Shume afer ne Incheon…
ty te lejohet c’do gje profesor
Nga aty po e pergatit revolucionin？
ti mund te thush çdo gje qe te teket, dhe ne fakt thua çfare te teket, ke thene edhe qe vjen ne Peshk per tu talle me mu, por fakti eshte un nuk ja lej me vetes as te sqaroj çdo brime bythe politike e çdo lloji qofte. Jam i lodhur biri im, sa me teper sqaroj aq me teper rrjedhin lengje nga brima e bythes politike dhe çdo vrime e trupit te tjetrit.
Ka do kohe qe me eshte mbush menja qe intelektuali eshte i teri nje brime bythe ku fryn era nga t’i teket nga çdo drejtim qe t’i teket, liri absolute, nuk eshte me si ne kohe te Enverit 
. E vetmja gje qe mund te besh te harjrit, eshte ta evitosh dhe te mos e sqarosh, sa me teper e sqaron aq me teper kalon me vrull era ne brimen e bythes intelektuale.
Nuk tallem me ty profesor, tallem me boten ne te cilen jeton ti. Me duket fiks si ai personazhi i famshem i Servantesit i cili verdallises rrugeve te Spanjes ne kerkim te aventurave te nje epoke e cila kishte mbaruar me kohe. Ti vjen e shkruan ketu si te ishin vitet 60-70 te shekullit te kaluar me shpresen se dikush do te mbaj ison. Mund te jesh Ernesti i post luftes se ftohte por bota qe kishe enderruar ne internim nuk eshte kjo. Ashtu si Skenderbeu shkoi ne Rome tu kerkonte ndihme “Perendimoreve” ne nje kohe kur kishte filluar Rilindja Europiane dhe idete e “shpates ne dore” i perkisnin nje epoke tjeter.
Jo biri im nuk e ha ate tek me të kthy përgjigje, jo ty, por kushdo që të jetë, Kadareja me qenë, po ajo punë është, dihet si do përfundojë. Un jam këtu si në palestër, për të zhvilluar muskujt e të shkruarit dhe asgjë tjetër. Nuk kam pasur asnjë iluzion për për të gjetur kolegë që më bëjnë iso, absolutisht, gjithashtu asnjë iluzion për të diskutuar, por i kam ushqyer vetë iluzionin e diskutimit sepse nuk mund të jetohet pa iluzione, ashtu si nuk mund të shkruhet në blog pa iluzione. Realiteti i vetëm i diskutimit është ky: diskutohet vetëm që t’i thuhet tjetri: t’qifsha nonën. Prandaj nuk ka mbet njeri në blog, herë pas here vini se ju merr malli t’i thoni ndonjerit shprehjen më të modhe shqiptare, dhe që tua thonë të tjerët juve. Gjithë lezeti o ekzistencës shqiptare aty është.
E kam llafnë që s’ka diskutim midis botëve të ndryshme që kanë parime të ndryshme edhe jasht Peshkut, ka vetëm sherr dhe urrejtje. Merre me mend ka sherr dhe urrejtje edhe midis atyre që kanë parime të njëjta, shëmbull për këtë jeni ju që urrreni të gjithë njeri tjetrin megjithse keni të njëjtat parime demokratike.
Ah ç’na iku edhe 6 dhjetori pa e permbysur regjimin e Edvin Kristaq Rames. Kismet 17 janari tani,kur ka lindur Skenderbeu. Eshte më simbolike,se edhe ne të barastundurit duam t’i zgjidhim gjerat me shpate,kur ne Shqiperi ka ardhur Rilindja, jo e Edvin Kristaq Rames, por evropiane. Sot i gjen te gjithe shqipot me penë e penel në dorë,sic i gjeti Skenderbeu “perëndimorët”, që kishin harruar c’ishte shpata dhe merreshin te gjithe me pikture. Vetem i barastunduri, si ai personazhi i Servantesit,flaku penen dhe nxori nga milli shpaten qe po i ndryshkej.
@InkuizitoriMoth si mund te mos flasesh mbas kesaj perle qe leshoj shoku Arban… Ti je dashnor i moth i Rilindjes edhe smund ta lesh te kaloj keshtu…
Shof me keqardhje se ti nuk e do të nënkuptueme të shamen madhështore shqiptare, por e do drejtpërdrejt turinit. Nuk ta boj dot qefin siç e kërkon ti se un kam ngel në vitet 70. Gjej ndonjë tjetër komtemporan si ty që ta bëjë qefin.
e sheh pra profesor, çdo kush mund te ndryshoje, edhe ti gjithashtu 
Edhe un vazhdimisht do ndjek evenimentet qe frekuenton edhe do printoj pergjigjet e tua madheshtore dhe do ja servir atyre qe vijne te degjojne. Do i them ja ku e keni shkrimtarin e madh…
Do ta kete marre Qimi ne koke te vet vendimin, se segretari i Partise dhe i barastunduri ne Incheon nuk dine gje
#jafutëmvetes
