he bravo per frazen e pare, pastaj e ke prish pak sepse injoranca eshte pasoje e arrogances (nena e gjithe te keqijave), dhe jo anasjelltas.
Injorant nuk eshte ai qe s’di - nese nuk di nje gje e meson se asnje nuk lind i ditur -, por ai qe nuk di e kujton se di.
Intelektuali i shquar se pari eshte arrogant luçiferik, pastaj eshte injorant si pasoje e arrogances. Kjo eshte veti e trasheguar nga Luçiferi ose Satani (kryengjelli i intelektit) ne ngjarjen zanafillore, gje qe e deshmon qarte miti grek i lashte, dhe akoma me qarte Kurani. Deshmia eshte edhe ne Bibel, por ne menyre jo shum te drejtperdrejte, me teper ne menyre deduktive.
Ne lidhje me muhabetin tone, injoranca e intelektualit te shquar eshte se shpirti nuk ekziston, ekziston vetem trupi. Prandaj kur semuret fizikisht dhihet ne breke prej frykes, e me vrap tek doktorri te beje gjilpera ne sume, ndersa semundja shpirterore nuk eshte problem per te, biles semundja shpirterore (çmenduria) stimulohet me qellim ne epoken postmoderne, se “nuk bohesh intelektual i modh pa qene i çmen mer jau!”, “gjith gjenite kane qene te çmen mer jau!”. Prandaj çmenduria jo vetem stimulohet, por edhe simulohet per tu duk si i çmend sepse ashtu eshte moda. Psh Dali nuk mirret vesh se deri ku eshte vertet i çmendur, dhe deri ku simulon çmendurine.
Dallimi i vetem midis meje dhe nje te çmenduri eshte se une nuk jam i çmendur - Dali
Hudhu tek tema tjeter e imja se e kam prek kete problem. Ke dhene pelqim per te.