Blogu tjeter i mbylli komentet .lexuesit kane te drejte te degjojne e te mos te degjohen.
Shqiptart te thace kane ba be
mend me shit e mos me ble. 
Dihet ajo pune qe po njesoj do perfundonte, si pa polici (Peshku), ashtu dhe me polici (Blogu Tjeter). Problemi eshte me i thelle se policor.
Komenti yt Alba eshte shum i sipefaqshem, i motivuar vetem nga interesi se tani te ka mbetur vetem profesori amerikan Ilia Topja per te levizur demokratikisht muskulin e llapes. Por gjithashtu i siperfaqshem, megjithse jo ne nivelin tend, eshte analiza qe ka bere fenomenit i zoti i Blogut Tjeter. Eshte i siperfaqshem sepse eshte i interesuar, zotnia nuk do te pranoje, se nuk i leverdis, qe mbyllja e komenteve (e perkoheshme 
) eshte shenje e kohes: modeli demokratik i mbeshtetur ne 2 bolet e Marlonit, dmth modeli amerikan per te cilin i zoti i Blogut Tjeter eshte bere garant duke shkrujte edhe libra, i eshte ndryshk teli suste parapruese, i ka kaluar koha. Kete problem nuk e kane vetem komentet, por edhe shkrimet e koheve te fundit te Blogut Tjeter. U desh kolera e koronavirusit per te dale ne shesh ky problem. Eshte e veshtire alkimia e krizave shoqerore, do shpirt sakrifikues.
Sidoqofte keshtu ka per te vazhduar kjo pune kur s’di tjeter, njelloj si me komunizmin e Ramizit: vazhdo beji frymemarrje artificiale cofëtirës o intelektual i modh qe nuk di tjeter veçse te ferkosh 2 bolet e Marlonit ne sallonin mondan te sinjora Bertinit.
Robotët dhe makinat mendojnë në mënyrë objektive dhe të lirë, në kuptimin të pakushtëzuar nga interesi personal ose kolektiv. Njerzit kanë motivacione dhe interesa (materiale dhe shpirterore që nuk është e thënë të jenë vetëm negative si egoiste), dhe mbi këto ndërtojnë mendime, ide, koncepte dhe gjykime, deri edhe paragjykime (fetare
per kurreshtje po e analizoj kete link ,
sfond i zi , disa individ te ulur ne vije drejtevizore qe vrene gjithesecili ndjehet vetem e japin energjine maximale ne formen e vet ,nxjerrine o nje tingull apo nje ze si klithme por qe ne harmoni dhe takt me njeri tjetrin krijojne nje ritem nje melodi ,dhe e quditshmja pos sfondit qe kane pas dhe perpara vetes kane nje erresire ,
A nuk ju gjasone e gjithe kjo skene si tabloidi i blogut ? Gjithesecili me te vehten te ul tonet e tjetrit…( dhe une spektatori fiktiv )
A nuk eshte kjo tingellima e i blogut tone dhe i çdo blogu tjeter? Biles kjo tingellime eshte e realitetit, eshte alias trokellima e ndeshjes midis 2 boleve te Marlonit gjithesecili bolon me te vehten e nderkohe ul tonet e tjetres bole.
Ja Ja Ja ja ben njera bole, Ne Ne Ne i pergjigjet tjetra bole vazhdimisht me tonalitete te ndryshme per 1 ore e gjysem video, ose per vite me radhe ne rastin e blogut, ose per shekuj me radhe ne rastin e historise politike duke filluar nga Revolucioni i Modh Francez:
dafne,
panvarsisht se e kam prure ne forme shakaje, kjo pjese muzikore nuk eshte shaka nese nuk ke paragjykime dhe pak durim per ta degjuar deri ne fund. Eshte pjese shume serioze.
Atokohë shkruhej ngado parulla,“Puna është nder dhe lavdi”, por njerëzia visheshin me recka kur bënin punë fizike, sidomos klasa puntore gjatë orarit të punës.
Por edhe tani vë re se situata nuk ka ndryshuar kushedi se çfarë; vetëm unë e kam zbatuar tamom këtë parullë komuniste më se të vërtetë kur ngas traktorin në Frosinone i veshur me markë Patagonia.
Mandje jam gati të ve edhe jakë të kollarisur e gravatë, por ndruhem se ma marrin për tallje.
Per llogari te kujt viti punon si traktorist i dalluar?
per llogari te vitit 1989-te, sepse koha providenciale e puntorise ka mbetur ne vend numro ne kete vit.
https://nupress.northwestern.edu/content/worker-0
https://nupress.northwestern.edu/sites/default/files/covers/0-8101-3617-1/worker.jpg
l’operaio è una delle forme attraverso cui, in un determinato arco temporale, l’indistinto si rivela.
è tramite l’operaio, infatti, che l’uomo partecipa al destino metastorico della sua epoca; l’epoca del dominio della tecnica (i cui contenuti saranno sviluppati nel quarto e ultimo capitolo di questo lavoro). Alla tecnica è riconosciuto un valore positivo, conferitole proprio dall’“anima” metafisica che la contraddistingue. E’ ancora Heidegger che coglie perfettamente questo aspetto, quando scrive: «Vero è ciò che corrisponde all’essenza della tecnica. Questo rapporto essenziale non è mai raggiunto nell’operare tecnico immediato, cioè nel carattere di volta in volta speciale del lavoro. Esso consiste nella relazione col carattere totale del lavoro. (…) Qual è la determinazione dell’essenza della tecnica che ne risulta? È il simbolo della forma del lavoratore». “Tecnico” non sarà colui che svolge una mansione particolare, attenendosi semplicemente ad un compito pratico, ma chi riconoscerà nel lavoro, di volta in volta, il suo carattere di totalità. La totalità è il “movimento” della forma predominante – quella dell’operaio e, dunque, del lavoro – e la sua tendenza a penetrare in ogni spazio vitale, pratico o teoretico.
Teknika eshte menyra me te cilen forma e punetorit mobilizon boten - Junger
Kur je keq me shëndet, që do të thotë të jesh keq edhe shpirtërisht, nuk e kupton plotësisht gjëndjen ku je, së pari sepse keqsimi ndodh gradualisht, pothuaj pa vënë re, dhe së dyti sepse nuk je në gjendje të bësh krahasim me gjëndjen e mëparshme shëndetmirë. Kur je keq nuk e kupton deri në fund gjëndjen ku ke rënë, sepse e keqja shkaterron çdo gjë, edhe kujtesën, dhe për pasojë mundësinë për të bërë krahasim dhe përpjekjen për të dalë nga kjo gjëndje. (Prandaj ndihma jepet më kollaj nga jasht). Vetëm kur ja ke hedhur së keqes dhe ndjehesh mirë, e kupton se sa keq ke qenë. E anasjellta nuk është e vërtetë, thuhet sa për të thënë.
Po njësoj ndodh kur je keq shpirtërisht, në krizë shpirtërore, depresion.
Eshtë mirë që jeta eshte e pasigurtë, e lëvizëshme si ujët. Problemi është kur nuk mbahen pak Parime që janë toka e palëvizëshme.
Deti dhe fari ndriçues në breg, temë e rrahur shpesh në arte, është peisazhi arketip i jetës.
Seksi me duket si i vetmi akt ku shpirterorja dhe fizikja shkrihen bashke, madje identifikohen me njera tjetren.
Fizikisht njeriu është kafshë inferiore relativisht kafshëve të tjera - superiore në vrapim, muskuj, kthetra, dhëmbë, nuhatje, shikim etj -, por ky inferioritet është funksional sepse të gjitha energjitë fizike punojnë për llogari të energjisë shpirtërore, në sajë të së cilës njeriu është e vetmja kafshë teknologjike me gjymtyrë të përzgjatura nga mekanizma me fuqi të pakrahasueshme me të kafshëve të tjera, të cilat kanë një frikë mistike nga teknologu demiurg.
Dobësia e shndërruar në forcë, inferioriteti në superioritet.
Fenomeni bashkëkohor i mos bërjes fëmijë nuk është për egoizëm se fëmijët kushtojnë, e të tjera shpjegime që i jipet fenomenit në fjalë, i cili ka për shkak kryesor hallakatjen totale midis etër e bij me pasojë triumfin total të Komleksit të Edipit. Prindët, sidomos mbas vitit 68-të, kanë frikë të bëjnë kalamaj që do i urrejnë dhe përbuzur siç kanë urryer dhe përbuzur ata vetë prindët e tyre.
Atokohë mosbesimi total, me plot kuptimin e fjalës nuk mund t’i besoje edhe këmishës që ke vesh deri edhe brënda familjes, meqë nuk mund të jetohet dot pa pasur intimitet total me ndokënd, ndodhte shpesh që besimi i jipej shokut, tradhëtia e të cilit të kushtonte burgun. Pra shoqënia matej me jetë a vdekje, e mbi këtë bazë kalohej koha e lirë, zbavitja, i dor muhabeti, bashkëpunimi etj.
Me rrëzimin e diktaturës dhe ardhjen e shoqërisë së lirë koha kalohet shumë më mirë se dikur në shoqni, zbavitja është ku e ku më e madhe sepse kushtet materiale nga çdo pikpamje qëndrojnë shumë më lart, por fatkeqsisht mungon baza e dikurshme, intimiteti për t’iu kundërvënë terrorit shoqëror hipokrit. Mbas 89-tës ndodh kalimi epokal: nga shoqëri e intimitetit dhe impenjimit absolut për jetë a vdekje, tek shoqëri gazmore e picës dhe sufllaqes që nuk ka funksion dhe ambicje tjetër përveç kalimit të kohës së lirë, e më pas “ku t’kom pa”. Me fjalë të tjera lloji i shoqënisë pa impenjim midis adoleshentëve, ha ha e hi hi hi duke bo i dor muhabet gjithë ditën e lume, e në darkë gjithsekush në shtëpi të vet. Njerzit, sidomos ata që kanë provuar lezetin e sistemit të kaluar, tani ndjehen të vetmuar në intimitetin e tyre më të thellë; ndjehen më vetëm midis hi hi e ha ha ha pica e sufllaqe në shoqni, se sa të vetmuar në shtëpi të tyre.
Eshtë bërë për të pas zili shoqninë në bandat kriminale dhe terroriste.
Aforizmat janë si vitaminat, të domosdoshme dhe me shumë vlerë, por duhen kapërdirë të racionuara e me karar, sepse nuk mund të ushqehesh me vitamina sikur me buke.
Kur një katolik bën ateistin është me katolik se papa, sepse, njëherë humbur besimi, i mbetet vetëm katolikllëku si veshje pa personin brenda; dordolec në arë me një fjalë.
E njëjta gjë mund të thuhet për besimtarin e çfardo lloj feje tjetër dhe për shoqërinë moderne ateiste në përgjithsi që është shoqëri dordolece ku të gjitha energjitë harxhohen për të realizuar kontekstin pa Tekst që të trëmben sorrat.