jo , une nga kjo vjershe kuptova qe autori, dmth Çajupi nuk paska qene besimtar… per te mos thene, ka qene ateist.
nuk ka qene besimtar i verber. nje njeri i zgjuar i beson vetes se vet. eshte ligj. por nga kjo nuk mund te thuash qe njeriu s’ka nevoje te besoje diku, dhe t’ja ndalosh kete siç beri Enveri.
enveri vete s’kish po ashtu nevoje te besoje diku, por te tjeret, me te dobet, duhet t’ja u lere mundesine. po te jesh ne det te hapur dhe ne stuhi, nuk ke sesi mos besosh ne fakt diku. se asigjo varet nga ty, behesh dhe ti i dobet.
si dhe mendoj qe Poeti apo Artisti, nuk beson ne Zot vetem kur shkruan. ai ngjitet ne kete mioment aq lart, sa barazohet me zotin, sidomos po te doje te krijoje gjera te bukura, te verteta. por nga kjo ne s’mund ta konsiderojme si ateist. ai mund te jete fare mire besimtar, por me i thelle (nga qartesia e shikimit), jo naiv.
mendimi im per kete çeshtje he per he eshte ky (ne fakt riperseris çfar thashe): qe per kete çeshtje kaq te rendesishme nuk eshte primare gjuhesia, etimologjia qe natyrshem degradon ne kurrologji, por ndjesia gjenerale ndaj hebrejve, i cili eshte lidhur me historine providenciale. Citime te tuat qe ti sjell si sqarime pertej çeshtjes gjuhesore nuk i kuptoj (“nuk guxoj”, “hezitoj”), me duken te komplikuara.
Un nuk mçifem pas Gaber per te vetmen arsye sepse nuk e kam krujte me kete teme, po ta krujsha do ta krujsha tamom, duke u marre me thelbin providencial, pastaj me periferine kurrologjike. Siç kam bere gjithnji per çdo lloj teme.
Shprehja e Gaber eshte trasparence per ju qe ja mundoni me kot me zhbirilime linguiste, ju tregon se fjalet konsumohen ne kohe (dhe hapsire), gje me se evidente nga shkrimi yt dhe Vehbiut.
I dashur,
E kuptoj, natyrisht e kuptoj kët’ farë zhgënjimi që po shpreh - dhe jo një, por dy herë rresht!
Parimi yt është: hyn që hyn, nise prej themelit! Por jo çdo gjë fillon prej Skënderbeut dhe prek vetë historinë, aq më pak kur bëhet fjalë për çifutët tanë, që themelin e kanë aty ku nuk shkon syri jo më i njeriut por edhe i Zotit vetë.
Le që, a ja vlen barra qiranë në këtë rast? I bëj pyetje vehte dhe jo Vehbiut…
shum bukur, kte desha une si pergjigje, koshienca qe ne nuk kemi sensibilitet per kete teme dhe e importojme, per me teper si mall fallco politikall korrekt.
Edhe nje here tjeter bravo, kjo eshte te jesh ne teme tamom.
Troç muhabetit, që këto janë gargarizma intelektuale, apo jo?
jo, absolutisht jo nuk jane nese shoqerohen edhe me perpjekje per te kuptuar esencen, thellesine ose qendren e fenomenit, e cila here here mund ta gjesh ne siperfaqe ose ne periferi.
Prandaj ka rendesi studimi i gjuhes, sepse ne te ka lene gjurme e verteta, mund te gjesh gjurme te vertetes. Pra si gjithnje kur ben nje gje, çfardo gje, intelektuale ose banale, te modhe ose te vogel, ka rendesi qendrimi. Konkretisht nuk mund te analizosh terma hebre çifut etj, pa pasur koshiencen e çeshtjes çifute ne shekuj, raportin me Krishtin, raportin me Hitlerin si AntiKrishti etj. Çeshtja e racizmit ne epoken ngambrapa, moda naziskin jane pes me hiç, jane vetem sa per te emocionu zhardinin oh!
Hudhu pra, dhe na jep diçka më të prekshme - esencë, thellësi apo qendër të problemit 'izraelit". Na e hudh kockën që ta gërryejmë!
Me gjith deshiren per t’ju dhene, jo kocke, por llokme te shijshme, kte nuk mund ta bej dot he per he se ashtu osht i pune (rrofsh o çimo se na ke qit ne selamet me kte shprehje kur jemi ne veshtirsi).
Me shprese se nje dite mund ta bej, si kapar mund te them vetem se çeshtja hebreje shpirterisht (religjionerisht) eshte e marre fund qe me kryqzimin, e vrane ate qe prisnin per disa mije vjet. Fizikishit (politikisht) eshte e marre fund qe me krijimin e shtetit te Izraelit me pagese Shoahun, shenja ne nivel shoqeror i ardhjes se epokes ngambrapa (se ne nivel individual kishte shenja sa t’dush edhe me pare). Per inerci vazhdohet te flitet per hebrejte si popull i modh, por edhe dinozauret nuk u zhduken ne nje dite, njesoj nuk u zhduk ne nje dite Perandoria Romake. Por ishte nje dite perkujtimore qe shenoi vdekjen e tyre.
Kte merre kallup, pa shpjegim, por te siguroj se ka shpjegim, dhe logjik. Ktu eshte nje nga problemet e “ashtu osht i pune” qe nuk mund te sqaroj gjithçka. Ti, Vehbiu, o çimo, dhe shum intelektuale te kohes beni gargarizma intelektuale nese paragjykoni qe historia eshte rrefim, dhe per pasoje eshte absurde, kaotike, kriminale, palluese etj.
Na rrnofsh për ver’ se dimni osht tuj cof - tha ai “ô çimo”.
Qesh ti qesh, se t’ka ordh dita -ja kthen Vehbia.
Sa për muvet’ un jom tuj t’prit - me marue at’ far’ " ashtu osht i pune"!
ti sun e din badihava se ça ka mas dyshit - “historia osht rrefim” osht me ta futme. Ftilloju njiher, masanejna jarabi’ do morrish vesh!
edhe nje problem tjeter e “ashtu osht i pune” qe un nuk mund te flas me gjate, o çimo do t’i hiki vapa me gushtin e do merdhifi per dimer, Vehbiu do te dhihet tu qesh pa honger llokmen time, e ti do presesh mijra vjet si hebrejte ne shkretetire te grryesh kocken e hedhur:
nuk eshte shum problem ka ligje historia, apo eshte rrefim absurd o çimo. E kujt po i rruhet per historine para problemit te historise personale dhe te dashurve te vet?
Me fjale te tjera, nese historia e njerzimit eshte gargarizme intelektuale absurde, atehere edhe historia e njeriut eshte njesoj gargaizme intelektuale absurde, e atehere majeni n’tullumt pallimin e Marlonit dhe dhomen e gazit te Naziskinit. Nese historia ka ligjeshmeri, atehere edhe jeta e njeriut mund te rregullohet sipas ligjeve etj, etj vazhdimin e kupto vete.
Hej ça t’ka bo’ Marksi tu mër çun. Trut e gomorit t’ka shti m’té!
T’ka mor ‘m’qaf vallahile, për at’ Pejgamer!
ça me’t bo Lala tyvet - Estrafkurrullah, estrafkurrullah
( a e sheh à jo? ai Kurroja edhe ktu po na e lun synin)
1 Like
E njejta gje ishte edhe ne mes te shqiptareve qe iu referoheshin verioreve si 'dru me pre".
hej mer xixe ç’mbone me qesh edhe nje here tjeter dhe akoma me teper me kte komentin e funit qe ke bo. i modh je vallaj! mos vdeksh kurr!
megjithse eshte per te qa me t’modhe, me kto men kushedi sa qindra vjet do vazhdoje ku gomorlliku i permenjes se komunizmit, marksit, enverit per t’i myll gojen tjetrit.
Për hajr na qoftë, arrita me t’bo me qesh.
po ti shif atë tjetrën se kom arrit me bo Pjerin dru me pré, t’morri vesh ça osht “arketipi”
1 Like
te gjithe duan ta ulin ate qe qendron me nalte se ata. me ate qe qendron me poshte nuk merret njeri. e poshteroi themi ne (poshterim, do te thote ta ulesh dike, ta vesh poshte vetes).
i ka shpjegu dostojevski keto relacione te urrejtjes. ai qe te ul, ta ka fut dikur, prandaj dhe te urren. po s’besoj se ke ti aftesi t’i kuptosh gjera te tilla.
Dhe ti duke ulur vazhdimisht bashkebiseduesit pranon se Te tjeret jane me nalte se ty ?
1 Like
eshte fjala per penisin?
nuk eshte ulje ajo qe te thash por EVIDENCE. po ta dije ate qe te thashe, nuk do ta beje komentin qe nxiti pergjigjen time.
me ke ul ti ketu, e para dhe s’mbahet mend sa here. tani je lodh mesa duket, nga diskutimet e kota. aq me mire. si dhe ajo qe po flas une, eshte APRIORI ne koke, jo reagim i rastit. eshte urrejte e lindur, e fiksuar.
un dua te ul ate qe qendron me lart se ty! (ne menyre qe te jeni baraz)