Merre me lëng se mishi u mbaru! (Intermexo II, pjesë e pestë)

Qenien tonë midis Perëndimit dhe Lindjes nuk e përcakton aq dëshira e elitave apo vullneti i patundur i “masës”, por fakti që kufiri midis këtyre dy pllakave tektonike të historisë globale kalon pikërisht përmes trojeve të shqiptarëve, në mënyrë që vetë ne, shqiptarët e sotëm, jemi produkt i kësaj rastësie gjeografike. Përplasjet e mëdha të Romës me botën helene, Ortodoksisë me Katolicizmin, Bizantit me Papatin, Krishterimit me Islamin, e kështu me radhë deri në Luftën e Ftohtë midis Lindjes totalitare-socialiste dhe Perëndimit liberal-kapitalist janë në themel të identitetit tonë kombëtar, madje edhe kur shpërfillen ose qëllimisht injorohen. Përthyer në histori, gjeografia i ka përftuar shqiptarët e sotëm si një komb nyjtuar mbi një varg dallesash themelore - ku ekzistenca e shumëpërfolur e tri feve ose përçarja themelore midis Krishtërimit dhe Islamit s’është veçse maja e një ajsbergu diferencash të tjera midis Veriut dhe Jugut, Shqipërisë dhe Kosovës, qendrës dhe periferive, fshatit dhe qytetit, malit dhe fushës, bregdetit dhe hinterlandit - Ardian Vehbiu, Pylli apo drurët? (gazeta Shekulli, 12.07.2006).


pjesën e mëparshme e gjeni këtu

1 Like

klik siper: