Ankesa e rëndomtë e padronit, ose punëdhënësit si term politikall korrekt, “jeni mosmirnjohës se unë ju mbaj me bukë” (shprehje në origjinë e atit të familjes) me të cilën mbajnë peng shpirtërisht puntorët, është e vërtetë për sindakalizuesin e rrebeluar me vënd e pa vënd kundër padronit (me origjinë urrejtjen e atit, Kompleksin e Edipit). Por i rrebeluari me të drejtë, mund të ankohet dyfish me plot të drejtë se nuk mjafton padrejtësia e pësuar, por duhet të mbajë mbi samar vrasjen e ndërgjegjes për shkak se në parim duhet me qenë mirnjohës ndaj autoritetit, në këtë rast padronit të ndërmarrjes që është projeksion i figurës autoritare të atit. Në fakt kjo e dyta është vuajtja e vërtetë, dhe çdo revolucionar këtë e di mirë thellë në shpirt, ashtu si e dinë mirë bijtë e Fjodor Pavlloviç Karamazovit.
Ndryshimet jane efektive kur behen ne menyre incrementale .Si tha musolini:Nese e rrjep pulen pak nga pak (a few feathers at a time) nuk e kupton se e ke rrjepur .Eshte nje cike too much per shqipot qe operojne sipas parimit yrra byrra , ngrehu njeri bjeri tjetrit , nga germadhat e botes se vjeter do ngreme boten e re, e pastaj si te dhjere rrine e vrasin mendjen se pse shkuan per lesh e u kthyen te rruar .
Me siguri idene e pules Musolini e ka thene kur kishte marre fuqine ne dore, dmth kur revolucionari u kthye ne konservator. Alba ki parasysh gjithnje strukturen duale te botes, alias 2 bolet e marlonit, dhe nuk gabon kurre si gaboi Musolini dhe te tjere burra te pagabueshem.
Pra ekziston ideja e vazhdimësisë, por edhe bolja e kundert: pavazhdimsia, ekziston Law of Continuity (lex continuitatis i Leibnicit - “nature never makes leaps”, natura non facit saltus e latineve), aspekti evolucionar, por ekziston edhe Law of Discontinuity i Marlon revolucionarit rrnofte Zapata, pavazhdueshmeria e “teorise se bashkësive” të Kantorit, natyra diskrete e materies zbuluar nga mekanika kuantike, zhvillimi me hope, Revolucioni me nje fjale.
Qe prej kohes se Laibnicit keto dy vizione perleshen me njera tjetren ne bejlegun metafizik (dhe jo vetem), dhe here fiton njera e here tjetra, njesoj si me 2 bolet e marlonit ne politike, nuk i duket fundi trokellimes elektorale.
Nuk eshte pune shqiptari, eshte postdemokracia ne rang boteror ne nje kaos shqiptar yrra byrra, per shembull yrra byrra e statujave ne Amerike dhe disa vende te tjera. Ka nje dallim te madh midis demokracise ngapara nazifashizmit dhe komunizmit, dhe postdemokracise ngambrapa nazifashizmit dhe komunizmit.
Mos harro post"ngambrapen" dhe nuk gabon kurre. Gjithe dituria boterore ndodhet ne vepren kamasutra te Marlonit.
Sekreti i ndertimit te botes gjendet i koncentruar tek natyra ambige e drites: vale apo thermije? Që do të thotë: Vazhdimsi apo Pavazhdimsi? Evolucion apo Revolucion? E djathte maloke apo e majte palloshe? Njera bole e Marlonit apo tjetra bole?
Edhe drita sillet me raste ne menyre dyfytyrshe njelloj si intelektuali i shquar ngambrapamodern, ne disa raste manifeston natyre valore, e ne rastet e tjera manifeston natyre thermijore (korpuskolare). Intelektuali ngambrapamodern ne disa raste manifeston felen e djathte e ne rastet e tjera manifeston felen e majte.
Satani para Renies quhej Lucifer, prejardhur nga latinishtja lucifer=dritesjellesi, perbere nga lux=drite dhe ferre=sjell, mbaj (dy bolet e Marlonit)
How art thou fallen from heaven, O Lucifer, son of the morning! how art thou cut down to the ground, which didst weaken the nations! For thou hast said in thine heart, I will ascend into heaven, I will exalt my throne above the stars of God: I will sit also upon the mount of the congregation, in the sides of the north: I will ascend above the heights of the clouds; I will be like the most High. Yet thou shalt be brought down to hell, to the sides of the pit - Isaia (14, 12-15)
Kam më tepër frikë kur gabojnë të tjerët se kur gaboj vetë, sepse kur gabon vetë, paguan një faj që kushedi edhe mund të falet, ndërsa kur gabojnë të tjerët prit hakmarrjen e sigurtë si fajtor pa faj.
Ç’heq i ziu tik,vetëm zoti e di! Ai,dritsjellësi!
E ç’te besh tjeter veçse te vuash ne nje bote globaliste ku Zot eshte Sorrosi dhe jevgu dhe zezaku bojne qef me aprovimin e vete burrit me ka than baba mue?
harrova me permen qe ben qef edhe komtarja race ariane qe ha sufllaqe per hir te dashurise per atdheun.
Krijimi ekziston si ekulibër alternativ ndiz e fik fap-fup në çdo çast: fap digjet në Pavazhdushmëri e fup shuhet në Vazhdushmëri.
Nuk ka gabim në kuptimin negativ përveç se moral - i cili është destruktiv -, çdo lloj gabimi tjetër është një mundësi për krijim, ose me saktë mundësi për rikrijim rikonstruktiv. Këtë të vërtetë e njohin më mirë se të tjerët krijuesit, në mënyrë të të ndërgjegjshme apo të pandërgjegjshme qoftë, vetëm nëpërmjet gabimit dilet ngja gjëndja e harmonisë status quo të mëparshme. Në këtë mënyrë ka krijuar edhe Zoti. S’ka mënyrë tjetër.
Nuk ka mënyrë më të mirë për të bërë sherr me tjetrin, këtu dhe kudo qoftë, se sa të përmëndësh Zotin në koment ose në post.
abcdefghij
tvls 
Në një ambjent intelektualësh t’mdhej u hodh në mejdan pyetja provokuese: “A do deshironit të dinit datën e ditës kur do të lani hesapet me këtë botë?”. Kuptohet që reagimet ishin gjithfarsoj, dhe disa mjaft interesante, sepse frika nga vdekja është temë mjaft interesante për intelektualin postmodern, i cili megjithse është kudo post“ngambrapa”, e megjithatë e mohon që ka jetë ngambrapa jetës.
Komenti i të Modhit:
Të gjitha këto janë dokrra intelektuale të thëna për tu dukur si zgjuarsira, thellë thellë ne mendojme se nuk do të vdesim kurrë. Në fakt kjo është prova më banale, njëkohësisht më se e vërtetë, që e përtemja ekziston, që ka jetë ngambrapa jetës.
“Teoritë e komplotit” janë produkt i shpresës (hë për hë e kotë) që bota mund të kontrollohet, ose me fjalë tjera që bota është e kontrollueshme. Eshtë mizore me ja heq këtë shpresë njeriut.
Nuk ka njerëz që nuk kuptojnë, ka njerëz që nuk duan të kuptojnë, sepse nuhasin erën e rrezikut.
Kjo do të thotë që ekzistojnë mënyra të ndryshme të kuptuari, që përfshijnë edhe të moskuptuarit. Për këtë arsye nuk shqetsohem shumë kur komentet e mia nuk kuptohen.
Intelektualin e modh sa me tepër e shtyn (ose shtyhet prej konjukturave) drejt Qendrës, aq me tepër ai shkon drejt periferisë.
Intelektuali modern, e sidomos ngambrapa modern, eshte qenia me e pabese ne bote per arsye se eshte kunder besimit fetar.
Shenjtori nëpërmjet një sërë teknikash sakrifikuese: netëve pa gjumë në lutje të vazhdueshme, agjërimeve rraskapitëse, jetës sakrifikuese për tjetrin, etj, mundon trupin e vet, pra në plan të fundit shenjtori vret trupin e vet, asgjëson vetveten, vetvritet. Ndërsa krimineli asgjëson tjetrin.
Eshtë e njëjta forcë brutale në veprim, ndryshon vetëm kahu.
Në një shoqëri perfekte të dy figurat e lartpërmëndura nuk kanë asnjë arsye të ekzistojnë, nuk do të ndihet nevoja për ta.
Servilizmi është Përulësi e shtirur: së jashtmi duken se janë e njëjta gjë, së brendëshmi janë krejt të kundërta. Meqenëse dukja është mashtruese, për të parë ndryshimin duhet identifikuar motivimi dhe, në të njëjtën kohë, pasur nuhatje të fituar nga përvoja.
Në të njëjtin raport qëndrojnë çifti i kundërt dhe komplementar me to: Arroganca dhe Krenaria.