1234567890
si eshte e mundur qe kjo mase amorfe shenjash ka kuptimin morfologjik te doreheqjes te se dhenurit mendim amorf?
veq te thene ne forme amorfe,nuk jap ,kurr nuk jap . them te shkruar te koduar qe veshtire eshte te modifikohet por amorfe ,jo .
dhe une njoh mire terminollogjin , dij cka them, ku e them dhe kur dua ta them …
p.s.
mase amorfe kete popullin tim ka vite qe e etiketoj ,bile bile mendoja qe ketu moti e kam thene …
po mire atehere, le te themi se e kodifikon ne menyre amorfe 
Ka njefare te drejte se gjerat e vogla cojne ne probleme te medha …
per kuriozitet, ku e shef kete njefare te drejte ne komentin e dafnes, sepse une nuk arrij te kap asgje, i shof komentet e saj si art modern, te interpretueshme ne 100 menyra.
E pata fjalen per shefin tend.Shefi im nuk dinte te ndalonte kur vajta njehere vone.kur i vura ne dukje se isha vetem 5 min vone ai tha : nese nuk them asgje heren tjeter do vish 10 min vone, pastaj 15 min e me kete ritem pas nje muaji do paraqitesh ne pune aty nga pasdreka… 
1 Like
ke te drejte, edhe shefi i jot dhe i imi ka te drejte, por un jom i Modhi qe çdo inçident e perdor si pretekst per te treguar madheshtine time, e cila ka me rendesi se nje çeshtje e drejte apo e padrejte.
Ne serine the queen mbi mbretereshen e Anglise ishte nje episode mbi emerimin e sekretarit te saj presonal.mbreteresha e sapofronezuar donte nje mikun e vet ndersa shefi I kabinetit te saj donte nje tjater I cili kishte vjetersi pune e sipas rregullit ai duhej te ngrihej ne detyre.ne kete pike ai u konfliktua me mbretereshen e cila I sugjeroi nje perjashtim nga rreguli.” me lejoni t’ju tregoj si ungji juaj humbi kuroren iu gjegj ai .Filloi me thyerje te vogla te rregullave te cilat cuan me thyerje akoma me te medha derisa u shnderruan ne skandal qe tronditen monarkine …”mbreteresha I dha te drejte endryshoi mendje …
1 Like
ne film ka ndodh keshtu (qe ta shofi kinofili), sepse ne realitet ka ndodh ndryshe me Familjen Mbreterore qe osht me e modhe se i Modhi
-Shiko, shiko, një turmë e tërë që feston ngjit e ngjit pa maskë! (eshte edhe Stalker me Korriksen)
-Kanë vendosur të vdesin të lirë si heroj!
Në rrëfimet e librave të shenjtë është e vështirë të kuptohet dhe e lehtë të keqkuptohet e vërteta që sipas rastit mund të ndodhet herë në Kontekst e herë në Tekst. Ky keqkuptim ndodh rëndom midis eksegjeteve ose teologëve që pothuajse kurrë nuk bien dakord duke luajtur midis tyre deri në mistrecllëk: në të njëjtin rrëfim nëse njëri eksegjet ose teolog konsideron vetëm Kontekstin duke interpretuar literalisht pragrafin, tjetri konsideron vetëm Tekstin (metaTekstin) duke interpretuar simbolikisht shkrimin. Në rrëfimin tjetër i gjen të veprojnë anasjelltas duke ndërruar pozicionet.
Vonë kuptova se ky lloj keqkuptimi është frekuent, gati rregull, në interpretimin e çdo lloj shkrimi. Deri edhe diskutimet publike, madje edhe grindjet banale familjare në guzhinë, i binden fatalisht këtij rregulli.
E vërteta tamom përfshin Tekstin bashkë me Kontestin, Qiellin dhe Tokën, mendjen dhe trupin, prandaj s’kapet dot nga qenie me konflikt mendje-trup, qofshin këto qenie intelektuale elitare që lexojnë libra dhe shofin filma, qënie fardo që bojnë një dor muhabet në parlament ose ul ke guri, apo që bashkëjetojnë në guzhinë apo kudo tjetër qoftë.
Po ndigjove se dy vete - kudoqofshin, ne guzhine, ne parlament apo me blog - i thone njeri tjetrit “te kom thone, po ti m’thu qe un po t’them çfar ke thon ti qe un nuk e kom thon, etj etj”, dije se po grindet Teksti me Kontekstin.
Nuk është e thënë që një mungesë të jetë fenomen krejtësisht negativ. Konkretisht fakti negativ i pasjes bagazh të pakët kulturor kombetar mund të shndërrohet në pozitiv në kuptimin se je më i lirë për tu interesuar për kulturën e të tjerëve, pra të vjen më për lehtë të kesh edhe kulturë ndërkombëtare, sepse nuk rëndon pesha e të kaluarës (rast i Amerikës së pakulturuar meqë komb i ri pa traditë dhe Evropës së kulturosur dhe të dreqosur nga e kaluara e lavdishme).
Kushedi sa herë duke bërë nji dor muhabet me intelektualë t’mdhenj italianë e kam ndjerë veten me fat që gjimnazi shqiptar nuk ka bombarduar trurin tim me altilerinë e rëndë të emrave me peshë kalibri të lartë të llojit Petrarka, Leopardi, Manzoni etj.
Mungesa e balastit në hambar e bën anijen të udhëtojë me këmbë të lehtë në zbulimin e tokave të reja ekzotike.
1 Like
jam rrit me artin abstrakt Inkuzicion , Ashtu me kane gatuar , bile ngarkuar me shume se qe mund te bart ne cdo dimesion drejt vizionit …
p.s. jashte kotekstit e tekstit por qellimisht e bera qe te ju provokoj ne te shkruar , sepse ne cdo te shkruar tende une rikujtoj e reflektoj te mesuaren neper kohe .
jam profitere, e pranoj.
1 Like
Ndryshe nga çfarë zakonisht paraqitet dhe besohet, vuajtja në thelb ka gjithnjë të njëjtën fytyrë, është përsëritëse dhe pa origjinalitet, më e mërzitëshme nuk bëhet. Ndryshueshmëria është vetëm e jashtme, secili ka historinë e vet fatkeqe për të treguar, por në thelb vuajtja është e njëjtë, përsëritëse, e mërzitëshme, mekanike, në thelb rrëfen të njëjtën gjë, ose më saktë nuk rrëfen asgjë tjetër përveç asgjësë. Kurse lumturia funksionon në të kundërt: megjithse lumturia ka të njëjtën formë për të gjithë, thelbi i saj është i ndryshëm, origjinalisht çdonjëri është lumtur në mënyrën e tij; megjithse historia mund të jetë e njëjtë, profumet janë të ndryshëm dhe rrëfimi mund të tregojë fare bukur çfar ndodh brënda.
Lumturia nuk bën histori, thonë artistët e mëdhenj. Shumë e vërtetë, por më tepër se artistët e mëdhenj, bëjnë histori gazetat.
njehere e njekohe mes frazash te nje romani nga nje autor i njohur pata lexuar nje shprehje … nje njeri i lumtur i permbahet cfardo kriteri , norme … eshte jo lumturia ajo qe nxit te thejme normat , barrierat …
p.s. a eshte jo lumturia sinonim i vuajtjes apo vuajtja pasoje e jo lumturise ?
kush eshte ky autor, sepse shprehja me duket tmerrsisht e vertete? me duket se ma ka vjedh mu
dafne kujdes me keto lloj lojra fjalesh me sinonime qe nuk te çojne kurrkundi.
pastaj pergjigjen e ke ne shprehjen e autorit: jo lumturia nxit te thyhet normat, ligjet, dhe per pasoje paguan konseguencat me vuajtje. Psh te fusin ne burg po thyve ligjin.
duhet te kesh lexuar gjithesesi dhe te te kesh ndikim nga ai , ska se si te jete ndryshe por mund te mos i kesh kushtuar vemendje gjerave te vogla por me peshte te madhe .
p.s.
por une dij dhe tjetren , te fusin ne burg , e vertet , por dij dhe ate qe cdo i burgosur orvatet te arratiset ne format me absurde , nuk e besoj qe kerkon arratisje nga lumturia qe ra ne biruce ? Eshte vuajtja e izoimit qe nxit koshience e subkoshience per kreativitet te cfardo forme , mjafton te realizoj qellimin .
Kush tash rotor i idese , vuajtja apo lumturia …
p.s.
phu me bere te jem vdekatare !! ( ke vere re ti , te zakonshmit sqarojne e sqarojne , e sqarojne gjithmone per ngut , thua ti te ju mbet merak mos do marrin me vehte te pathenen e nuk bene.)
nuk e the emrin e autorit, pse e mban sekret dijen qe asht prone publike?
nji tash un po t’pyes, po t’baj nji pyetje:
asht Rama qe asht Berisha, apo asht Berisha pa asht Rama?
nuk e di a je tu m’nije a si?