nga te gjitha versionet e “Te Mjeret”, me i miri pa diskutim eshte ky i vitit 1982, te cilin kena pas fatin e modh ta shofin tek sinemate komuniste:
Kam sjelle fundin e filmit qe eshte pothuajse i njejte me fillimin. Ka vetem nje ndryshim te vogel ne frazen e Zhaverit qe i thote Zhan Valzhanit ne fillim te filmit:
-Valzhò, je i lire!
Ndersa ne fund te filmit, kur Valzhani po vdes, i thote:
-Valzhò, tani je i lire!
gjithe kuptimi i filmit koncentrohet ne kete term “maintenant”. Film fashist!
Poshte komunisti Godard qe bo filma me jevgat e periferise se Parisit!
Cudi se si ka disa margaritare te tille në youtube
1 Like
duke qene nje beginner me filmin dhe duke mos pretenduar te shkoj me tutje, e gjej me komode t’ju bie pas filmave te vjeter andaj flm per referimin (qe nuk dmth se ky mesiper eshte nje film me cilesi te reduktuara sic shumica e bashkohesve te tij)
te njejten gje me beginner bejme edhe ne mbarimmerët, shofim “filma te vjeter” italo-franceze te kohes bumit ekonomik, dhe jo vetem per nostalgji te kohes se RAI-t ne bardhe e zi (fenomen i ngjashem me Rilindjen Italiane, dhe me sigurim eshte nje ridalje e imazhit rilindas nga subkonshi kolektiv ne nivel nacional), sepse fimat me ngjyra humbin shume, ndersa bardhe e zi nuk ju ben gje koha, biles zbukurohen me teper si imazh.
Vetem se edhe filmat vjetrohen si vepra arti, shume pak kane hirin e pare. Qe njeri prej tyre qe shifsha pardje, me shume kuptim per te gjitha llojet e koheve, veper qe nuk vdes kurre, kuptim arketip i Kainit me Abelin:
jo keq per nje amerikan
sidomos politikan amerikan
megjithqe Kana gjithe e me shume po kopjohet nga shtypi ketej dhe po e sjellin ne mainstream sic duket prej shterpesise se Holliwoodit…
ja psh sesi filluan te rreshtojne filma te perfolur nga kritika jo-holliwoodiane
Ettore Scola nje gjeni me C’eravamo tanto amati, totalisht dhe a solutisht!!!
flm. youtube
ish minister kulture, kush e dinte… 
1 Like
Brutti, sporchi e cattivi, ne youtube, 
nje film shume i mire, edhe formalisht
dicka me thote se filmi i dyte i Mamaqit mund te mos jete aq i keq sa i pari e per rrjedhoje, do jete nje deshtim total komercial (e kunderta e Dy gisht mjaltit, triumfi financiar i te cilit me siguri e cyti Mamaqin te beje filmin e tij te dyte)
ne 89-ten shpetum prej CIA-s, dje ne mesnate shpetum edhe prej Inteligjent Servisit.
Ford vs Ferrari ca diskutimi eshte ky, nuk ka diskutim ketu. nese mendo ndryshe jeni iditoe kurohini per semundje mendore.
ca esht qo kana se kam degju ndonjeher
nje analize mbi simbolizmin e parasite, nje film qe ka gjet celsin per nje konsensus publik kritike me sa duket
Po e ka gjetur, sepse eshte, in fine, film tarantinian (dhe keta, vetem në rrethet kinofilike perçajne; tek publiku i gjere jane shume konsensualë, po ta mendosh mire)
ps: komenti im i mesiperm per “I love Tropoja” te drejtohej ty (meqe i vetmi ketu qe mund te shkosh ta shikosh)
filmit te mamaqit nuk i jam qasur ende per ta pare per arsye se i eshte bere nje marketing i lodhshem, dhe nuk besoj se ja vlen mundimi e pompoziteti i salles se kongreseve, por po filloi te jepet ne keto sallat e vogla sigurisht qe do ta shof.
arsyeja e dyte, eshte fol aq shume per te ne media sa me duket sikur e kam pare tashme.
Mendoj se Filmat e mamaqit jane te pademshem e ne pergjithsisht duan te permbushin pritshmerite e publikut qe shkon ne salle, por nuk e di sa ka qellu ne shenje kesaj rradhe. duke qene se eshte film me buxhet te madh, dyshoj se mund te nxjerri lehte shpenzimet e veta paksa megalomane.
ka para Mamaqi po hajt i mban xhepi ky film ish lobim i Mamaqit te KMja per interesa te tij, investim me guaranteed returns pavaresisht nga hyrjet apo daljet e te ardhurave qe rezultoi biznesi i ketij filmi
