Diskutim i lirë - Korrik 2018

Shoket e te barastundurve te Peshkut

Perse e ke sjelle kete ketu? Per te treguar si jane shqiptaret e Shqiperise krahasuar me ata te Kosoves?

Per te treguar qe kombi kosovar eshte komb i perzgjedhur, rrote me rrote me cifutet.

,kjo rubrika Diskutim i lire per mua nenkupton mendim i lire . ( nuk eshte e thene qe te merrni mundimin e replikes …) se une isha duke mejtuar …
sipas Harper`s Bazaar qe po sygjeron qe te parandalojme Dimensin dhe Alzhameirs ne te ardhmen e vonshme ( e arfermja jo )duhet si preventiv te konsumohet cdo dite nje gote champagne ,krejte dertin cka nese nuk e kam te shkrune me u rreziku nga keto por nga sasia e fruktozes qe permban pija e me paraqitet diabeti apo smundjet kardiovaskulare …?
sa lehte e kane pasur shqiptart e mij para se te avansohet informacioni elektronik dhe shumllojllojshmeria e konsumit .!

Sa budallenj keta koreanojugoret, duan me perzene bojaxhinjte dhe futbollistet “jemenite”. Nuk paskan depertu Albat me zamete dhe te barastundurit ne Kore akoma

Se keshtu me pelqen, shoku hetus.
Pate dicka kunder?

Nga e gjete me qafsh…me lot!:joy:

Matthew 25:35-40 New International Version (NIV)

35 For I was hungry and you gave me something to eat, I was thirsty and you gave me something to drink, I was a stranger and you invited me in, 36 I needed clothes and you clothed me, I was sick and you looked after me, I was in prison and you came to visit me.’

37 “Then the righteous will answer him, ‘Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you something to drink? 38 When did we see you a stranger and invite you in, or needing clothes and clothe you? 39 When did we see you sick or in prison and go to visit you?’

40 “The King will reply, ‘Truly I tell you, whatever you did for one of the least of these brothers and sisters of mine, you did for me.

ç’heqin këto cucat e jehovait,derë më derë me fletushka!

Nese kendon biblen truri yt pellazgo Neanderthal mund Te gdhendet pak .

dmth ,ti je e gdhëëndur???:bowl_with_spoon: bravo bravo,jehovai,qënka burrë i mirë! kujdes ato 10 porositë se ka ‘‘veting’’ te dera e parajsës,

Vite më parë, në atë rrugicë jo dhe aq të fshehtë të Rrugës së Barrikadave, njerëzit planifikoheshin sa e sa ditë më parë përpara se të hynin. Këtë, jo pse nuk ishin të bindur në atë që ishin duke bërë, por sepse sytë e botës ishin gjithnjë në gatishmëri për t’i kallëzuar. Aty ishte Teqeja e Dervish Hatixhesë, të parës grua (Hatixhe Skënderi) që mori titullin “Dervish”. Vizitorët e dinin që nëse hynin në atë shtëpi, rrezikonin veten, e megjithatë kjo nuk i pengonte t’u shkonin në fund riteve fetare të bektashinjve. Sot, ajo shtëpi është e hapur për të gjithë e askush nuk sheh majtas-djathtas përpara se të hyjë. Vizitat nisin që në orët e para të mëngjesit për të vijuar gjatë gjithë ditës. E zonja e shtëpisë, e disata trashëgimtare në krye të teqesë, nënë Rukija, është aty për të pritur e përcjellë gjithnjë me një fjalë të mirë në gojë. E gjen të ulur në kolltukun e saj, në dhomën me varre, ku njerëzit hyjnë e dalin për të kryer ritet fetare. Dikur, pasi regjimi komunist e mbylli këtë teqe, sikundër bëri me të gjitha institucionet e tjera fetare, dhoma mund të hapej vetëm nga të zotët e shtëpisë. “Sa jam munduar t’i ruaj e t’i trashëgoj këto rite fetare e këtë besim. Kam rrezikuar veten sa e sa herë. Kam qenë në prag të internimit, por nuk di se si, ndoshta diçka në momentet e fundit që nuk arrinin të më merrnin. Unë gjithnjë e kam shpjeguar këtë gjë me fuqinë e besimit dhe mirësisë së paraardhësve të mi”, tregon nënë Rukija sot që sapo ka lënë pas 85 vite jetë e përvojë. Tani, për shkak të moshës e peripecive të shëndetit, nëna që i priste të gjithë, nuk ka më energjinë e mëparshme, megjithatë, çdo ditë, prej orës 7 të mëngjesit është aty. Qëndron aq sa ka fuqi, pastaj tërhiqet në dhomën e saj, që është vetëm një derë larg dhomës ku njerëzit hyjnë e dalin deri në pasditen e vonë. As legjendat nuk arrijnë të shpjegojnë deri në fund, mënyrën se si është trashëguar vijimësia për “kreun” e kësaj shtëpie. Nënë Rukija, ajo që ca ditë më parë ka marrë mijëra urime nga të gjitha vendet e botës për ditëlindjen e saj, erdhi nuse në atë shtëpi. Siç udhëzonte tradita, nuses së madhe të shtëpisë do t’i kalonte e drejta për t’u kujdesur. Nënë Hakja, vjehrra e nënë Rukijes, ishte paraardhësja e kësaj të fundit ndërsa pritet, sipas radhës, që Eva Peza, nusja e nënë Rukijes, të jetë administratorja në vazhdim.

Hatixheja jetoi gjatë viteve 1700, kur Ballkanin e pllakosi epidemia e kolerës. Njerëzit vdisnin rrugëve të pandihmuar dhe mbeteshin dhe të pavarrosur, gjë që kanoste akoma më shumë rrezik për përhapjen e sëmundjes në pjesën e shëndoshë të popullatës.
Hatixheja e humbi familjen e saj nga kolera. Por ajo diti që ta kthente këtë dhimbje në diçka pozitive. Ajo nuk u largua për t’i shpëtuar kolerës, përkundrazi, shpirti i saj e kërkonte që dhimbja e saj shpirtërore të bëhej forca për të ndihmuar të sëmurët me kolerë.
Ajo, me shumë kurajë, me gjithë rrezikun që mund të sëmurej vetë nga kolera dhe duke hedhur tej tabutë e shoqërisë, mori iniciativa dhe u vu në shërbim të njerëzve.
Ajo i ktheu pronat e saj në varrezë dhe shtëpinë e saj në spital për t’u kujdesur për të sëmurët me kolerë. Të paktën njerëzit me kolerë të kishin një vend ku të kërkonin ndihmë.
Aktiviteti humanitar i Hatixhesë u dha kurajë shumë grave të tjera, për të tejkaluar limitet e kohës dhe për t’u bashkuar me Hatixhenë për t’u shërbyer njerëzve. Ato, si Hatixheja kishin dëshirë t’u vinin në ndihmë njerëzve. Kështu, Hatixheja nuk ishte më vetëm. Ajo udhëhiqte një grup pune.
Në këtë mënyrë, përveç se u vu në shërbim të njerëzimit, në një nga kohët më të vështira, krijoi gjithashtu një lëvizje pavarësie për gratë.
Edhe më interesant është fakti që ajo vetë, edhe pse në kontakt të vazhdueshëm me të sëmurët me kolerë, nuk po prekej vetë. Pra njerëzit shikonin që një mrekulli po ndodhte me të. Hatixheja gjithashtu filloi të shëronte të sëmuret me kolerë, çka u konsiderua një mrekulli tjetër e saj. Dervish Hatixheja ishte dhe një mjeke popullore e aftë për të shëruar disa lloj sëmundjesh, sidomos të plagëve të rënda. Ajo jo vetëm përgatiste vetë ilaçe me bimë medicinale, por i ofronte ato falas.
Nga këto ngjarje, Hatixheja tashmë nuk shihej vetëm si një njeri i zakonshëm, duke u kthyer kështu në fenomen. Ajo jetoi në një realitet spiritual, për këtë arsye nuk u sëmur dhe diti ta përdorë ndërgjegjen e saj për të shëruar njerëzit.
Hatixheja fitoi titullin “Dervish” për impaktin e aktivitetit të saj humanitar në ndihmë të të sëmurëve me kolerë, për dedikimin e saj ndaj njerëzve, e për të gjitha veçoritë mbinjerëzore që e karakterizuan. Titulli “Dervish” është një titull shenjtor që u jepet shumë rrallë grave.

http://www.panorama.com.al/nene-rukija-si-i-shpetoi-shkaterrimit-teqeja-e-dervish-hatixhese-ne-komunizem/

2 Likes

Aqua, kto peralla obskurantiste mesjetare i kemi shpik ne per te mbajt popullin ne injorance qe te mos shkonte tek mjeket.

1 Like

Shoket e te barastundurve te Peshkut dhe te Albave me zamete nga prapa dhe Bibel nga para.


Sa shqipo emigrante dergjen burgjeve Te botes e duhen perzene Te gjithe shqipot sipas rradakes tende o vegla pellazge .

Avangardistet ikin gjithmone ‘avant’ (më herët se te tjeret) nga kjo bote. Majakovski, per shembull.

Oksana Chatchko eshte nje tjeter rast…

ps: ne foto, themelueshja e ‘Femen’, e gjetur e vetevrare sot, ne apartamentin e saj ne Paris.

31 vjec

1 Like

http://www.gazetadita.al/deshperimi-yne-dhe-pyetja-sa-do-zgjase-shoqeria-apo-shteti-i-batakcinjve/