Revolucioni Francez nuk e paska pas të drejtë (Pjesë e parë)

Një sallë e Sorbonës, në Paris. Jasht një janar i ngrohtë. Brenda fillon dita e parë e mësimit për vitin 1989. Në katedër është profesor Pierre Chaunu, një autoritet në historinë moderne, anëtar i Institut de France, me rreth gjashtëdhjetë tituj shkencorë në veprimtari.
Ja nisi me sarkazëm: "Pra, kjo është dita e parë e mësimi për vitin: ju e dini besoj që në vitin 89 rastis një numër i madh jubilesh të rëndësishëm. Dhe shtjellon një varg ngjarjesh historike, shkencore, ekonomike, por asnjë fjalë në lidhje me Memorialin e Madh që ndez Francën për tetë vjet rresht: “Mos kam harruar ndonjë gjë?” - pyet me tallje profesor Chaunu - “Jo, nuk besoj se ka ndonjë gjë tjetër të rëndësishme për të kujtuar”. Profesori ka qenë Festëprishësi i Madh i dyqindvjetorit të Revolucionit. Brilliant, therës, i mirëpërgatitur, sapo ka botuar një libër flakvënës, La Revolution declassée, ku bën përshesh mitin e Revolucionit të vitit 1789 dhe sidomos konformizmin e intelektualëve oborrtarë dhe retorikën e regjimit të këtij dyqind vjetori. Vetë kundërshtarët e tij nuk guxojnë ta sfidojnë, madje edhe Max Gallo, kundër dëshirës së tij, e quajti “një historian i shkëlqyer”. Dhe është praktikisht i paprekshëm, duke mos qenë as katolik, as reaksionar (në të vërtetë është protestant dhe liberal). Ekziston një traditë e gjatë liberale e kritikës të ashpër të Revolucionit, e cila në fakt fillon në fund të shekullit të tetëmbëdhjetë me anglezin Edmund Burke. Por Chaunu ka shkuar më tej. Ka udhëhequr hulumtimin e disa historianëve të rinj dhe të shkëlqyer francezë midis dokumentesh dhe dosjesh të mbuluara nga historia zyrtare, dhe në këtë mënyrë kanë dalë në mejdan libra eksplozivë, tronditës, të ngjashëm si me librin e Reynald Secher për genocidin në Vandea.
Takojmë Chaunun në shtëpinë e tij në Caen.

Profesor, libri yt doli në Francë në muajin mars, e për disa vite rresht jeni rebeluar kundër korit të intelektualëve dhe urdhrave të pushtetit politik, duke vënë në pikëpyetje legjitimitetin e këtyre festimeve. Përse?

- Kjo është një maskaradë e pahijshme, një operacion politik që shfrytzon budallallëqet që shkollat publike mësojnë për Revolucionin. Mendo trapllëkun e Ministrit të Kulturës Lang: “1789 shënon kalimin nga errësira në dritë”. Por çfarë drite? Ne po përkujtojmë revolucionin e mashtrimeve, vjedhjes dhe krimit. Por e shoh veçanërisht tronditëse që në prag të vitit 1992, edhe pjesa tjetër e Evropës feston një periudhë ku ne jemi sjellë si agresorë ndaj të gjithë fqinjëve tanë, duke plaçkitur gjysmën e Evropës dhe duke shkaktuar miliona të vdekuar. Çfarë ka për të festuar këtu? Megjithatë në Francë kemi çdo ditë nga një festë: 3 prill, 5-së, 10-të. Është groteske.

Por gjithsesi ishte një ngjarje që ndryshoi historinë.

- Natyrisht, si murtaja e zezë e vitit 1348, por askush nuk e feston. Pyeta një gazetar gjerman: përse nuk e keni festuar ju gjermanët lindjen e Hitlerit? Hovi prej karrige. Por a nuk është e njëjta gjë?

Thoni të vërtetën, jeni reaksionar. A jeni kundër modernizmit?

- Unë jam liberal, me një simpati të caktuar për iluminimin gjerman dhe anglez. Por kjo është gënjeshtra madhore që duket e pamundur për tu çrrënjosur: ju jeni kundër Revolucionit, atëherë ju jeni kundër modernitetit, je për fenerin me vajguri dhe karrocën me kuaj. Përkundrazi. Unë jam kundër Revolucionit Francez pikërisht për shkak se jam për modernizmin, për penicilinën, për vaksinën e lisë. Pse nuk e festojmë Jenner, i cili, nga 1700 deri sot, ka shpëtuar më shumë se një miliardë jetë me zbulimin e tij? Ky është përparim. Eshtë Revolucioni që ka bllokuar rrugën e modernitetit; në pak vite shkatërroi një pjesë të madhe të asaj që ishte realizuar për një mijë vjet. Dhe Franca, e cila deri në vitin 1788 ishte në vendin e parë në Evropë, që prej kohës së Revolucioni nuk është ngritur kurrë më.

Por a mund ta provoni?

- Shiko, rreth tridhjetë vjet më parë kam dhënë kontributin tim për të themeluar historinë sasiore ekonomike, dhe sot, me modele ekonometrike, çdokush mund të arrijnë në këto përfundime. Janë fakte dhe shifra. Të gjitha kurbat e rritjes së vendit tim ndalen në kohë të Revolucionit. Franca ishte një vend me 28 milionë banorë, më i zhvilluari, krijues, me nivel të lartë, me një trend prej rekordmeni: Revolucioni, së bashku me shkatërrimin e aparatit prodhues, ka shkatuar një humnerë me dy milionë të vdekur, një kolaps brezash që ka shoqëruar kolapsin ekonomik. Prodhimi mesatar për frymë: Franca dhe Anglia, dy vendet më të zhvilluara të botës, kishin respektivisht, në vitin 1780, një indeks 110 dhe 100. E pra në vitin 1815 Franca kishte rënë në 60, nga 100 e Anglisë, e cila që nga ky vit nuk ka patur më konkurrentë. Ky ka qenë çmimi i Revolucionit.

Jepni të paktën një arsye.

- Përreth vitit 1793 - dhe për një dekadë - Franca ka filluar të jetojë me 78% të taksimit mbi kapitalin dhe 22% mbi taksat dhe të ardhurat, të cilat nuk riinvestoheshin, por konsumoheshin, digjeshin dhe vidheshin për të pasuruar Nomenklaturën. Kjo ishte një vjedhje e llahtarshme, një varfërim historik. Kur Chateaubriand u kthye në Francë, në vitin 1800, pati një intuitë iluminuese: “Është e çuditshme, që nga koha kur kam lënë vëndin, nuk janë lyer kanatet dhe dyert.” Kur dritaret janë të palyera dhe WC nuk funksionojnë më, mund të jeni i sigurt se ka pasur një revolucion.

Por sidoqoftë Revolucioni ka shpalosur mendimin njerëzor.

- O zot i madh! Por ishte një shkatërrim kolosal i inteligjencës dhe pasurisë. Nëse i pret kokën Lavoisier - themeluesit të kimisë moderne - në moshën 37 vjeç, kostoja për njerëzimin është e madhe. Shumëzo këtë rast për njëqind. Si përfundoi e gjithë elita shkencore dhe intelektuale? Ata që nuk emigruan, u masakruan. Një humbje e stërmadhe. Kjo quhet fitore e qytetërimit? 43% e francezëve, në vitin 1788, dinin të nënshkruanin, dinin të shkruanin. Pas Revolucionit përqindja bie në 39%, për shkak se i’u morrën pronat Kishës (e cila për shekuj kishte mësuar njerëzit), të cilat i’u shpërndarë Nomenklaturës.

Dhe kishat u shndërruan në stalla derrash dhe thesaret e artit u shkatërruan.

- E vërtetë: bënë copë-copë statujat e Notre Dame, shkatërruan Cluny, dhe shumicën e kishave romane dhe gotike … Përsëris: vjedhja, mashtrimi dhe krimi, kjo është trilogjia e vërtetë e Revolucionit, i cili i vuri zjarrin Evropës. Francezët janë të bindur se demokracia ka lindur në vitin 1789, dhe se njerëzimi ka imituar ata. Kjo është çmenduri! Në fakt, i vetmi revolucion për tu festuar do të ishte ai anglez i vitit 1668: nga doli edhe sistemi përfaqësues dhe qeveria parlamentare, shteti liberal që imiton gjithë Evropa.

vijon

2 Likes

Nuk e di a i ka shku ne mend njeriu se ekziston nje revolucion analog me Revolucionin Francez ku njesoj jane grabitur prona ne menyre masive?

Nuk e di çer t’ka gjet or Inkuiz por, me u marr ksisoji me Revolucionin francez, nji gjo ka bo vak se sbo!

Ene pa prit pjesen e dyt (qi e shoh pri s’largu si zi e mo zi…) dhe duke dit qysh m’fillim çeret opinoni kom un për zanatin e historianit,
po mundohem të sqaroj disi profilin e ktij mazllumit Pierre, mbajtës i 60 titujve në kurrikul:

  • së pari, në se e quan Pjerre Chaunu që na ka lënë shëndenë në vitin 2009, specialist i historisë moderne duhet të shtosh me njëherë prapa modernes “të hershme” - paçka se si historian, i duhet njohur epiteti “i shquar”.
    Në fakt, spektri kohor i studimeve të tij shkon nga shek. XVI deri në XVIII - pse jo deri në prag të shek XIX, ndërkohë që objekti i tyre përmblidhet nga shprehja - historia sasijore. Me fajlë të tjera, ai është marrë me shkëmbimet ekonomike mes shteteve evropiane të asaj epoke - me një vështrim të veçantë mbi Spanjën dhe vendet e Amerikës Latine në fillim të shek. XVII. Lidhur me Evropën, ai është interesuar mbi historinë sociale dhe fetare - me një vështrim të veçantë mbi temën e demografisë historike sikundër dhe mbi temën tjetër të shkëmbimeve kulturore seriale. Lidhur me Francën, ai ishte specializuar në Ancien Régime (Rregjimin e Vjetër) - me një fjalë mbi vargun e Luigjëve, gogla e fundit e të cilëve përfundoi në gijotinë.

  • së dyti, paçka se ç’thotë vetë, Chaunu është një historian konservator i krishterë, ndryshe predikues protestan integrist, i afërt i Kishës së Reformuar franceze- tradicionaliste, e peshkopit Lefebvre, e njohur për tezat e saj revizioniste (të historisë dhe të vetë dogmës katolike). Për më tepër, shkrimet e të cilit shfaqeshin rregullisht në revistat e kategorizuara “afër Frontit Nacional”.

  • së treti, në kryqëzim të 1 dhe 2, nuk është aspak çudi që atë ketë bërë pjesë në ekipin që shkroi “Le livre noir de la Révolution Française” (Libri i Zi i Revolucionit francez), Edition du Cerf, Paris 2008.
    -së fundi, po të citoj një nga shprehjet e preferuara të Chaunu-së:

« Revolucioni francez ka prodhuar më shumë të vdekur në një muaj në emër të ateizmit se sa Inkuizicioni në emër të Zotit përgjatë gjithë Mesjetës, në Evropën mbarë »

dhe në përzgjatim të logjikës së historianit, kolegët e tij e tij na shpjegojnë se:

Inkuizicionet (1231-1834), dhe në mënyrë të veçantë Inkuizicioni mesjetar, duhen vënë në një kontekst historik preciz, ku besimi i krishterë është një realitet kaq i rëndësishëm dhe jetësor sa që ai meritonte të mbrohej në atë mënyrë kundër herezive.

Krijimi i Inkuizicionit në shek. XIII shënon një progres real në lëminë e drejtësisë. Fillimisht, duke i vënë në dispozicion të një Gjyqi - pra të një institucioni juridik, heretikët mungesa e popullaritetit të tË cilëve ishte e tillë sa që përfundonin objekt i dhunës së verbër të turmës apo të autoriteteve politike, i shpëtonin konkretisht një linçimi…"

Nën dritën e këtyre dy citateve të fundit - gjithmonë lidhur me këtë Revolucion francez, nuk di se ku të të shtie - ti që e ke filluar “karrierrën” PPU si heretik, për ta përfunduar si Inkuizitor - në bankën e gjyqtarëve apo të viktimave !

P.S: traktorist vërtet, por shejtan-traktorist.

Dhuna .marksi e quante mami te historise , bibla si dhimbjet e lindjes…

…apo nje vend tjater ku te jene shkaterruar kishat e te jete masakruar e gjithe elita e frimezuesi i gjithe ketyre krimeve te nderohet ende nga gjysma e vendit si udheheqes i madh ?

Meqenese ekzistojne dy bole ne bote, te pakten duhet t’i ndegjojme te dy zhurmat e perplasjeve ose te dyja kenget. Une vetem kam perkthyer, pra trasmetoj kengen ne programin kerkesa per degjuesit, akoma nuk jam shprehur per Revolucionin ne pergjithsi. Kurse ne veçanti, nuk mund te them se i ka genjeshtra çfar thote. Ve re se edhe ti nuk je shprehur shume per çfar thote presori, por per çfar ai eshte.

Shume mire qe eshte besimtar i krishtere! Ka ndonje te keqe? Neqoftese ka ndonje te keqe, atehere e keqe eshte edhe te jesh besimtar laik. Besimtar i krishtere eshte edhe Girard, por nuk je ankuar per te. Edhe Rougemount eshte i krishtere i llojit personal, por ti nuk je ndjere kur kam shkruar gjate per te dy ne temen Dashuri e Dashurise. (Te kujtoj se Rougjemount beson ne Bibel dhe ne nje Jezu personal, dhe se eshte per opsionin e lidhjes bashkeshortore, qe eshte tipar tipik dogmatik i krishtere)

Theksoj se Chaunu dhe Ruogemount jane protestante dhe kjo eshte shume tregues ne kulturen franceze. Egersia kriminale e Revolucionit Francez fillon ne persekutimin ne mase, vrasjen masive dhe pothuaj zhdukjen masive te protestanteve nga katoliket para Revolucionit. Franca dhe katolicizmi francez e ka paguar shtrenjte, dhe vazhdon ta paguaje, asgjesimin e komponentit protestant nga kultura dhe jeta franceze. Shkelqejne disa kokrra te mbetura, e eshte normale qe keto kokrra te mbetura gjejne nje vend per tu strukur e per te botuar, qofte edhe “afer Frontit Nacional”. Çfar te beje nje besimtar, te rrije “afer Frontit De Sade” ku bejne pjese shumica e intelektualeve te shquar franceze?

Nuk futem dot kaq thelle se çfar eshte ky si historian dhe titujt qe ka, per mu mjafton qe i ka kartat formale ne rregull si presor per t’i botu nje interviste.

Edhe per çeshtjen e revizionimit te historise te De Sade per Inquizicionin do shkruaj ne te ardhmen, kesmet. Ne paranteze them se eshte nje idiotsi te lidhesh automatikisht, si rendom behet, Mesjeten me Inquizicionin, nderkohe qe edhe librat e shkolles publike rrefejne se Inkuzicioni ze fill ne fundin e Mesjetes dhe fillimin e Rilindjes. Pastaj lihet ne heshtje me qellim fakti qe paralel me Inquizicionin ka pas edhe Gjykata Civile qe kane vrare e kane prere heretike.

Inquizicion dhe Heretik jane dy bole njesoj si Besimtar dhe Laik, si dhe Intelektual dhe Traktorist, perkatesisht Fashist dhe Komunist. Do t’i veme ne unison bolet apo jo? Apo do t’i leme te ndeshen me trokellima perjetsisht me njera tjetren? Apo kujton se mund te vazhdoje pafund trokellima?

Edhe historia eshte me dy bole ose dy fele: Rrefim dhe Vertetsi.

Per te eliminuar çdo keqkuptim si te Albas, nuku e keshna llafne per rev. komunist te 45, por per rev. demokratiko-borgjez te 1989 qe, duke perlare pronat e vatikanit se KQ me papen Enver ne krye, e ka shumefishuar ne infinit krimin e vjedhjes.

Pikerisht ketu qendron forca e Rusise se Putin dhe Kina “ashtu nonen” ndaj Perendimit. Nuk ka Trump e kau-bojs ose gangster tjeter amerikan qe i ben dot balle potencialit agresiv te kesaj hordhie te çliruar nga zinxhiri obskurantist mesjetar me metoda revolucionare iluministe franceze, mbasi ka jetuar me standard iluminist francez.

Nashi thone qe edhe revolucioni perketej atlantikut u frimezua nga revolucioni francez.kauret e bardhe e festojne si komb I ndertuar mbi liri edrejtesi per Te gjithe .indianet e varfer qe pothuaj u shfarosen nga Te bardhet apo zezaket qe edhe pas 200 vjetesh shihen hala shtrember mejtojne ndryshe .ka gjithmone dy ane Te nje historie .

Eshte ndikuar, jo eshte frymzuar, ka ndryshim te madh midis ndikimit dhe frymzmit. Rev. Francez ka frymzua rev. Rus te Tetorit. Ndersa kane ekzistuar ndikimet e ndersjellta midis revolucioneve, jane te paevitueshme.

Eshte Anglia si ishull mbi elementin uje, element i papercaktuar, i levizeshem, demokratik, feminil (kurva plake e nacionalisteve delta pa dhome :smile:) qe ndikon kontinentin, Francen dhe Gjermanine, dmth elemenin toke qe eshte element i fiksuar, i palevizshe, tiranik, mashkullor. Gjithnje ne histori ky ka qene ndikimi i Anglise, edhe sot, megjithse ka kohe qe edhe Anglia eshte pjerdhur.

Dallimin midis rev. francez dhe rev amerikan e ka bere historiani francez F. Furet (qe me siguri i ka kartat ne rregull sipas xixes):

Revolucioni amerikan themeloi institucione te garantuara nga Zoti, ndèrsa revolucioni francez vendosi institucione qè nuk kishin tjetèr themel pèrveç vetes. Qèllimi i revolucionit francez ishte tè krijonte njè njeri tè ri dhe njè shoqèri tè re pa ju referuar aspak trashendencès, duke e zèvèndèsuar ne fakt çdo lloj trashendence.

Thenia qe rev. francez ka frymzuar rev. amerikan eshte tregues per tezen qe historia eshte rrefim, dmth futja pordhes çdo gje pranohet, m’ka lan baba mue “amanet Hajdegèrin”.

Psh mund t’ja futesh pordhes edhe qe Rev. Tetorit ka frymezuar Ameriken. Pranohet pordha, ka te drejte edhe suma qe tregon me fakte qenien e trockizmit ne sindikalizmin amerikan, komisionin kunder komunizmit McCarthy etj.

image

Sipas Xixes, François Furet osht edhe ma zi se Pierre Chaunu, pasi e filloi karrierën si historian komunist dhe e përfundoi si varrmhës i Revolucionit francez. Osht ky Furet qi i hapi derën dykanatshe revizionizmit historik francez.
Dihet ajo pune, nuk ka më t’zellshëm xhelat se sa rrenegati për t’var m’litar shokt e vet dikurshëm.

Masanejna, Xixa i drejtohet Heretikut për t’i thon se deri m’tash kina ndigju vetëm trongllimen e nji loqeje - të djatht, stili Chaunu. Po presim zhangllimën e loqes dyt - t’majt, me plotsu muzikën.

Pyetje: ky eshte artikull origjinal i te Mothit apo perkthim i nje artikulli te shkruar nga dikush tjeter? Dhe nese e ka shkruar i mothi, eshte interviste e vertete apo e trilluar? Besoj se detaje te tilla duhet te qartesohen per lexuesit perpara se te fillojne leximin.

Revolucionet kanë kostot e tyre, ashtu siç kanë përfitimet e tyre. Revolucioni Francez I dha fund një sistemi, një epoke…
Chanau i ngjan atij lloj pushuesi që kur shkon për pushime e ka mendjen më shumë se sa harxhoi, jo çfarë shijoi.

Nga fotografit dhe video me duket se Revolucioni denmkratiko-borgjez i 89-tes te ka gjet ne moshe rreth 40 vjeç, pra nje 30 vjet ke ndigju loqen e majte ne rang zyrtar, nese nuk ke qene vete loqe i majte si gjithe te tjeret. Kisha pershtypjen se je ngop me loqe te majte.

Prej meje nuk ke per te ndigju kurre muzike te plotesuar loqe sa majtas-djathtas, ambicja ime, siç e kam thene vazhdimisht, eshte muzika mbibolore. Nuk e di sa i zoti do jem ta kendoj ne Peshk kete muzike. Ka disa pengesa, te miat se ashtu osht i pune, te juajat se sa keni vesh per ate muzike.
Edhe per Furet akoma nuk na the ndonje gje per idene e tij te cituar, ke fol per numrin e komes se tij dhe per hunen e shtremet qe ka.
Thuj ndonje gje, jane shpifje apo te verteta çfar ke lexuar deri tash?

Me kujtove nje shoqe te vjeter revolucionare qe e takova disa vite mbas revolucionit te 89-tes. Llafe muhabet, doli se kjo shoqja ishte e deziluzionuar nga revolucioni (:stuck_out_tongue: nuk kam takuar akoma asnje revolucionar te padeziluzionuar, njesoj si Fureti i xixes), demostratat, brohoritjet ne stadium per pardesyte e bardha etj. Nuk i thashe asgje, por si duket e kisha ne turi bezdine nga deziluzioni i revolucionarit - qe i ngjan shume diziluzionit te vashezave te njoma qe dashurohen, bejne ashtu me alabakun, dmth bejne qef sa zhdepen, pastaj mbeten te deziluzionuara mbasi mbeten me barre - e prandaj tha ne fund te muhabetit:

-Megjithate qef qe kam bere per nje muaj te tere nga mitingu ne miting, nuk do ta harroj kurre!

gjembi, nuk e gelltit dot librin e historise te shkolles 8-vjeçare Revolucioni i Korrikut (korrikses) te Fierit?

http://www.madamedepompadour.com/_luigiXVI/luigi_fra/argomenti/rivoluzione/int_pchaunu.htm

Nuk gelltas dot frengjisht, e kane shume te larte per mua kuzhinen. Nuk e pashe te permendej gjekundi. Nese qenka perkthim atehere perkthyesi duhet ta sqaroje qysh ne fillim qe eshte perkthim i x artikulli nga y autor.

o gjemb, duket qe eshte intervju origjinal, dhe jo e sajuar. Korriksja e ka kuptu menjehere si majte tamom qe eshte, ti qe je e djathte revolucionare franceze, nuk te shkon per hosh, e pranej dyshon se eshte e sajuar.

1 Like

Sa u deluzionova dhe unë tani, as nga revolucioni, as nga Chanau, por nga Amerika.
Nëjse, iku dhe për këtë vit. :confused:
T’i kthehem muhabetit nji më. Këto revolucionaret e 89-90, u zhgënjyhen se menduan se demokracia ishte thjesht çështje portash lol, e mëqenëse nuk hapën dot portat e Evropës, hapën të tyret.
Unë nuk di gjë, ti e the :smile:

Bravo korrikses!

E thashe dy here por ti po e menjanon se s’te vjen mire si “midis te majtes dhe te djathtes” qe je: perkthyesi duhet ta sqaroje qysh ne fillim qe eshte perkthim i x artikulli nga y autor.