i afte te ndalesh veten, te dhjefsha mu ne dituri.
t’rrofte injoranca se e ke justifikim per çdo gje qe te vjen nga bytha e nxjerr nga goja!
O Maqitew…
Nuk është thjesht çështje kopjim prej internetit për t’ju përgjigjur pyetjes - a ka ndonji barazvlerë në gjuhët evropiane (për të mos shkue më larg…) mes fjalëve shqipe Atdhe/Mëmëdhe.
Askush prej nesh nuk osht aq kaqol sa t’presi t’parin e rradhës dhe t’mos shkoj vet për me kqyri majtas djathtas.
çka na vyen osht nji kërkim disi ma i thellum ( apo jo?)… dhe tuj t’thon kaqi gjo, s’jom aspak me nji menie as me udbashin as edhe me kllosharin (që me qi ra fjala - vjen pri frengut dhe shkruhet pri tamomit clochard ( fr. clocher (+ suff. ard)= me çalue, pra i paaft)
Xixa-g, me e pru punen me nejt dite e nate ne sokak tu gjujt me gure e tu shajte cdokend qe kalon, e me ra ne hall me ty tane nahija tue u lute mos po ban rahmet dikush me e kape e me e lidhe brenda… robit nuk eshte se i mbesin shume opsione.
OK, Maqitew…
e mora vesh ( bile duket pri s’largut anipse s’dum me e marr vesh…)
Lene robin dhe meru me temën…
dikush tjetër arrin me t’marr vesh - dosido!
Lene m’at an’ për momentin Inkuizin… osht fort i lënduem pri atij tipit me thepa dhe s’osht tuj pa besa askend tjetër, rreth vedit
(qe pra edhe vijimi)
Atdhe (shqip: nga At …babë) është i barazvlershëm me Patri(a/e) - të Latinëve.
E njejta fjalë gjendet pa asnjë surprizë në të gjithê grupin e gjuhëve me prejardhje latine - ku fjala At gjen të barazvlershmen me të - pater/patrem. Kështu, në italisht (Patria), spanjollisht (Patria), frëngjisht (Patrie), katalan (pàtria), rumanisht (patrie), portugalisht (pátria) … etj…
Bile, po ashtu jashtë çdo surprize, e njejta ngrehinë gjuhësore gjendet edhe në gjuhë të tjera - pa lidhje organike me të parat: p.sh: grupi i gjuhëve gjermaniko/saksone - gjermanisht (Vaterland), anglisht (Fatherland), danisht (fædreland), islandisht (Fatherland), hollandisht (vaderland), norvegjisht (fedre) etj… cilësoj se në këtë grup gjuhësh, respektivisht, fjala At = Vater,
Father, Far, Faðir, Vader, Far…
për të kaluar më pas në grupin e gjuhëve sllave - rusisht (отечество - ku: at- отец), bullagarisht (отечество), sllovakisht (otčina), ukrainçe (батьківщину - ku: at- батько), çekisht (otčina - ku: at- otec), polonisht (ojczyzna - ku: at- ojciec), apo së fundi serbisht (отаџбина - ku: at- отац)
…dhe për të përfunduar me të tjera gjuhë që s’kanë lidhje as me të parat as me të dytat: gaelike (athartha - ku at = athair), greke (πατρίδα- shqipëruar : patridha - ku: at = πατέρας-pateras), finlandisht (isänmaa - ku: at: isä), armenisht (հայրենիք - ku: at- հայր), gjeorgjisht (სამშობლოს - ku: at - მამ) persisht (میهن - ku: at- پدر), hindi (पैतृक भूमि- ku: at- पिता)… dhe së fundi hebre (אֶרֶץ אַבוֹת - ku: at - אבא) - (në këto dy tre shembujt e fundit duhet jo vetëm një thjerrë zmadhuese por edhe një vullnet dashamirës për të realizuar përqasjen…)
si qëndron tash’ puna lidhur me fjalën tjetër: mëmëdhe…
(vijon)
Xixe,
A nuk gjinden, edhe keto qe solle, me nje kerkim te thjeshte ne internet?
Mjafton te thuhet se shqipja nuk eshte rast i rralle (i vetem jo se jo).
Sllavet nuk e kane memedhe. Rastet tjera i solla per ilustrim. E perdorin poaq sa shqipja. Prej 10 rasteve, 9 here e pedorim atdhe, 1 here memedhe. (Ndoshta eshte interesante te permendet se memedhe duhet te jete ekskluzivisht nga jugu, perderisa veriu nuk ka pase asnjehere mëmë, por nanë).
Duro durimin Maqitew, për t’mbrrit në nji far’ përfundimit… para se m’e m’permend internetin
(hej sa e omel osht hakmarrja - jo veç n’Malcie por edhe bash aty m’Kosov, për besë !)
Nuk mjafton të thuhet se shqipja s’esht rast i rrallë… bile edhe ngasja me ja përcjell jugut çeshtjen mbetet po aq i ngutun… (jugu vërtet i thotë mëmë kur veriu e quan nanë… por ti harron se po ai veri e quan edhe mom’ - nga ku mom’dhé)
S’ka mom n’veri, kurr’e per jete 
Amë, po. E ama, “i tha e ama”.
Psh ne Kosove gjithmone libri zyrtar i regjistrit civil (i te lindurve) eshte quajt “libri i amzës”. Dmth “nona e te gjitha librave” 
. Amzës, prej amë, Amësi, amësia (te dhenat nga ana e nanes). Pastaj, Amë - Amtare, etj.
Shuju bre, kur m’thue
E gjith Shqypnia e Mesme s’din me thon ndryshe - po s’besove, shko thuja kët gjo tironsit, krutanit, dibranit (dhe s’po shkoj m’larg se kaq…) - e ke për t’ja nigjue kongën…
E pra, po mujte me integru Shqypnin e Mesme (geg) tek Shqypnia e Jugut (tosk), m’boj nji za…
sa për njohuri, kqyr: Rrok Zojzi - Ndamja krahinore e popullit shqiptar, Etnografia shqiptare, I, Tiranë, 1962.
Veriu eshte pak ma kah veriu.
Nuk eshte origjinale e veriut, eshte ndikim prej afersise me jugun.
Mundesh me e lexu Fishten edhe Eposin e Kreshnikeve 100 vjet, s’ki shanse me gjete mom, as meme, perveq nane edhe ame.
Psh ne Kosove sa me shume qe jane kapur valet e radiove e televizionit nga shqiperia, aq me shume ka filluar te perhapet shprehja mami-babi. Prej viteve 80 e tutje.
bluj sa t’dush o Maqitew… ai mullin qi ke nder duer, nuk qit miell jo se jo, por byber…
shuj bre burr’e shko pi naj got’ shlivo n’mos nji got rakije pri Rahovecit, se vallaj ka me t’dal Fishta tym’ pri hundsh - jo po vala, jo po radio… jo po mami, jo po babi!
krejt qesharak…
E ti po mendon se je tuj na mashtrue - apo si… me Fisht’ e me Epos?
Besa, je bo’ ene ti ma keq se aj’ trimi - hajd’bre Bab’ me na tregu arat !
Cka keni more burre kshtu si me ju hy tjetri me ju marr shpijat a tokat. Veç me vaj ne buze po rrini.
Une po them qe ne veri (gegnishte) nuk ka mom, as mom’dhe hiq se hiq.
A nese don me ta maru qejfin ty, nuk e kam aspak problem me thane qe ka. Nuk se bahet nami. Pak ma javash, o trima. Ma javash.
Ajo cka deshta me shtu ne kete kontekst, gjetja memedhe eshte e jugut, edhe bravo i qoft jugut per çasjen “jo-patriarkale”.
Ok, Maqitew… absolutikisht s’du me me t’prish qejfin tyvet.
Aspak me vaj, pêr at’ Zot - por gjith’ gzim - buza e shkyme, nga nji vesh tek tjetri…
Me qi tina si ekspert kosovar i Shqypnis veriore deklaron se fjala “mom’” nuk gjindet n’asnji tekst shqip - po t’besojm dhe po e shujm ket’ bised!
Veç shtova se kjo fjal gjindet gjthanejna m’Shqypni t’Mesme - deri m’Diber. Dhe se kjo nahije sun hyn as me t’shtyme pri Kosovet m’Shqypni t’Jugut (vrej lumin Shkumbin si kufi t’natyres mes dy botnave … po deshe tina, bojm si bojm dhe e futna - anipse dhe me zorr !
Veç, mos me t’idhnue tyvet …
Mjafton vetem nje varg i shkruar, a nje paragraf, ku shkruhet mom ose mom’dhe, edhe u mshel ky muhabet pa t’keqen e kurrkujt.
Veriu e ka pervetesu menjehere shprehjen mëmëdhe, edhe s’ia ka ndrru asnje tingull deri me sot, sepse s’ka pase as s’ka shprehje te ngjashme.
Veriu e ka pase shprehjen: Dheu i tokës Nanë.
xixe, kur t’mbaroni me hulumtime shkencore, amanet perfundimin filozofik e pse-se se ndarjes ne gjini memedhe-atdhe.
m’ka lane amanet baba mue metafiziken e Hajdegèrit si metafizike e nacionalizmes.
masanej pyetja metafizike numur 2: pse nuk len amanete moma?
ose pse nuk mund thuhet ne publik qe m’ka lane amenet mue moma metafiziken e Simon Weil? (se per te lene, le edhe nena amanete qe ç’ke me te)