me kte pergjigje je ne Zone, tani merru me Stalker sepse ai eshte krishteri i fundit ne Perendim. Me mu e ke te mbylle hesapin.
Me Stalkerin e kam myll muhabetin, se nuk me pelqejne liberalet dhe revolucionaret, pavaresisht se ai vete eshte cun i mire.
per mu Stalkeri ka qene gjithnje nje simbol, asnjehere person me mish e kocka, personi qe i çon njerzit ne Zone tek filmi homonim i Tarkovskit, pra shume shume person me mish e kocka eshte vete Tarkovskij si ngambrapakristian tipik (vetkuptohet qe Stalkeri jone me mish e kocka eshte brenda kesaj Zone, çun i mire apo i keq qofte). Prandaj ta rekomandova si simbol i ngambrapakristianizmit meqe ti kerkon te mbetesh i tille si kristan, nga ç’ke thene deri tash. Krishterimi eshte i mundur te ekzistoje si simbol dhe si mish e kocka vetem si mbrapakristianizem. Kete se ka kuptu dot as profesor Kardini qe eshte ngambrapakrishtere per vete (nuk e ka kuptu as Tarkovskij si ngambrapakrishtere edhe ky), e as mund ta kuptoje dot nga perbrenda ngambrapakrishterimit, asnjeri nuk e kupton, sado i zgjuar dhe me bole te jete personi. Eshte çeshtje niveli tjeter, edhe nje idjot ne nivel superior, eshte me pak idjot se nje çmim Nobel poshte niveli.
Ma ke borxh nje koment qe s’duhet ta beja, por çfar t’i besh shpreses qe vdes e fundit.
Beje zemren gur e zere se bere sevap me kete koment, sipas mesimeve te fese madhore.
jo kom bo caritas, qe do te thote si etilmologji pellazge e ngambrapakrishtere:
Kari i Tasit Ngambrapa Zones Katrore Rrumullake te Stalker se Tarkovskijt.
normalisht, une kap anen komike/humoristike te problemit, por kjo s’do te thote se une e quaj normale qe bota eshte bere shume materialiste.
ha ha ha 
Katrori rrumullaket kurve me pare hahahahaha 
21 korrik
Ndërsa po përshkoja dje mbrëma lagjen Passy - pre e vuajtjeve të ëmbla të një ideje të lezetshme dhe guximtare, të cilën për çastin parapëlqej të mos e them - dhe shijoja udhët dredha-dredha dhe pak të ndriçuara, një grup djemsh dhe vajzash doli jashtë prej një porte të madhe rreth njëzet hapa larg meje duke ia krisur gazit me një qeshje fort të çuditshme. Nuk ishte një qeshje gëzimi të vërtetë, dhe as qeshje çmendurie. Ishte diçka paksa e tepruar, diçka pothuajse e stërholluar, në të njëjtën kohë e pazakontë dhe tepër familjare: e qeshura konvencionale e filmave francezë, e aktoreve provokuese dhe e të gjitha grave që i imitojnë. Nuk arrita të kap fjalët e tyre tepër të shpejta. Një vajzë me profil shumë të pastërt, disa gjeste rreth automobilit, portat e makines që përplasen, dhe ja përsëri vetëm. Ideja ime më kish lënë shëndenë (e rigjeta vetëm sot në mëngjez). Por sapo kisha vënë re, me nervozizëm, kotësinë e të menduarit në një botë në të cilën qeshet në këtë mënyrë.
http://arkivi.peshkupauje.com/2015/09/pjese-nga-libri-ditari-i-nje-intelektuali-te
y ça gallate nordhi krishterimi u dhi tu qesh Katrori hahaha hapi deren e makines ajo femna e u dhi tu qesh gjithe Evropa hahahaha Katrori 
hahahaha nordhi mer ej nordhi, u perplas dera makines mer ej! y ça gallate! hahahaha
hahahaha Katror i Rrumullaket
hahahaha Katror i Rrumullaket
