No comment

NO COMMENT:

“Edi said: ‘I wanted to do something with history.’” And then of course, Maas delivered immediately. A building in the shape of a giant head of Skënderbeg, built adjacent to the Tirana International Hotel."

TË PËRÇUDNOSH QENDRËN

Debati për teatrin po zhvendoset qëllimisht nga ata që janë për prishjen e tij në detaje që synojnë të kamuflojnë përçudnimin që do t’i ndodhte qendrës së Tiranës nga kullat që janë pjesë e këtij plani e për të cilat flitet aq pak, ndërkohë që e gjithë mësymja në truallin e teatrit bëhet pikërisht për ngritjen e tyre.

»… jemi për ndërtimin e një Teatri të ri Kombëtar, modern dhe bashkëkohor, në truallin e tij dhe pa cenuar asnjë centimetër të kësaj prone.« - shkruajnë një grup artistësh në peticionin e tyre drejtuar presidentit Meta.

Lind këtu pyetja: pse duhet ndërtuar atëherë teatri i ri pikërisht aty?

Dhe kjo pyetje nuk ka përgjigje, sepse arsyeja është e thjeshtë: për të ngritur kullat po aty, që janë pjesa e luanit në investim, ndërkohë që teatri i vjetër duhet prishur vetëm për shkak të planimetrisë së vet të zgjatur, e cila bëhet pengesë për zhvatjen e truallit.

Natyrisht që me paratë që do të hidheshin për të ndërtuar teatrin e ri mund të restaurohej me të gjithë parametrat modernë i vjetri, mund t’i shtoheshin këtij ambiente deri edhe nëntokësorë: opsionet këtu janë të shumta, mirëpo çështja nuk shtrohet fare në mënyrë të tillë për zgjidhje, pasi, si ç’shkrova, tjetërkund fle lepuri.

Mjaft të shohësh fotografinë që kam postuar në krye e të përfytyrosh se ç’do t’i ndodhte qendrës së Tiranës, nëse në zonën e shenjuar me të kuqe do të ngriheshin kulla 20 katëshe.

Nuk e di në i kanë mashtruar, i kanë blerë apo i kanë kërcënuar (mbase me ndonjë dosje) ata aktorë që paskan nënshkruar këtë peticion të turpshëm, mirëpo ndërsa teatri në njëfarë mënyre mund të ishte deri diku kauza e tyre, shkatërrimi i qendrës është çështje qytetare dhe tregues i qartë i brutalizmit dhe babëzisë së atyre që po na qeverisin ne e të kaluarën tonë.


teatri2

3 Likes

ed rama vetem beton e ka mendjen, ashtu behen leket

edhe ai e di qe sdo jete tere jeten me pushtet, duhet mjele lopa sa te kete qumesht

sic ka thene ai i zgjuari, ‘keta sjane socialista, por specialista’

1 Like

Po mire, pse “Tirana, qyteti i korsive imagjinare”, vihet ne rrjedhen kryesore dhe ky shkrim jo? Sipas ciles logjike?

Po le te bohet ne nje ven tjeter, pse aty, kete gjo une nuk e kuptoj. Edhe ne Antwerpen, ka nja 2-3 teatro.

1 Like

dale të vrasë njëherë lubonja atin,pastaj shkojmë te gjyshi! po të mos e mbronte luli i salës edhe mund të shpëtonte dopolavorja,

e them prap te paret qe duhet te dalin pro mosprishjes duhet te jene historianet arkitektet e urabnistet dhe aktoret ne fund…politika pastaj. gjithe kjo bnejhet per perfitime, pasi pse u kujtuan tani per teatrin keta, vende te tjera ka plot, etj etj…teatri ka vlera trashegimere, historike, ark etj etj. per mua te gjithe keta duhet te ishin ngritur e protestuar qe me ndertimin e rognerit, hotelit prane universitetit,ngritjen e kullave preane komit qendror, prishjen e stadiumit etj etj…njof shume arkitekt e urbaniste te shkelqyer dhe me emer qe nuk jane prononcuar…i kuptoj mire…

1 Like

Pepinot kane eksperience Te madhe ne fushen e ruajtjes se ndertesave historike .le Te paguajne nje firme Te tille qe tu jape raport ekspertize ,ku Te analizohen Te gjitha aspektet arkitektonike inxhinierike si edhe vlerat sentimentale .keshtu sqarohet mileti .ne kushtet qe eshte teatri eshte e I rrezikshem per jeten e njerezve .nese bie zjarri spectators do digjen si minjte brenda se I mungojne dyert e emergjences Te nxjerrin 300-400 njerez jashte ne kohe Te shpejte.

Shkrimi siper i ben nder Peshkut, dhe nje nga arsyet, sido qe jo me thelbesorja, ngase eshte opinioni i nje arkitekti. (Cka ndoshta do te duhej te ishte shtuar si informacion, por them qe nje lexues i kujdesshem edhe mund ta kish nenkuptuar.)

Nese s’ka qene, puna e Teatrit po kthehet ne nje ceshtje jashtekulturore, meqe dukshem pushteti s’ka asnje interes te degjoje specialiste arkitekte apo historiane.

Me qelloi te ndiqja nje debat ne Tv, diku ne maj, mes Veliajt nga njera ane, dhe nga ana tjeter disa analisteve politike (por qe i sheh te flasin per gjithcka), plus ndonje aktor. S’di te shpjegoj c’mrekulli propagandistike ndodhi perpara meje, por Veliaj ia doli te kombinonte fjalet e fjalive “Teatrin e kane ndertuar italianet per dopolavoro” dhe “Ndertesa eshte bere me fije shkrepsesh” nje numer n shume te madh e te pabesueshem heresh. Dukshem perpara s’kish ndonje oponence qe ta njihte liturgjine e zanatit po aq mire. Studioja u hutua pak nga toni i dy Asqerinjve, por shpejt e kuptoi qe ishte thjesht “teater”, pa interes pra, dhe u kthye serish i hipnotizuar nga Veliaj qe i nxori e i futi ne thes si te kishin qene kobra te pafajshme. M’u kujtua qe Veliaj po ashtu pat impresionuar thelle Mero Bazen, i cili kur i pari u zgjodh kryetar bashkie shkroi ne gazeten e vet nje artikull aq levdonjes per te sa per nja dhjete minuta me bindi edhe mua vete qe si Veliaj Tirana as kish pare e as do te shihte. Ne fakt ashtu doli, por jo ne kuptimin qe i jepte Meroja.

Keshtu pra, Veliaj i zgjodhi vete oponentet e vet, i shenjoi si me thene, dhe ata ishin njerez te Teatrit. Oponenca tjeter qe u zgjua rruges, e cila po ashtu u zgjodh nga pushteti, ishte ajo e PD-se, por kush ia var me PD-se? As ata me shpresat me te ndezura per nje vend pune, mezi ia varin PD-se. Pse? Sepse ne gjendjen e tanishme PD-ja ka gjasa te vije ne pushtet kur te na kete mbire bari dy pellembe. PD-ja s’eshte me subjekt aktual politik.

Pse shume pak arkitekte e historiane u bene te gjalle? Kryesorja: sepse pushteti s’i shenjoi si pale. Nje pjese ngaqe i ka ne xhep (dhe s’i respekton me). Nje pjese ngaqe s’i ka ne xhep.

Kjo jep nje situate edhe te frymes qe dominon ne mediat masive sot. Njerez qe s’kane vemendje per te ndjekur dhjete minuta debat per Teatrin, jane ne gjendje te te tregojne nga fillimi deri ne fund, fill e per pe, se c’ka ndodhur ne 100 seri (?) te “Xhensuri dhe e bukura”. Po nje gjyq publik qe u bekesh ne tv te dielave? Po ca njerez qe ftohen nga ca njerez te tjere dhe te dytet s’e dine kush jane te paret?

Keshtu pra, Teatri s’eshte me ndertese, por nje subjekt i ri politik, qe po perpiqet te konvergoje ate pak ndergjegje kolektive qe u ka mbijetuar ketyre njezet e kusur vitete, por edhe aty dyzet e kusur viteve, atyre kater e kusur viteve perpara, e keshtu me radhe.

3 Likes
1 Like

Ruajtja a jo e teatrit nuk është çështje arkitektësh; është çështje qytetare.

Madje diskutimi në këtë formë e zhvendos vëmendjen nga ajo që po ndodh realisht: vjedhja e pronës publike (truallit) për qëllime korruptive.

Mirëpo truket që përdoren në këtë fushatë janë si nga ato që publiku i paspecializuar nuk para i kupton, si të natyrës patetike: Kadri Roshi ëndërronte për një teatër të ri… Aktori i madh Robert Ndrenika thotë: nuk ha kos e nuk jam Krishti…, apo: Luftar Paja për teatrin, etj.

Ç’të thuash?

largo salinjtë nga çështja teatri, dhe ka mundësi 40% të shpëtojë! ose hidhni te koshi i plehrave përbotizmin,poshtëzimin,krahinarizmin, hajdutërinë dhe bashkohuni në një lëvizje kombëtariste e cila mund të rrëzojë ramën nga pushteti! të tjetat janë për albën dhe mero bazen

Strategjia propagandistike qe ka shoqeruar ceshtjen e Teatrit qysh nga fillimi i diskutimeve duhet admiruar dhe do te duhej studiuar ne shkolla. Tani qe flasim, dikush duhet te kete vendosur qe shashkat do hidhen ne drejtim te Berishes, se s’hap dot gazete pa lexuar nje interviste te motres se Haklajve, e cila paskesh gjykuar pikerisht tani te flase, a thua se Berishes s’i kane rene patkojte u bene vite. Intervista ndertohet ne nje rrjedhe logjikisht te pakuptueshme, eshte publikuar pa ndonje lloj editimi, por eshte aty qe te gjithe ta kuptojne qe Berisha ka vrare njerez ne Tropoje. Paralelisht mund te lexosh deklaratat e aktoreve qe permend e qe u konvertuan brenda nates e me po te njejten patetike, nga revolucionare, ne sfond per fotografi me Veliajn.

Po ajo qe po thosha me siper e qe me duket me shqetesuese eshte nanuritja e opinionit te pergjithshem publik, nje pjese e te cilit eshte sinqerisht e bindur qe Rama po kerkon te punoje, por ca pabuksa e mbeshtetes te PD-se nuk po duan ta lene. Ndaj edhe nje fjale me shume nga arkitekte e historiane do te kish qene dhe vazhdon te mbetet e deshiruar. Sepse e rrezon kete alibine e pales qe kerkon te punoje por s’e lene.

Te mos harrojme edhe ndjeshmerine ne pergjithesi ndaj kultures. Kujt i kujtohet me qe Biblioteka Kombetare u permbyt, pasi kohe me pare edhe u dogj?

Që media u nënshtrohet po të njëjtave ligjësi si shprishja, korrupsioni në të tëra nivelet, kjo jo vetëm që është e vetëkuptueshme për një publik paksa të kulturuar, por edhe e pashmangshme.
Ngado të hedhësh sytë përballesh me këtë rrokopujë imazhesh e fjalësh, vetëm në dukje rastësore.

Që këtë me median e dinë më së pari pushtetarët; edhe kjo është diçka që dihet.

Problemi që shtrohet për njerëz si unë e ti është që çdo përlyerje në atë kazan alkimist jo vetëm të tjetërson atë që po kërkon të thuash (të ndërrojnë titujt, të vënë imazhe në shkrim që NUK të përfaqësojnë, të marrin nëpër gojë, në mos të qërojnë, po të jetosh atje), por të ngjan mbi të gjitha si kotni, pasi mund të merresh parasysh vetëm nëse ia shet a priori shpirtin atij djalli.

Dmth. kërkohet prej të papërlyerve të bëjnë qysh pa filluar gabimin që po mëtojnë të kritikojnë.

Kur jetoja ne Itali, ndiqja me nje lloj interesi nje gazetar konservator italian, qe quhej Giuliano Ferrara. Me bente pershtypje te madhe inati qe kishte me ata qe i quante “le anime belle”, le ta perkthejme si “te paperlyerit” ose “njerez te idealeve”, te cilet i akuzonte per hipokrizi dhe elitizem a priori. (Kush e ka privilegjin te jetoje ne nje shtrese te shoqerise qe mund t’ia lejoje vetes te mos perzihet, eshte “i paperlyer” ngaqe i pavene ne prove.)

Ketyre u kundervinte ata qe i quante “quelli che si sporcano le mani”, “ata qe marrin pjese” pak a shume, e ndaj edhe behen pis ne menyre te pashmangshme.

Ndoshta ceshtja eshte sa “pis” lejon te behesh nga momenti qe vendos te marresh pjese. Dhe sidomos, a ia vlen? Jo ne kuptim perfitues a monetar, por ne kuptim te rezultatit, te impaktit qe mund te kesh ne shoqeri.

1 Like

Një gjë është e sigurt dhe e ka treguar historia me miliona herë: çdo përpjekje për të ndryshuar të tjerët është e destinuar të dështojë. Si ç’thoshte Gandhi: “Ne jemi ndryshimi që kërkojmë të shohim në botë”. Mund të citoja edhe Marksin këtu, atë me filozofët, por nuk ka pse.

Problemi eshte se kane deshtuar edhe perpjekjet per te ndryshuar veten, dhe prandaj legjitimohet perpjekja per te ndryshy te tjeret. Deshtoi Jezui prandaj opsioni Hitler. Ose, meqe ti i ke qef doktrinat indu, prandaj perveç Gandit ekziston opsioni Nehru. Pra historia njerzore eshte nje rrokullime e vazhdushme vetsakrifikimi dhe sakrifikimi i te tjereve, ku rrota e historise xhiron ne vend.

Ky eshte kuptimi i nje ceremonie te dikurshme indu: mbas nje parapregatitje rituale lutjesh dhe kengesh ku adeptet arrinin gjendje transi, rrokullisej nje rrote e madhe nga nje rrepire, e adeptet vetehidheshin ose hidhnin te tjeret nen rrote duke kryer vetvrasje dhe vrasje kolektive.

Problemi eshte kush ndalon rroten e historise, se rroten e cerimonise indu e kemi ndalur si bestytni obskurantiste fetare mesjetare.

P.S.
çfar ka thene Marksi se jam kurioz e nuk di gje te jete shprehur lidhur me kete.

“Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert,es kommt aber darauf an sie zu verändern” (Karl Marx)

aha, kete e dija, por jemi keqkuptuar. Te gjithe duan te ndryshojne boten, por menyra qe propozon Marksi per Teatrin e botes eshte ndryshe e Gandit. Marksi e ka thene kete shprehje kunder menyres se Gandit, sipas tij idealiste, pavarsisht se inotin e kishte me Hegelin, baben e tij, dhe shprehjen e ka thene per gjithe filozofet para tij, Marksit dmth.
Dmth ketu ke nje kontradikte, prandaj edhe keqkuptimi im.