Duket të jetë e tmerrshme të
jesh beqar, dhe plak që mezi ruan
dinjitetin e tij, të kërkosh strehë
tek të tjerët, kur dëshiron të kalosh
një mbrëmje në shoqëri; të jesh i
sëmurë dhe, nga qoshja e shtratit,
të kqyrësh dhomën bosh me javë
të tëra; të ulesh të pushosh në
pragjet e shtëpive, të mos ngjitësh
kurrë shkallët përbri sat shoqeje; të
mos kesh në dhomë tënde veçse
dyer komunikimi që hapen mbi
hyrjet e të tjerëve; të kthehesh në
shtëpi duke mbajtur darkën tënde
në dorë; të jesh i detyruar të admirosh
fëmijët e të tjerëve, pa patur
të drejtë për të përsëritur papushim:
unë nuk kam; të sajosh një
dukje dhe një mbajtje të kopjuar
nga një apo dy beqarë, të behur nga
kujtimet tona të rinisë.
Ja si do të jetë, me përjashtimin
që në realitet sot jemi këtu
dhe që këtu do të jemi edhe më
vonë, me një trup real dhe me një
kokë reale, e për rrjedhojë, edhe me
një ballë për ta goditur me pëllëmbë
Rester célibataire paraît si cruel : vieux, alors qu’on veut passer une soirée en compagnie d’autres hommes, prier qu’on vous accueille tout en conservant difficilement sa dignité ; être malade et voir de son lit pendant des semaines la chambre vide ; prendre toujours congé devant la porte de la maison ; ne jamais remonter les escaliers aux côtés de sa femme ; n’avoir dans sa chambre que des portes latérales conduisant à des appartements voisins ; apporter son dîner dans une main jusqu’à chez soi ; devoir admirer les enfants des autres et ne pouvoir constamment répéter : « Je n’en ai pas » ; s’imaginer à quoi ressemblent et ce que font un ou deux célibataires de vos souvenirs de jeunesse.
Ainsi faudra-t-il vivre, sauf qu’en plus, demain et puis les jours suivants, il faudra soi-même être là avec un corps et une tête bien réelle, et donc aussi avec un front pour se le frapper de la main.
perkthim te dobet ka bere per mendimin tim. shton fjale qe nderlikon, pa e nxjerre te qarte kuptimim, sidomos ne rreshtat e pare.
ai po thote kur te behesh plak beqar dhe te shkosh per vizite te shoket, tek miqte, ata do te shohin shtremet duke menduar, po ky, gjithe jeten nuk e gjeti nje cope gru. per njeriun e thjeshte gruja eshte e rendesishme. etj, etj.
kur e ka shkrujt kete tekstin kafka ishte 28 vjeç dhe jetonte gjithnje me prinderit. vete nena e tij dhe kish fillu ta shifte shtremet, si rob pa vlere. te pa afte me kap nje femer. ketu i rref kafkes muhabeti mnjf. (per me teper ishte çifut, si arabet sot ketyre nuk ja varnin femrat e bardha. kafka ishte ambicioz se i zgjut dhe kerkonte ■■■■ te mire, keto s’ja varshin. probleme te medhaja keto
ndersa keta trimat perkthejne pa kuptu autorin. dhe normal del tekst kot, pa lidhje.
kur semuresh shko ne spital si dhe te tjeret. sherbimi i grus nuk mjafton te sherohesh, se do ishin mbyll spitalet po te qe ashtu.
i habitshem eshte perkthimi, a thu s’di gjuhen tjetri. i ve dhe emer dhe mbiemer.
E keqja e njeriut ne pergjithesi eshte se kujton se ka kohe (per te bere gjerat). E keqja e Kafkes ne vecanti eshte se edhe po te ishte martuar nuk besoj se do te kish shkruar ndonje poezi më entuziaste se kjo.
as qe na behet vone per gra ne studjuseve beqare qe jemi martuar me shqipen etimoLoQike qe shpjegon te gjitha gjuhet e botes, sepse tani kemi infermjere spitali, lavatriçe per te lare breket dhe google translate per te perkthy gjermanishten ne shqip nga frengjishtja.
po sikur une te kem gru dhe ai ta ket perkthy nga frengjishtja dhe jo gjermanishtja, ça do te thush ti pastaj ?
ps: shkova dhe gjeta tekst ne frengjisht se s’po kuptoja tekstin lart. ngaqe eshte kontradiktor. te kerkosh STREHE tek te tjeret, ka shkruar perkthyesi, kur fjala strehe nuk ekziston fare ne tekst. plus qe me poshte thuhet, te pushoh ne prag te shtepise, nga krevati te shohesh dhomen bosh, etj, qe tregojne qe plaku e ka strehen, dmth nuk filtet fare per strehe por diçka tjeter tek ruajtja qe ai kerkon ti beje DINJITETIT te tij.
te njejten gje do them, sepse sepse nisur nga çfare flet ketu per grate ne pergjithsi, ti edhe sikur te kesh gru, ne fakt e ke si pune lavatriçe dhe infermjere, ndersa logjika jote gjuhesore (dhe jo vetem) nuk tejkalon logjiken e google translate.
nuk eshte entuziazmi qe e ben nje tekst te bukur (as Migjeni nuk eshte gje entuziast), apo nje artist te mire, por SINQERITETI tek ajo qe tregon. duhet hallet qe ke ne lidhje me shoqerine apo boten qe te rrethon, t’i tregosh pa i kamufluar apo fshehur.
as une nuk fola per shemtimin por per entuziazmin qe nuk sherben per gje te madhe ne letersi, perkundrazi, e ben kete patetike, ose me keq akoma, demagogjike. poezite e realizmit socialist, ose arti ne pergjithesi, jane entuziaste psh.
me ty te pjell belaja, kapesh mas llafeve jasht kontekstit vetem per tu grric .
Pse nuk zberthen fjalen entuziazem kshu dhe rri vete rehat na le rehat. I mire apo i keq perkthimi, ka rendesi edhe ideja qe sjell poezia. Te dyja i fute ne lavatriçe per t’i lare.
po çfare ideje ka poezia po se kuptove se çfare thote. vete perkthyesi nuk e ka kap. ai kujton se eshte mungesa e Strehes. e merr te vjetrin apo plakun siç e çuan ai, per clochard . kur ne tjeter vend i rreh Kafkes (jam i vetmi ketu qe e shpjegova poezine, e analizova bile pertej asaj çfare mund te gjejme ne google mbi te).
ti pastaj gjithmone diskuton anash subjektit, asnjehere ne lidhje apo te na shpjegosh diçka qe lidhet me te.
ps: ja te them dhe une diçka pa lidhje nashti : Veteris (lat) = Vieux = Vecchio = Viejo = I Vjeter = VIT. qe ka shume vite ne kurriz. asnje nga gjuhet latine nuk i thote vitit VIT, por gjejme tek ta Vita (qe i thone jetes).
JETE = DHJETE (kontraktim) ngaqe perpara Viti ndahej ne 10 muaj.
