O i Moth je Koqe - r.v (si plotesim i komentit te me parshem)
r.v.,
un jam koqe kurse ti moj vajze je fele pidhi me shum deshire qe te hyje koqja e ta çaje mitren si e ka te çare jot ëmë.
dhe shkaku se perse ti si fele pidhi je e deshiruar per loqe, gjendet ne plotsimin e komentit te meparshen qe tregon natyren duale te botes yin dhe yang, koqe dhe fele.
Krishtërimi është misterioz, ndërsa post-krishterimi, dmth postnazifashizmi dhe postkomunizmi, ose thënë ndryshe epoka postmoderne, janë absurdë sepse radikalizojnë misterin e krishterë duke e shtyrë atë në skaje, dhe për pasojë duke e asgjësuar.
Absurdi është misteri i çuar në ekstrem.
Frika nga opinioni publik në demokraci është ekuivalent me frikën nga vdekja në tirani. Demokracia dhe tirania identifikohen në plan ekzistencial.
1 Like
Disidenti si qënie hipokrite që llap mçeftas kundër pushtetit, është qenie mburravece qesharake sepse mçeftas pushtetit flisnin të gjithë pa asnjë përjashtim. Intervistat dhe autobiografitë e fuksave me kujtime: “më tha mua e pastaj i thashë unë atij” kundër qendrimit zyrtar në fuqi, janë të besueshme aq sa mund të jenë të besueshme edhe rrëfimet me kujtime të disidentëve, dhe çdokujt tjetër që rrëfen dhe kujton nëpërmjet një proçesi psikologjik dhe letrar jo shumë të besueshëm (sa herë rrëfehet historia ndryshon, që është çelësi i krijimit letrar dhe mitologjik). Nga kjo pikpamje dallimi midis një disidenti dhe një fuksi është vetëm relativ, ndryshimi absolut është ndërmjet atij që llap e njëkohësisht vepron dhe atij që vetëm llap mçeftas kundër përemrit pavetor “këtyre” të shqiptuar duke i dhënë kaptinës një hov paksa lart në drejtim të pacaktuar.
Ndryshe nga sa rëndom thuhet, në Shqipëri ka pasur disidentë sa të duash, vetëm se ishin disidentë të llapës. Merre me mënd kundër “këtyre” ka llap si disident edhe shok Enver me Nexhin në intimitetin e dhomës së gjumit, por nuk ka pasur absolutisht aktiviste disidentë që kanë vepruar kundër.
I Moth vazhdon te jesh KOQE DI BARACCA
Kam harritur ne perfundimin se frika apo turpi nga opinioni eshte frenues me I madh ndaj krimit se sa frika nga ndeshkimi .
sigurisht un jam koqe moj vajze, perderisi kam te bej me nje piçke disidente te shkerdhyer si ty qe e ke trashegim shkerdhimin nga mamaja jote. Ku ka piçke disidente ka edhe koqe fukse, dhe anasjelltas, kjo eshte dialektike.
kjo eshte pjese (gjysma) e shpreses: vetedija totale e opinionit publik, qe krimi nje dite mund te zhduket, sepse krimi nuk zhduket kurre nga “shefi zhdukjes krimeve”. Polici eshte faqja tjeter e medaljes se kriminelit, e midis tyre ka nje mardhenie dialektike te perjetshme.
Kete shprese eshte munduar ta jape: pjesen (gjysmen) e opinionit personal, vetedijes se individit, Hygoi ne “Te mjeret”, duke ndalur (simbolikisht) dialektiken midis policit dhe kriminelit, alias Zhaverit dhe Zhan Valzhanit.
Po edhe ti! Si " disident"po sillesh😀
Kërkoja troç zonjës! Pastaj,vendos tregu🤠
un disident kam qene (dhe prendaj edhe mbetem i tille, dua s’dua une), por duhet te shtoj se per fat te keq kam qene disident, sepse pengu im dhe marazi im sot eshte qe atehere nuk u bera spijun e t’i spijunoja tere shoket disidente llapaqene qe sot kane perfunduar ne loqe dhe kane pjesen e tyre ne kete vuajtje mbarepopullore duke treguar heroizmin e tyre prej bythpamukesh.
Thjesht te shohim numrat .Kur ra diktatura ne Shqiperi e cila konsiderohej nga me te ashprat ne burg kishte 4500 te denuar(perfshire dhe ata pulitike).Nashi kur gjysma e shqiptareve kane ikur 5400 .nese gjykatesit nuk do merrnin rryshfete do te ishte me shume .Plus edhe 5400 shqipo qe dergjen ne burgjet e avropit behen puthuaj 12000 .Pothuaj tre here me teper te burgosur ne democracy se ne diktature .
shifrat tregojne diçka por jo gjithçka, sepse perveç vlersimit sasijor ka edhe vlersim cilesor. Kane vuajtur si qeni edhe ata qe nuk kane qene ne burg atehere, por kane vuajtur si qeni dhe moca bashke ne situaten e turbokapitalizmit brenda vendit dhe jasht vendit si refugjate. Un kam asistuar ne deshmi te vuajturish te atehershem qe thone se kan vuajtur me teper duke i rene shatit ne dhe te huaj dhe neper kapanone çimentosh turni trete te perbuzur si albaneze di merda. Pune tjeter se keta nuk dalin ne televizor dhe nuk japin deshmi ne Blogun Tjeter ku shkruajne vetem pensioniste antikomuniste. Keta qe llapin neper media si antikomuniste te ores se fundit i ka rene ne dore fandi spathi pranej llapin si pensioniste antifashiste ne vakti.
E patem fjalen tek turpi nga opinioni si fenomen vetepermbajtes .Sot nuk eshte turp te besh burg si dikur .
nuk e kuptoj mire se çfar don te thuash.
Turpi nga burgu atehere ishte i perzjere me friken nga burgu ose mbulonte friken nga burgu. Sot mund te quhet turp safi.
Fjala zë vend vetëm kur ilustron dhe mbështet një akt veprimi konkret, ndryshe mbetet fjalë në erë. Veprohet pastaj flitet, veprimi ka prioritet ndaj fjalës si kusht i domosdoshëm për ta bërë të besueshme atë, pa veprim fjala mbetet në falsitet edhe në qoftë fjalë e vërtetë.
“Në fillesë ishte Fjala” e Zanafillës, mbas Rënies, e cila përmbysi rregullin fillestar, u shkëmbye “Në fillesë ishte Akti” i Faustit (Im Anfang war die Tat) me qëllim që të vendoset kushti për të bërë të besueshme Fjalën si në Origjinë të Krijimit.
Demokracia si vlerë në vetvete është shpresa e kotë se mund t’ja dalësh tjetrit me llafe.