Mire mire, por rendesi me shume se fakti ka analiza e faktit, dhe kjo do mythe te forta. Te tille mythe Nanot e Pejsazhet nuk i kane.
Shumë interesant duket fakti se shumë analistë, prej të cilëve dhe Nano, sot e kësaj dite keqkuptojnë shprehje të mençura si “ne nuk jemi ajo çka bëjmë” dhe “vetëm e vërteta do të na çojë përpara”. Edhe i futen me themeli të gjejnë se ç’ishte Skëndërbeu, turk, shqiptar apo serb… Sa e shkretë periudha e verës për ca e ca mëndje…
Po po 23 vjeç profesor i modh historie lol
E Marte, 02 Dhjetor 2008
Shkrimtari i mirënjohur rrëfehet për Blendi Fevziun në emisionin “Opinion” të Tv Klan:
…Kalojmë në disa çështje që mëgjithse nuk kanë lidhje me veprën, janë koherente, të ditëve të fundit. Ju jeni shprehur publikisht me shikimin me realist të figurës së Skënderbeut…
Unë nuk jam përfshirë në debat, por gjate takimit në Gjirokastër me kanë pyetur dhe kam dhënë një përgjigje shumë të shkurtër, ky nuk është debat që ka lindur tani, por ka shumë vite që zhvillohet në Shqipëri, e kam quajtur një turp dhe mendoj se është një turp.
A ka një himnizim, në krijimin e një miti se sa një figurë reale…?
- Përkundrazi, ai vazhdon të jetë i nënvleftësuar.
Në ç’sens?.
- Në të gjitha senset. Ai është padyshim figura më e madhe shqiptare, më e madhja në Ballkan, pa asnjë diskutim. Po ju them një shembull, homologu i tij, është hungarez, nuk është fare aq i famshëm sa Skenderbeu. Rrezatimi i tij, po ta shikosh nëpër bibliotekat e botës është shumë herë më i madh. Ja ku janë dy heronj që janë të dy aleat, nuk është thyer as njëri dhe as tjetri. Për një kureshtje, Ponjadi ka bërë luftën e dytë të Kosovës që nuk e përmënd asnjë njeri. Pas luftës së parë, është bërë një betejë e dytë dhe ballkanasit nuk u bashkuan, ajo luftë vazhdoi deri në fund. Prandaj Skënderbeu është figura më e plotë, është njeriu që ktheu, krijoi një vizion të ri në Ballkan, është një vizionar i ri në Ballkan, e ktheu vështrimin ballkanik drejt Evropës Perëndimore, këtu është rëndësia e tij dhe këtu është arsyeja përse luftohet.
Po luftohet apo historiografia po përpiqet të tregojë aspektin e tij më irealist?
- Absolutisht jo. Çfarë do me thënë aspektin e tij jorealist? Çfarë duhet të themi për heroinën e Frances, Zhan Dark, ka qënë një vajzë 16 vjeçe që shikonte zëra dhe dëgjonte vizione, gjëja e parë qe mund te themi ështe që nuk është serioze si figure. Çfarë duhet të themi për personazhe të tillë që janë me pikëpyetje. Megjithatë popujt nuk shpejtojnë t’i shkelmojnë dhe t’i hedhim poshtë.
A ju ka intriguar Skënderbeu në fëmijëri?
- Po.
A vazhdon t’ju intrigojë?
- Po, sëpse nuk ka qënë e mbushur me mister dhe me atë botën fantastike fëminore, ka qënë figurë që ka qënë shumë pranë historikes dhe reales, dhe për fëmijet natyrisht është më pak interesant sesa figurat e krijuara nga letërsia plot enigma dhe mister, më vonë i kam kuptuar përmasat e tij. Nuk kuptohet arsyeja pse ne duhet te vemë në pikëpyetje Skenderbeun kur asnjë popull nuk e bën këtë. Nuk ka mit të Skenderbeut të dëmshëm. Për shembull, kanë rumunët një hero, Drakulen, me sa duket është kundërthënës i gjithi, me sa duket ka qenë një luftëtar kundër perandorisë osmane, saqë pjesa e egër e humbi pjesën e tij heroike dhe Evropa e njeh si një gjë monstruoze. Po ta kishte Skenderbeu një anë të tillë do të humbte. Por nuk kemi asnjë arsye.
Pse akuzohet?
- … Problemi është këtu, që Shqipëria ka njerëz të tillë që thonë se Skenderbeu ishte negativ në historinë shqiptare sepse ai ngriti doktrinën e rezistences, e qëndresës. Ne me turqit do të kalonim më mirë po të mos kishim Skenderbeun, këtu ndahen. Domëthënë në Shqipëri, për turpin e kombit, po tentohet për të krijuar një filozofi të robërisë, një doktrinë të robërisë, ndërkohë ne jemi shqiptar, por edhe gjysmë robër. Ne jemi i vetmi popull në Evropë që rrezikojmë të damkosemi me një turp të tillë, të themi që kemi qënë te pushtuar pra, jemi identifikuar si ato prodhimet biologjike të modifikuar. Përse nuk u modifikuan greket, rumunët sllavët, pse ne duhët të modifikohemi?
Zoti Kadare,… Por do të doja të trajtoja çështjen e këtyre ditëve, që lidhet me 100 vjetorin e Kongresit të Manastirit, një eveniment ku një grup shqiptarësh, shumë pak njerëz, të iluminuar vendosën alfabetin latin dhe shikimin e një Shqipërie krejtesisht orientale, dhe të izoluar endè si pjesë e perandorisë otomane drejt Evropës.
Si e gjykoni?
- Pikërisht kjo është një nga ato gjërat e ndritura që ka bëre, ose ky grup elitar i Shqipërisë të gjejë prirjen natyrale të Shqipërise, nuk krijuan ata prirje artificiale, ajo prirje ishte te kombi shqiptar. Por prirja ishte e përgjumur pas një terrori të gjatë 500 vjeçar. A e dini çdo të do thotë 500 vjet të mos këtë shkollë një popull? Ishte i vetmi popull në Ballkan që iu ndaluar gjuha dhe shkollat. Turqia nuk ua ndaloi të tjereve. Ajo zgjodhi këtë vend, do ta turqizoje Shqipërinë dhe shqiptarët që kujtonin se ishin më të favorizuar, shqiptarët ishin më të diskriminuar nga të gjithë. Truri i kombit shqiptar pësoi një tragjedi. Tre vjet pa shkollë të jetë një popull është një tragjedi dhe jo 500 vjet pa shkollë. Ndërkohë kam një shkrimin tim, në fund të shekullit të XIX, ne Shqipëri kishte 3000 shkolla, 1200 shkolla publike turke, 1200 private greke, 300 shkolla bullgare, greke dhe një shkollë shqip dhe ajo iu vra drejtori, Pandeli Sotiri dhe u mbyll. Pse te gjithëve u lejuan. Pse do të na duken ne për çudi kjo perandori një mikeshë e madhe për ne.
Ka pikërisht një nostalgji?
- Pikërisht kjo nostalgji për Skenderbeun është një nostalgji otomaniste sepse historiografia otomane e quan Skenderbeun renegatë dhe tradhtar. Renegatët tanë shqiptare kanë të njejtin vleresim për të, figurë negative, e keqe që ka tradhtuar Shqipërine. Kjo është e vërteta, nuk është ky debati i fundit, ky është bisht i tij.
1 Like
Bukur, me pelqeu kjo interviste e Kadarese.
prandaj su pëlqen kadareja këtyre ç’mutizuesve 2 leksh! po shyqyr zotit ,skemi qënë ndonjëherë keq për pashtyllkurrizorë! ça të presësh nga prindërit e ronaldinjove dhe noemëve:joy:! prandaj fara e keqe do mbajtur nën kontroll se përhapet si grëmi! bile evgjitëria nuk duhet të ketë të drejta të pakufizuara në vendime të rëndësishme kombëtare.
Kur te rritesh te na benesh trim si Skenderbeu .
1 Like
A e shat me din ene me imam Shqiperine dhe Shqiptarine edhe Sot? Po pse u lodhni kot si Mitizimi ashtu edhe Cmitizimi jane dukuri universale qe nuk i ka shpetuar asnje Kombe-Shtet dhe nuk eshte ndonje ves specifik i Shqiptareve, prandaj beni mire qe ofezat intelektualiste per Shqiptaret ti kurseni e ti perdorni me ndonje Portier Pallati, Taksist apo Barist.
He te keqen mi lini Shqiptaret rehat ne pune te tyre se eshte edhe Vape.
Mos u lodh Alba ja po ti sjell te gjithe qe jane kunder Skenderbeut …KLOSIN e zuri haku i Skenderbeut …i shkofshin te gjithe legenet e tjere mbrapa …
Pjesmarrsit e Debatit të Gjergj Kastriotit
KLUBI I ANTI - GJERGJ KASTRIOT SKANDERBEUT
Due që ta paraqes tre grupe pjesmarrsish për t’u kuptue ma kjartë tablonë e kësaj debati shqiptar.
Të parët që filluan këte vandalizëm mbi Skenderbeun i përkasin grupit ish enverist:
Kampi i tjetërsimit, i shpërbërjes, i sllavizimit, i greqizimit dhe i islamizimit të Gjergj Kastriotit
Mbrënda këtij kampi nuk i kanë të unifikuara tezat e Figurës së Skanderbegut, por një gjë i mban grushtë të bashkuem në një ideal: Ai i shpartallimit të Historisë së Skanderbeut edhe pse e dinë se asht Simbol i Kombit të Shqiptarve.
Abdi Baleta
Kush ishte A.Baleta? Abdiu ishte ish ambasador i Qeverisë staliniste -për 18 vjet në SHBA. Ishte gjyqtar, deputet i PD-ës dhe tash ‘‘turistë’’ i preferuem i botës arabe. Për fatin e keq të tij, ky jurist, përzihen teologjinë me Historinë, duke interpretue Gjergj Kastriotin dhe Luftën e Popullit Shqiptar në aspektin fetar. Dihet synimi i tij i vetëm për ta degjeneruar fund e krye veprën e Gjergj Kastriotit. Për Abdiun ishte feja katolike e Heroit Kombtar motivi i asaj lufte 25 vjeçare kundër Perandorisë Osmane.
Jo e pa pritur prej tij dalin prej gojës dhe pendës së Abdi Baletës për Heroin Kombtar te gazeta ‘‘Sot’’ e 23 nantorit 2008! :
’’Ajo çka disa e quajnë “fyerje të madhe që autori dhe përkthyesi i bëjnë Heroit kombëtar Skënderbeut” është një portretizim i ri plot nderim për këtë Hero dhe një ndihmesë për shqiptarët të kuptojnë më mirë se Skënderbeu ka luftuar për babën e jo për Papën,…
Skënderbeu shpesh bëhet pjesë e një triniteti katolikocentrik ku: Ismail Kadare, Nënë Tereza e Skënderbeu shiten si pjesë e një embleme kombëtare, një “trini e shenjtë” personalitetesh mbi bazë të katolicizmit: Skënderbeu si luftëtar për Papën, jo për babën’’(sipas shkrimit të Olsi Jazexhiut, të marrun në sitin http://www.mesazhi.com - ”Shpata e Skënderbeut dhe profeti Ibrahim” O.Jazexhi. E enjte, 11 Dhjetor 2008 14:28
Sabri Godo
– “Burrë i kombit” (“babai” i kushtetutes se re( me shumë mangësira), burrë i urtë, kryetar nderi i PR, ish hetues ushtarak në Tiranë, që vinte shpesh në Shkodër dhe ish partizant në Luftën vllavrasëse të 1944 kundër nacionalistve shqiptar në Kosovë). Mos ta harrojmë se ishte edhe në profesion e lirë si shkrimtar në periudhën e komunizmit, që pak kush e kishë kët privilegjë.
Sipas artikullit të dt. 27.11.2008 të Admirina Peçi, marrë nga Gazeta Shqiptare paraqes pak nga artikulli i saj sa për ilustrim të nevojshëm:
“Sabri Godo: I ati i Skënderbeut u quajt Hamza në fund të jetës.
A.Peci: ''Sabri Godo jep dhe një alternativë tjetër të emrit të tij. Ai thotë se në fund të jetës, Gjon Kastrioti u konvertua në mysliman dhe u quajt Hamza. z. Godo, në monografinë e re mbi Skënderbeun, të studiuesit austriak Oliver Schmitt, emri i babait të Skënderbeut shkruhet Ivan. Përkthyesi i këtij libri në shqip, Ardian Klosi në një intervistë për “Gazetën”, ka argumentuar se emri Ivan ishte emri i vërtetë i tij, ndërsa emri Gjon është një emër i shpikur. Sipas jush, çfarë ka të vërtetë në këtë fakt? "
Përgjigjet z.Godo:
’’Them se ky nuk është kurrfarë zbulimi. Albanologë të tjerë të hershëm e kanë vënë në dukje këtë fakt, se Gjoni ka ndryshuar emrin. Sipas meje, kronika e ngjarjeve të çon atje. Fillimisht ai ka qenë katolik me emrin Gjon Kastrioti. Por erdhi një kohë kur pa se nuk mund të nxirrte përfitime nga Venediku dhe Vatikani për zgjerimin e pushteti të tij dhe atëherë u kthye në ortodoks.
Më në fund, para vdekjes e spërkati kokën e tij të zbardhur për të tretën herë dhe u bë mysliman, sepse u thye në luftë nga turku, iu morën peng të katër djemtë dhe ai u ngujua në kalanë e Gurbardhës. Atëherë duket se ka vënë emrin Hamza.”
Ardian Klosi
- Biri ish prokurorit, ish hetuesit, ish antarit të KQ të PPSH. Ish refugjati në Gjermani, Austri…, mori instruktime për lëvizjen e boshtit të Historisë së Skanderbegut në qarqe europiane- ballkanike. e sot …përkthyes i veprës së një farë Oliver Shmitit “zviceran - serbë”.
Gjithkush kur shikon në ekranin televiziv te Top Chanell sesi ulet, sesi fryhet si kaposh, sesi krekoset si gjel, si akademikë të shjten të vjellë. Dhe kur fillon të nxjerrë prej asaj gojet xhevahire për librin e përkthyem me aq pasion dhe me epitete vulgare, padyshim të shkon mendja te dyshimi për objektivitetin e përkthimit të tij dhe të neveritet jashtë maset.
Klosi si përkthyes i librit antishqiptar të Schmitt-it ka përdorë shprehje si emri Gjon, është emër i shpifur; gjë që dëshmon se përkthyesi ka pritur një moment ngaherë për t’u shpreh ndaj këtij ’’faktit’’ me tërë helmin e urrejtjes, me një urrejtje patologjike ndaj Skenderbeut të pashpjeguem, por edhe me një mungesë etiket në përdorimin e fjalëve shqipe.
Kjo soj përkthimi kaq me epitetë rrugacësh të shtyn në përshtypjen se Oliveri nuk i ka përdorur në gjermanishten e librit fjale bastardhe si ’’e shpifur’’ etj. Me këte përkthim ai ka dëshmuar para shqiptarve sikur e ka sajuar vet Klosi kët libër të Oliverit dhe i ka vënë emnin e tij për t’u fshehë nën atë emër. Për mua është shumë e diskutueshme autorësia e librit ’’Skënderbeu’’. Mund të jetë edhe bashkautorësi. Nuk ka mundësi të jetë “shqiptar” përkthyesi i librit ’’Skënderbeu’’!!!?? Në përkthime duhen ruajtur edhe linjat etike të fjalës shqipe dhe të pasojave që lenë në ndjesitë e lexuesit. Arroganca dhe urrejtja ndaj Atdheut e ndaj popullit të vet, të bejnë të mendosh se ku lindi ky lloj njeriu, që i punoi zemra dhe dora të sjelli këtë libër shqiptarve dhe çfarë qe ajo që e frymëzoi ndaj Portretit unikal i Gjergj Kastrioti?
Fatos Lubonja
Biri ish prokurorit, ish hetuesit, i ish antarit të KQ të PPSH. Sot gazetar ‘‘i pavarur’’.
Në shkrimin “Bëhu i ditur të jesh i lirë” (Korrieri, 30 nentor 2008). gjen ‘‘mrekullina shkencore’’. Siaps kësaj gazete: ‘’ Duke cituar librin e ri dhe tronditës të Nathalie Clayer, Lubonja tregon që ky mit (Skanderbeu B.P.) u promovua nga austro-hungarezët të cilët morën një mit(Gjergj Kastrioti - sh.im B.P.) shqiptaro-sllav që ekzistonte në zonat e Shpuzës dhe të Podgoricës, ku Skënderbeu paraqitej si luftëtar sllav, dhe e shndërruan në një hero të popullit të ri që po formësohej në brigjet e Adriatikut. Lubonja thotë: me mite nacionaliste ashtu siç janë farkuar ata një shekull e gjysëm mëparë dhe përforcuar me frymë totalitare nga diktatura komuniste… Nëse fëmijëve tanë do t’u tregojmë gënjeshtra, edhe ata do të vazhdojnë të tregojnë gënjeshtra e ne do të vazhdojmë të kultivojmë kulturën e rrenës dhe manipulimit." (“Bëhu i ditur të jesh i lirë”, Korrieri, 30. 11. 2008).
Olsi Jazexhiu
Ky shqiptar e ka islamizuar dhe është mjaft kontradiktor në përqasjen e komentit të raportit mit – Skenderbe.
Në shkrimin e tij ’’ Shpata e Skënderbeut dhe profeti Ibrahim’’.
Ja një fagmentë nga artikulli i Olsit:
“Kurani na mëson mbi historinë e profetit Ibrahim, i cili kur jetonte në qytetin Ur irritohej nga imponimi i idhujve që i bëhej popullatës lokale nga idhujtarët, në një kohë kur këta idhuj – ishin krijesa të vdekura dhe pa ndonjë fuqi – por qëndronin në atë vend vetëm për shkak të një konsensusi dhe dëshire imponuese të elitës sunduese…Dhe në fakt mbrojtësit e Skënderbeut, duke dashur që të ruajnë mitin e tij, kërkojnë në fakt që historia të lexohet gabim…Por në anën tjetër jam i mendimit se kultura e vazhdimit të imponimit të mitit të Skënderbeut në Shqipëri, siç ndodhi me shqiptarët gjatë komunizmit kur dhuna shtetërore impononte mitet e Stalinit, Hoxhës dhe Skënderbeut tregojnë që shoqëria shqiptare dhe në veçanti klasa e saj intelektuale nuk është pjekur ende.”
Unë baj pyetjen. ''A ka diçka të vërtetë Olsi edhe pse i ka dhenë ngjyrime islamike në shprehjen e tij ku shkruen: '‘Në Ballkan jemi akoma pre e politikave inatçore etniko-fetare të shekullit të XX?’'
Pra Olsi edhe pse i jepë ngjyrime fetare e pranon padashje një të vërtetë ballkanike, gja që edhe vendet e civilizuem europiane vuen tmerrsishtë edhe sot nga kjo mortajë mesjetare, pohon siduket padashje në kundërshtim me vedin se këta autorë anti – Skënderbejanë i brengosë identiteti fetar i heroit duke e bërë sllav apo islamik. Brengosja e Olsit është ta çlirojë popullin shqiptar nga kultura e ”mitit” për Gjergj Kastriotin, që nuk ekziston në të vërtetë. Nuk e di sesi mund të ngrihet gjithë kjo stuhi e madhe kundra një të ashtuquejtun mit ndaj Tij, ku në të vërtetë nuk ekziston në asnjë libër në gjuhën shqipe, kërkund në kulturën historike dhe asaj letrare.
O Zot! Na ruaj prej mitit imagjinar!..
Vazhdon ndër të tjera Olsi në artikull: ’’…Me rënjen e komunizmit dhe dobësimin e ideologjisë nacional-komuniste, shqiptarët e Shqipërisë janë liruar nga shumë mite të së kaluarës. Në këtë vazhdë mendoj që edhe rrëfimi i drejtë i Skënderbeut, nuk do të bëj ndonjë hata të madhe, pasi Umut Ozkirimli thotë ‘identitetet janë një projekt në vazhdim e sipër apo një ‘work in progress’, që ndërrojnë sipas konjukturave historike, ekonomike, politike dhe sociale.’(Umut Ozkirimli dhe Steven Grosby, në Nations and Nationalism, 2007)’’. Më kujtohen këtu sulmet që u bënë në vitin 1998 kundër librit “Skicë e mendimit politik shqiptar” nga Hysamedin Feraj, e deri tek sulmet e sotme kundër Klosit, apo Lubonjës nëpër gazeta dhe disa forume të internetit”.
Për Olsin ka mit dhe kur nuk ka mit atëhere sipas teoricienve kozmopolitik të ndrrohen identitetet sipas konjukturave etj. përralla.
Vasil Bollano
V.Bollano ashtë aktualisht kryetar i Bashkisë së Himarës.Deklaratat e Kryetarit të Bashkisë së Himarës. Vasil Bollano, të përkrahur edhe nga ambasadori grek në Tiranë Konstandinos Kokosis për autonomi të “Vorioepirit” nuk janë të rastësishtme. Këto veprime dhe deklarata e kanë fillimin në politikën zyrtare të Athinës që kërkon aneksimin e Jugut të Shqipërisë.
Deklarata e Bollanos si përfaqsues i minoritetit grekë deklaron se Gjergj Kastrioti asht grekë.
Diana Jup Kastrati - pedagoge dhe antropologe në Tiranë asht mjeshtre e Anti- Skënderbeut
Pak për Diana Kastratin
Ti dole hapur kundër Skanderbegut edhe unë do të dal hapur Zonja Diana. Ti ke cënue randë botërisht Heroin Skanderbe,
Diana asht e bija e Jup Kastratit nga Shkodra. Due t’i kujtoj lexuesit se Jupi ishte një nga bashkëthemeluesit me prof. Vehbi Balën(që ka për djalë, gazetarin e TVSH - Agron Balën - që fyen shum personalitete me prirje të djathta, duke i paragjykue si dikur,…) të Muzeut Ateist në Shkodër në periudhën e viteve 1973, unike, e vetmja Muze në botë, ku në qendër të saj ishte Demaskimi i Klerit Katolik me Martirët e Kombit të shumta si Reaksionare, si antimarksiste, si kolaboracioniste, si antishqiptar, anti - enver hoxha etj,…
Populli e din se ty nuk të brengosë, të shqetson si pedagoge miti, por Cfaroja e Skënderbeut nga Libri i Historisë Shqiptare. Ti andrron me sy hapur që të ndalen libra, kangë e vjersha për Skanderbeu. Ti andrron të ndërtosh sikurse baba yt një Muze kundër Skënderbeut si Njeriu që për 25 beteja shkatrroi ushtrinë dhe andrrën otomane, e pushtimit të mënjëherëshme. Mos ndoshta nga dëshpërimi që erdhi demokracia andrron ta ripushtoi otomanët. Kjo sheh andrra me një klubë me sy hapur dhe jo shqiptarët.
Kjo kohë nuk vjen kurrë se jemi në NATO!
Prandaj riorentoji vektorët e mbrapshta. Mjerë ata studenta që i mëson ti me teorinë otomane???
Libri e Oliver Shmidtit i zhbërjes së Gjergj Kastirotit gjoja në në emën të Mitit - Skanderbe - Si teoria ma reaksionare dhe otomane e zonjës Diana Kastratit për Historinë e Skënderbeut
Libri i O. Shmidtit ishte në rregull, shumë mirë ka shkrue për mitin e Skënderbeut. Nuk jam kundra tij se sistemi komunist e mitizoi për qëllimet e veta.
Skënderbeu asht mitizue dhe ne duhet ta cmitizojme, ta demontojme. Nuk kemi ende një libër për Skënderbeun, ku miti të mos shifet se asht e neveritëshme.
Kur ndeshi zonja Kastati rezistencën e logjikës së fakteve dhe revoltën ndaj teorisë së Zhbërjes së Skënderbeut nga Historia e Shipnisë lëshoi kët vikamë dhe kët sentencë:
’'Shqiptarve u pëlqen miti. Miti asht andër e shqiptarve, nuk mund të flejnë pa mit dhe këstu po ndodh edhe me mitin Skënderbeut prandej kush ka qejf le të jetoji me trille mitologjike, por shkencërisht nuk pranohet: deklaronte Diana Jupi me terma të zgjedhura shkencore tanë pompozitet. Por askush nuk e ndëgjoi, nuk u përfilli. Fliste kjo zonjë me një kompetencë sikurse të ishhte mbi kalë me shpatën e Otomanve, sikur të ishte në epokën e babës vet. Di të them se ajo kohë ku familja e saj shijoi lëngun e sistemit të krimit nuk e kishte lejue të fliste, por koha e komunizmit u zevendsue me kohën e otomanisë për të dhe atyne kundra Skënderbeut.
Diskutantët antropolog, profesora e hodhën me neveri sjelljen e kësaj shoqe Diana Jup Kastrati, që e pruri me të shpejtë gati në mbarim të programit, regjizori Osman Mula sic duket ësht në një linjë me Diana Kastratin për Skënderbeun. Ndoshta u ndje keq edhe drejtori TVSH, shoku Petrit Beci, ish drejtor institucionesh në periudhën e komunizmit, nga bashkëbisedimi i audiencës në Kryevlerat e Skënderbeut. Nuk e di se si ta kuptoj kët ftesë të papritun ku biseda po shkonte shumë mirë midis profesorve, skulptorit, analistes dhe antropologut shfaqet me një qendrim radikalist e tipit jo turk, por osman, otoman me një mllefë të brendshme, gja që tensionoi dhe la një gjurmë të shëmtuem para audiencës dhe të shikuesve të televizionit TVSH. (Për dijeni kët ditë nuk u dha asnjë material nga Mali arkivave për Skënderbeun nga drejtori Petrit Beci, regjizori Osman Mula, gazetari Agron Bala).
Dhe m’u kujtue se kjo zonjë i ka shërbye shkëlqyeshëm padronit të antiskanderbegut një farë intelektualit antishqiptar Oliver Shmidt.
Kjo grua vulosi përjetsisht si i jati i saj tiparin e Anti- Skënderbeut. Kjo asht një medalje që me dorë të vet e vendosi në gjoksin e saj.
Kjo zonjë dëshmoi botërisht para ekranit se ishte dhe mbeti në Klubin e të ashtuquajturve Intelektualë, që pinë kupën e mjaltës sistemit ma diktatorial në botë kundër Heroit dhe Strategut të Historisë në Shekuj.
Unë di të them se nji qëllim kishe ti dhe ata që të prunë në emision me ngut për të shtypë ‘‘revoltën’’ ndaj atyne që Rivlersonin Skanderbeun. Dhe kët shpat nxorre prej këllëfit tand dhe të atyne që të prunë me ngutë ishe e ndryshkun dhe nuk preu kokat.
Ku e kishe qellimin ti dhe ata, që…derdhe gjithë atë vrer, helm, mllef për gjoja mitizimin ndaj Skanderbeut?
Ti dhe ata që të prunë kishit qellim që ta zhbanit Figurën Heroike të Kombit nga Historia nga ekrani i TVSH sipas padronve të Otomanëve që janë ringjallë në Turqi dhe fshehesh pas një farë O.Shmidtit.
Oliveri të tatoji ty dhe një grupi të ashtuquejtun intelektualë zemrekun e vetedijes kombtare që e kishit nën zero.
- Mos harro se koha ka lëviz edhe pse akrepat e tu kanë mbetë qysh me vdekjen e Enver Hoxhës. Ki respekt për të Vërtetën dhe për Historinë e Popullit Shqiptar![/b]
Moli i kishte shkrujt leter shokut Enver ku i shpjegonte qe te mos ja vinte re motres se vet qe llapte poshte e larte kundra Partise se ishte kokrra kurves .
Ehh mer Mol rrefugjati …
Gjithe ky helm per te ndjerin pershkak te mustakeve Te skenderbeut .tobe ekstrafukurallah .
1 Like
ka me te helmatisur se ti kunder shqiptareve? Ti ose je ndonje serbe nga familjet kolonizatore qe e kane perzene shqiptaret nga kosova, ose thjesht je vertet ashtu sic dukesh. avdalle
Jo mi te shkretin nuk duhet ta vinim re me ilaçe psiqiatrije (edhe pse dukej qe nuk ishte normal )
Gabim ata qe e ftonin neper studio thuaj …po do hante dhe ai nje cope buke …
si disa e disa …
Si ma shpjegon Alba qe greket, qe ti i simpatizon si popull, vdesin ta bejne grek Skenderbeun lol
1 Like
Le ta nxjerrin edhe kinez .kujt I plasi ?skenderbeu vete lidhi e zgjidhi krushqi e aleanca me ke ti donte bitha duke pare interesin e bithes se tij .djali I tij psh beri krushqi me serbet .keshtu ishin kohet atehere ata feudale Te cileve iu kishte bere keq sulltani beheshin tok pavaresisht nga nacionaliteti ata qe perfitonin po ashtu .keshtu ishin koherat atehere e me keto mend u nis skenderbeu ne lufte pavaresisht se nashi e nxjerrin si pararendes i NATO e ideator I BE pro perendimor e me the e Te thashe .keto perpiqet Schmitt I varfer ta rikonstruktoje skenen historike si ka qene e jo si na pelqen na Te kete qene .
1 Like
Lere lere po ç’thone greket pa …
edhe nje Skenderbe qe kemi duan te na e marrin …
Grekët i japin “dyshtetësinë” heroit tonë, Skënderbeut
Autori i Lajmit: Anastas Kondo
Qejfi paguhet. Këtë e di kushdo. Por ka edhe qejf që nuk ka të paguar. Qejfi, apo siç thonë ndryshe anglezët, hobi im për të parë muzeumet dhe qendrat arkeologjike sa herë dhe kudo ku kam mundësi, këtë pranverë u shpërblye për disa vjet harxhime e mundime. Më në fund në Muzeun Historik Kombëtar të Greqisë, në Athinë, hasa Skënderbeun! Po, po një portret të mrekullueshëm të tij. Herën e parë kur e pashë u preka, e u hutova si çdo shqiptar kur në një vend tjetër, gjen qoftë edhe një nishan nga mëmëdheu. Në sallën e parë (A) të muzeut në rrugën Stadhiu, te monumenti i madh i Kolokotronit nuk gjeta një nishan Shqipërie, por vetë atë dhe paçka se nuk kishte matrikullin apo numrin e vet të ekspozimit(siç ka çdo eksponat a objekt tjetër muzeor), ishte pikërisht ai, themeluesi i kombit shqiptar. Heroi ynë, që më uronte mirëseardhjen. Nga xhami i dritares së hapur përbri tij shihja lulet e limonit të oborrit të muzeut që sillnin tek unë në sallë aromën e këndshme aq të njohur. Është një portret i një bukurie të rrallë. Ekspresiv te Zoti! Ciceronja e muzeut sqaronte turistët për objektet e tjera të sallës, takëmet navale të Lepantit(1571), që ishte humbja e parë e madhe e turqve dhe fillimi i mbarimit të Perandorisë Osmane. Ajo flet për gjithçka, që ka salla, por për Skënderbeun asnjë fjalë! Turistët japonezë tek-tuk ndalojnë dhe te portreti i Skënderbeut, por nuk pyesin as interesohen për të. Dhe as Skënderbeu për ta. Portreti i punuar me dorë të sigurtë mjeshtri, i hedhur në kanavacë me bojra vaji, me mjekër të bardhë në gri, me beretën e njohur ala fiorentine të aristokracisë evropiano-perëndimore të Mesjetës, me sytë e thellë dhe hundën si të shqiponjës, sheh diku tutje larg nga ditët tona. Në pjesën e sipërme djathtas brenda portretit me vështirësi shquhen e lexohen disa shkronja latine: “Georgious Castrioti Vs Scanderbecus”. E pyes cicëronin pse nuk ka asnjë numër katalogu a numër objekti për portretin “Nuk e di”, -më thotë ajo shkurt me keqardhje dhe me mëdyshje shton: “Pyesni në drejtori, ju lutem!” Dhe vazhdon më tej punën e saj rutinë. Japonezët me aparatet e tyre të përkryer fotografojnë tablonë e madhe detare të Lepantit dhe përkrenaret e helmetat, parsmoret e shpatat që me siguri u kujtojnë takëmet luftarake të samurajve, gjyshërve të tyre, kurse unë marr guximin të fotografoj Skënderbeun. Them guximin, sepse nuk jam fotograf dhe të fotografosh një portret të tillë duhen patjetër aparate e ndriçues të vërtetë. Më vonë pyeta sa kushtonte një riprodhim profesional i tij dhe më thanë 40 dollarë. Çmim jo për xhepin tim, nejse… Portreti i qetë më pozon, por prozhektorët dhe llambat e forta të ndriçimit të stendave të pengojnë. Tani e kuptoj mirë pse lejohet të fotografosh në këtë muze. Me një ndriçim të tillë verbues, zor se mund të bësh kartolina a album tëndin, që të konkurojnë muzeun. As mos e ço në mendje një ide si kjo!
“Është Skënderbeu”, -i them cicerones, gati sikur t’i them është Perëndia. Ajo më ndjek disi e habitur tek fotografoj.
“E di”, më përgjigjet ajo dhe pastaj instiktivisht e papritmas pyet, “Edhe ju shqiptar jeni?” Natyrisht që unë do ta pohoja me krenari të qenit shqiptar, për më tepër që Skënderbeu, i cili më rrinte mbi kokë më mbushte me kurajo si të qe engjëlli im mbrojtës. “Aha, çudi, e kuptova”, ma kthen ajo me një mënyrë shprehëse midis mëshirës dhe përçmimit. Gati sikur më qante hallin. “Burrë i mirë i shkreti, por ç’e do, qenka shqiptar!” Ç’kuptoi vallë ajo dhe çfarë çudie ka këtu? Ndoshta për të shqiptari në muze është një anekdodë e re, si ajo që tani thuhet shpesh në Athinë, “A ke parë shqiptar pa armë? Po,vetëm në Mars!” Gati sikur thotë “A ke parë shqiptar në muze?!” Kisha shumë pyetje për t’i bërë cicerones, por e pata të qartë, ndjeva që ajo zor se do të më sqaronte. Ajo iku me grupin e japonezëve, ndërsa unë po e bezdisja në punën e saj.
Doja të dija se kush është autori i portretit? Për cilin piktor bëhet fjalë? Kujt shekulli a viti i takon? Në ç’vend dhe në ç’kushte ka punuar? Si u gjend në këtë muze të historisë së Greqisë, heroi kombëtar i Shqipërisë? Është origjinal apo kopje? Ç’përmasa ka? Ç’numër objekti? Kush e solli këtu, e shumë e shumë pyetje të tjera si këto.
Portreti i Athinës për njohuritë që kam unë, më kujton portretin shkodran të Skënderbeut, që ruhej deri në dhjetë vjet më parë në familjen e njohur Curani, të cilin ma paraqiti asokohe studjuesi i letrave Mikel Prenushi, portret për të cilin kam shkruar. Ky variant, është i njëjti model, por më i madh se ai që kisha parë në Shkodër. Vetvetiu të shkon mendja se athinjoti, si dhe shkodrani, mund të jenë kopje të portretit skënderbegas të Donatelos, të shek.XV. Në mos qofshin dhe kopje të njëri-tjetrit. Thuhet që portreti fiorentinas i Donatelit ruhet në galerinë Mediçi në Firence. Them “thuhet” sepse askush nga ata, që e përmend nuk thotë kurrë, nëse e ka parë me sytë e tij. Shumë e përmendin, asnjë se ka parë! Madje për habinë time as Noli ynë i madh në “Historinë e Skënderbeut”, nuk e përmend fare këtë portret, që qënka bashkëkohës i vetë Skënderbeut. Me siguri dhe ai si unë nuk ka qenë në Firence, përndryshe pse të mos ligjëronte për të? Sidoqë të jetë puna, përderisa kemi parë dy të tillë (vëllezër siamezë), në këtë anë të Adriatikut, lind e drejta të hamendësoj që portreti i Athinës dhe ai i Shkodrës mund të jenë kopje të një origjinali më të lashtë, ndoshta të modelit italian, në mos qoftë dhe e kundërta. Për ta vërtetuar moshën e vërtetë të tyre, duhen bërë analizat në metodën e karbonit.Po hajde bëje dhe kush t’i bëjë? Duke i njohur mirë dy portretet, atë të Shkodrës dhe tani dhe të Athinës, kam krijuar përshtypjen se në gjysmën e parë të shekullit të kala-ur(XIX), kur Ballkani po i tregonte munxët Turqisë, në prag të Rilindjes Ballkanike, ndërkohë që u krijuan shtetet e para të pavarura, ka të ngjarë të ketë patur një ikonografi të tërë të Skën-derbeut. Si me thënë një Skën-derbejadë. Në ka hero të luftrave çlirimtare antiturke që i mugnon aurola e shenjtit të Ballkanit, është ai. Dhe kush më shumë se Skënderbeu e meriton këtë shenjtërim? Por, mesa duket, edhe sot e kësaj dite ata që shënjtërojnë të pavdekshmit, për shenjtorët shqiptarë mezi kujtohen ose nuk kujtohen fare! Pyetjet që më lindën, donin përgjigje dhe këto i përcolla në drejtorinë e muzeut. Më 17 mars, kur Vlora ngrihej në këmbë dhe Shqipëria dridhej, të nesërmen e kërkesës sime në ish sallën e Parlamentit të Greqisë, sot pjesë e muzeut, bëhej promovimi i librit “Udhëheqësi i Fundit”, i Jorgo Lianit, ish ministër i Kulturës dhe Sporteve. Teksa dëgjoja zërat e njohur të komentatorëve të shkathët të kanaleve kryesore televizive greke, si Evangjelis, Papanikolan e Kuik, që diskutonin për librin, unë në zyrën e madhe përballë sallës së ish parlamentit bisedoja qetë me punonjësen shkencore të muzeut (jo cicëronen e japonezëve), zonjën e aftë të Historisë, Evthimia Papasporu Karadhimitru. Matanë gazetarët diskutonin për “Udhëheqësin e Fundit” të Greqisë, Papandreun. Unë me zonjën fisnike, tepër korrekte dhe të gatëshme për çdo sqarim, kuvendonim për Udhëheqësin e Parë (dhe uroj nga zemra jo të fundit), të shqiptarëve, Skënderbeun! Të dhënat e zonjës Evthimije janë të sakta e të përmbledhura si të dhëna kompiuteri të evidentuara dhe të klasiifikuata me seriozitetin e një muzeu të vërtetë. Për portretin e Skënderbeut informacioni përkatës ishte: “Numri i regjistrimit të objektit muzeal është 789. Objekti, Portret i Gjergj Kastriot Skënderbeut; Përmasat, 0,60x0,50m. Pikturë kavaleti me bojëra vaji në kanavacë. Është dhuruar nga Dhim.K.Vasiliu. Ka hyrë në muze në janar të vitit 1891”. Në pjesën e sipërme djathtas ka mbishkrimin: GEORGIOUS CASTRIOTI VS SCANDERBECUS, me siguri dhuruar nga Dh.K.Vasiliu, menjëherë shkon mendja te ndonjë amator grek i pasur e i mënçur, a tek ndonjë arvanitas i kamur e i përgjëruar. E vetmja gjë e sigurtë për moshën e tij ishte që portretin ia kanë dhruar Muzeut një shekull e pak më parë. I shfaq zonjës Evthimije hamendjet e mia për portretin, ato që sapo i lexuat pak më lart, pra që ai mund të jetë kopje e origjinalit të pretenduar fiorentin, se ka ngajrë që në shekullin e shkuar të ketë patur një “modë” a ikonografi të vërtetë për Skënderbeun, duke marrë shkas nga ky portret kaq i bukur i Athinës, që bashkë me vëllain e vet shkodran janë vetë i dytë e tjera. Tani është radha e zonjës greke të muzeut të mbajë shënime. Më falenderon për informacionet (hamendësimet e mia), që do t’ia shtojë dosjes biografike të portretit. I premtova se do t’i dërgoja edhe shkrimin për të. Zonja e njeh mirë Skënderbeun dhe jo vetëm portretin e tij në dallim për vëmendjen dhe përkujdesjen e saj. Këmbyem numrat e telefonave (për çdo rast, thotë ajo) dhe bëmë të ndaheshim. Në këtë çast, kur ajo më përcolli deri tek shkallët, e gjer jashtë muzeut, unë e pyeta gati si naiv, me një dinakëri shqiptari:
“Zonja ime, po çdo Skënderbeu në muzeun e Historisë së Greqisë?” Ajo nuk u habit. As hutim nuk pati, por shpejt e pamëdyshje, kur unë i papërgatitur prisja të më tregojë se Skënderbeu patjetër është vorioepiriot, ashtu siç janë vetëshpallur shumica e shqiptarëve sot në Greqi, se vetë Skënderbeu në të djeshmen e largët e pat pohuar “se sipas kronikave tona jemi epiriotë”, zonja greke ma kthen “si ç’do në muzeun tonë? Po Skënderbeu është mik i madh i Greqisë dhe pioneri i lirisë së Ballkanit. Ai që i pari, që ndezi luftën kundër Turqisë”. E falenderova zonjën dhe pashë Skënderbeun duke përsëritur fjalët e Nolit: “Është kampion i lirisë…” dhe i Kristianizmit, -shton ajo, duke më kujtuar thënien e Papës e të Nolit që dukej sheshit se e kishte qëmtuar mirë. Në sallën e madhe të ish-parlamentit të parë të Greqisë përballë, atje ku u dëgjua kjo thënie e famshme e deputetit arvanitas “kështu dua!”, vazhdon diskutimin i librit “Udhëheqësi i Fundit”, i Greqisë. Unë largohem e iki për t’u kthyer prapë te Udhëheqësi i Parë i shqiptarëve, që shpresoj e dua të mos jetë i vetmi dhe i fundit, Skënderbeu!
3 Likes
greket e mutit .na vjedhin historine .ku eshte qirie jorgo kur Te duhet ?
