@Mirejam_Tirana falemneres, te kom thene qe ti je gjeni si arkeolog per te gjet perla ne mes rrenojash te lashta. Nuk e di si ke durim me lexu gjera te lashta?! Hero je, hero!
Few will have the greatness to bend history itself; but each of us can work to change a small portion of events, and in the total; of all those acts will be written the history of this generation.” ON GIVING: “The purpose of life is to contribute in some way to making things better.”
Intelektuali i modh nuk di të bëjë dallim midis e komplikuar dhe komplekse (ekziston Teoria e Kompleksitetit), konfuze dhe kaotike (ekziston Teoria e Kaosit), vulgare dhe e thjeshtë, sepse është dora vetë qënia e komplikuar, konfuze dhe vulgare.
Këshillë për intervistuesit:
Nëse i kërkon ndonjërit diçka, ai duhet ta ketë që të ta japë, sepse nuk mund të jipet një gjë që nuk e ke.
Epoka moderne ka bërë aluzion për ekzistencën e Zotit vetëm nëpërmjet mohimit të Tij.
Pse mendon kshu?
une jo por pash qe zyrtarte shtetror kishin mesuar shprehjen delegim , deleguar. Gjithe biseda u zhvillua rreth delegimit te mallit tek klienti …
p.s. kur nisa ta ironizoj shprehjen e tyre , pashe qe me mburrje ndin vehten superior per retoriken e une ne sek. hyra shtat pashe nder dhe , ( veq prej ides se ku jetoj …)
sepse jam Inkuizitor ne nje epoke ateiste.
Mos e vrit mendjen se edhe kovaçet pa pune kane ngel keto kohe 
vetem budallejt kane gjithnje pune, sepse budallai kur s’ka pune, luan deren!
pse me jevgj qe kendojne per gaxhojte duke ngaterruar Zotin me Marlonin pohohet qenia e Zotit?
Apo mjafton te kete pune Marloni, kush po pyt per kovaçe dhe Inkuizitore pa pune.
Ske faj sepse aty ku jeton ti Zoti ka rreglla nuk eshte dosido. Nderkohe andej nga jetojme ne, Zoti eshte i thjesht, ska burokracira per te komunikuar. Vetem se ne ketu kur vjen puna si komunitet protestojme edhe cojme vinç tek prokuroria thjesht per tu siguruar qe do ta bej punen siç duhet, edhe kur eshte duke i kopsitur letrat kryeministres
r.v. tani te them ne gje qe nuk eshte as dege me dege dhe as trug me trung, por eshte rrenje, e megjithse jam i sigurte qe s’ke per te honger pyke, por un du te kem ndergjegjen ne rregull, here here duhen me u thone gjenat tamom, pa u talle.
Te kom thon edhe here tjeter qe une perçmoj muhabetin me politike (“Politika ne plan te pare”), e kam perçmuar gjithmon, qe pa lind bile. Me logjike te pastert une perçmoj edhe ata qe nuk dine gje tjeter perveç muhabet politike, siç edhe ti ben gjithnje: greku me syze, turku me sandalle, Qimo e ku di un ca emra qe un nuk di nga bien e s’du me e dite se me vijne zorret ne fyt. Mirpo perçmimi i tjetrit, me pasoje talljen e çdo lloj agresiviteti tjeter, nuk i ben mire as tjetrit e as vetes, dmth konkretisht mbas çdo muhabeti te bere me pis miletin e peshkut, nuk ndjehem aspak mire edhe sikur te kem fituar mbi kundeshtarin, bile me keq ne kete rast.
Ti pse kruhesh kot me mu, nuk e shef qe une jam i interesuar vetem per tema kulturore? Dmth nese don me bo muhabet, te pakten futu ne keto hulli, e jo une i bie gozhdes, e ti patkoit.
Shkurt muhabeti ti ke loqe sa te dush ne peshk qe nuk dine gje tjeter perveç muhabetit politik, merru me ata, ç’merresh kot me mu qe akoma nuk di kush eshte Qimo e kushedi sa te tjere qe ju i permendni si shoke tavoline. Nuk ka asnje kuptim me bo muhabet me mu, e pranej un s’di tjeter perveç boleve te Marlonit. Kur s’di kush eshte Qimo, vetem bolet e Marlonit te mbeten te permendesh dege me dege, ose te heshtesh.
mendoj se me kete citim te hedh posht fjalimin e jetes tende. Une te pyeta mbi ekzistencen e Zotit edhe ti mjep kete pergjigje.
deri me sot nuk maj mend te kem dhene ndonje pergjigje siç duhet, e as kam per te dhene.
Çdo person ka absolutisht të drejtë kur shtrimin e problemit të jetës së tij personale e ekspozon si të vërtetë, por nuk ka aspak të drejtë që një problem, në këtë rast problemin e tij, e paraqit sikur të jetë e vërteta vetë.
Makina dhe shtëpia janë dy investimet bazë ku mbeshtet shoqëria e sotme si Frankeshtajn mbi dy këmbë; shtëpia: simbol i qëndrimit në vend, ngurosja, dhe makina: lëvizshmëria, lëngosja.
Në këtë moment epokal përjetohet ngurosja lockdown, përbindëshi ka mbetur pothuajse me një këmbë topall.