Woo(n)d(er)y «Wonder Wheel» – film amerikan me regji të Woody Allen

Sigurisht, per Kate Winslet e ka bere dhe filmin, eshte evidente.

Dhe po aq sigurisht, filmi eshte melodrame, ne sensin me te mirefillte te fjales. Pikerisht per kete mund te pretendohet se ende filmat e tij kane gjera interesante (e çuditshme ne fakt, pas kaq shume vitesh e filmash (45 !!), ë ?)

Kjo ka te beje mbi te gjitha me ngjyrat: fytyrat jane te ndriçuara me tonet e nje perendimi djelli te pafundem. Winslet eshte shpesh me tone protokalli në te kuqe (temperament organik, tension arterial i larte),

ndersa per carolinen, gamë ngyrash bojeqielli:

Ndersa Kendi i Lojrave i Coney Island ka ngjyra acide (incandeshente), ne kontrast me grinë e destinit (fatit) te historise se rrefyer

Por duhet patur parasysh qe operator i filmit eshte nje nga mê te talentuarit kameranë te artit te shtate (desha ta them ne review dhe harrova) : Vittorio Storaro (Apocalypse Now, psh )
:wink:

2 Likes

meqe eshte fjala per ngjyrat ne filmat e Wood-it …

ky storaro ka bere vec apocaipse now edhe last emperor, film qe mori nje mal me statuja, por qe e mbaj mend fale fotografise.

Nuk me kujtohet në eshte Zizek apo Badiou ai qe i qeron hesapet me kete film të Bertollucit (regjizor sh sh sh i mirë në fillimet e veta!!), duke e konsideruar me të drejte si kulmin e dekadences se vepres se tij

ka qene me sa duket oscar oriented.
Last Tangon ka vepren e tij me te perfolur.
Po me ka pelqyer te the dreamers vetem per fakti n qe i ben homazh viteve 60 dhe kinematografise.

@arb, a e ke pa Last Tango-n? Apapapa çer filmi, PD Sales i pelqe shum, bashke me filmin “2 ore mas gardhit”.

Ka qene asistent i Pasolinit për “Accatone”. Mjafton (é tepron).
Prima della rivoluzione eshte sh i mire (1964: ka pas fitu në Kanë cmimin é filmit me të mirë debutant!).
Il conformista - po ashtu :pray: si dhe “1900”

Pastaj (mesi i viteve 80)… doli nga shinat…

(nuk é kam parë asnjehere “The dreamers”)

ps: meqe é ripashe sonte: germo se mos gjen "Noce blache " të Jean-Claude Brisseau.
:pray::pray::pray:
@korriku

naten

dite e lodhshme, naten

image

1 Like

personazhi i Jim Belushit ne kete histori vitet '30 shek. i shkuar, duket ka marre mjaft nga legjendari Ralph (Jackie Gleason) nga “The Honeymooners”, nje sitcom televiziv mjaft i dashur qe zhvillon ngjarjet ne te njejten periudhe.
Ralph-i me batuten e famshme ne inat e siper me grushtin drejtuar se shoqes: I’ll fly you to the moon!
(i dhashe nje perpjekje te 2te filmit por …s’nuk)

https://www.youtube.com/results?search_query=the+honeymooners+full+episodes

Por edhe emri i Jim Belushit “Humpty” te kujton Humpty-Dumpty-n

Flm Albano per infon e sitit.
God bless Woody Allen per ngjyrat ne ket film!
Kate Winslet pelqeu shume. ‘Moody’ do perdorja me teper ne cilesimin e skenave te saj sesa ‘histerike’. Ngjyrat e flakes se zjarrit (qe ndez ngado i biri piroman, si nje break nga linja qendrore) e personifikojne bukur karakterin e saj.
Timberlake shkelqen ne lojen e tij gjithashtu, me syte e tij bojeqielli dhe look-un impeccable
Woody allen permes prodhimtarise sikur ploteson nevojen e tij per te bere filozofi, dhe kjo ka zevendesuar llafazanerine e tij te meparshme te pranishme kurdohere ne skenare. Ne kete menyre ngjason me E. Rochmer (permendur mjaft se fundmi).
Ka shume per te folur per ket film :slight_smile:

1 Like

qe ndez ngado i biri piroman, si nje break nga linja qendrore

:pray:

1 Like

God bless you stalker, me vjen keq qe u pa kaq me vonese nga tema filmi,
Me ‘beri magji’ me ngjyrat e tij & tematiken retro :heart_eyes:
Rasta mesiper ka vene re me te drejte aktrimin, te cilin i cili sic konstaton ti, shkon deri ne teatralitet

Nuk me kujtohet : ti e ke pare “the purple rose of Cairo”?

negative …

ps. jane disa titujt qe me jane grumbulluar njeheresh per tu pare / ripare keto dite

ps2. pa e gjykuar, Timberlake eshte nje narcizist, stalker, dmth bota rrotullohet rreth tij

Edhe Kadareja (thone) eshte i sikletshem në jeten private, por eshte shkrimtari yne me i mirë (sa për ta ‘tekstualizuar’ muhabetin)

1 Like

Si te thuash Timberlake eshte i lindur per te qene / bere dicka te tille si aktrimi, e ben me lehtesine me te madhe… Edhe kenga mund t’i jete si nje “paradhome” ne rrugetimin instiktiv drejt destinit te aktrimit. ky ‘pattern’ sikur zhvillohet edhe me te tjere njerez te kesaj natyre…

1 Like

Mê ngaterroi ajo “pa e gjykuar”.

Je suis d’accord avec toi

1 Like

nuk ke faj se megjithe “parantezen” menyra si e kam thene vjen si nje ofensive.


do desha ta rishihja edhe kete film te woodit. Ec e merre vesh, kam qejf t’ia shijoj ngjyrat (dhe aktrimin) dhe historine sado e kote ajo.
dmth ne tjeter menyre nga Western te Grisebach