Kam frike se nuk eshte pune PTSD-je, por thjesht sepse Spencer duket çik trap per nga natyra
E them kete sepse ne kete historine e trenit, po ta mendosh mire (le qe duket edhe ne film), keta çunat nuk eshte se bene ndonje gje realisht te madhe qe te prodhoje stres post-traumatik.
Konkretisht: kur terroristi del nga haleja e trenit brenda te ciles po armatosej, tek dera e saj pret nje pasagjer tek te 40-at (i vetmi qe plagoset rende ne ate ngjarje, pasi merr nje derro plumbi ne gjoks) i cili, pak minuta më pare i thote te shoqes se dikush eshte futur ne banjo dhe ka çerek ore brenda. Kur terroristi del nga WC, pikerisht, eshte ky burri tek te 40at qe perpiqet i pari tja heqe kallashin nga dora; dhe me pas ha plumbin.
Po ashtu, eshte edhe nje tjeter pasagjer qe perpiqet ti imponohet terroristit.
Kur vjen momenti qe ky i fundit hyn ne vagonin ku jane 3 djemt amerikane, ka diçka interesante. Ne konferencen per shtyp, Spencer ka thene qe, kur pame se terroristit nuk i funksionoi arma (gun jammed), ju hodhem siper.
Clinti, per ta dramatizuar çik ngjarjen, e ka treguar skenen sikur Spenceri i hidhet terroristit 2-3 sekonda para se ai te konstatoje qe kallashi i ben shkrepje boshe (gun jammed). Vazhdimi pastaj dihet.
Clint Eastwood eshte regjizor i apasionuar pas heronjve te heshtur (dhe mire e ka!!); per me teper qe disa nga filmat e kesaj natyre i ka qare (“Sully”, “Jersey Boys”); ca te tjere ç’ka (“Amerikan Sniper”, “Invictus”), dhe ndonje si puna e ketij “The 15:17 to Paris” e ka çuar per lesh. Por ndofta nuk eshte dhe aq faji i tij: si duket, nuk eshte se kish shume lëndë per te bere nje film te mire, pra heronjt nuk ishin aq te heshtur (ose siç thash ne nje mesazh te melartem: ne film mungon totalisht konflikti, misteri)
mos, na dhe spoiler ,
mbaj mend te gran torino, ka nje skene te fundit ku merr pozicionin e krishtit. ke pas bere nje review interesante dhe per ate film.
S’ka perëndi (s’ka anti-spoiler) qe e shpeton “The 15:17”
Gran Torino ishte film qe me bente nevrik, por s’ka gje, amà kish konflikt brenda vetes (brenda vete filmit); pozat kristianike te Clintit me irritonin, por kur e kam riparë filmin me vone, me se shumti me kane bo me qesh
ka bere goxha filma ky, kur e mendon, edhe si numer, jo te keqinje te gjithe, mystic river,po ashtu me konflikt e dramatik.
une do ta shof vetem per kuriozitet, se keto atentatet terroriste nuk i ndjek me, me ka humb filli
flm sh. per shpjegimimin mjaft te imet.
kjo qe ka bere Clint (modifikimi i historise), pervec arsyeve qe lidhen ngushtesisht me ate vete (pasioni pas heronjve te heshtur), perkon edhe me nje kulture qe eshte ngritur ne usa - rrembimi dhe tjetersimi i ngjarjeve te realitetit- me justifikimin e teorise se individit te suksesshem.
Shume faleminderit per shpjegimin dhe listen
ah ah ah… . Na hape pune, por per ti rene shkurt, Godard ka kohe qe e ka thene ne menyre metaforike (dhe jo vetem) : problemi i vertete i USA eshte fakti se s’kane Histori (ose e kane shume te re) e per rrjedhoje, u duhet te shkojne gjetiu per ta kerkuar (Vietnam, Irak…). Deri dhe emrin e kane te huazuar : Amerikat (Americas) eshte emri i gjithe kontinentit amerikan, verior dhe jugor, por ja qe eshte USA qe e ka bere te vetin kete emertim.
ps: po ta vesh ré, tek filmi “Che” i Soderbergut, ka disa fragmente nga arkivat e Mbledhjeve te OKB-se se vitetve '60. Aty fjalen e merr edhe Fidel Castro dhe ai, kur flet ne emer te vendeve te Amerikes Latine si Kuba, Kolumbia etj etj, thote :“Ne, shtetet e Amerikës, … etj etj”. Biles nje gje e tille sjell konfuzion tek spektatori sepse duket sikur Castro flet ne emer te Shteteve te Bashkuara te Amerikes
te tre i kam pare ! Domethene qe i kam harruar ! Domethene qe Eastwood ka bere POTHUAJ VETEM FILMA TE SHKELQYER ! Domethene qe te tre meritojne nje vend midis vendit te 4 dhe 7. Domethene qe duhen spostuar te tjeret. Domethene qe kjo puna e listave ka te mire vetem rikujtimin e filmave dhe kaq
ps: nga ‘frika’ qe mos harroja disa te cilet nuk i kemi permendur kurre (si psh Jersey boys apo Midnight in the garden of good and evil - ti do marrosesh pas ketyre te dyve) kisha harruar ata qe kishe permendur